عضویت العربیة English
پنجشنبه، 6 ارديبهشت 1403 ( سال مهار تورم و رشد تولید )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مسجد و اماکن مذهبی
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قم مقدسه و اهلها منا و نحن منهم لايريدهم جبار بسوء الا عجلت عقوبته، مالم بجولوا احوالهم فاذا فعلوا ذلک، سلط الله عليهم جبابره سوء ... .
خاک قم مقدس است و ساکنانش از ما هستند و ما از آنان. هيچ گاه گردن کشي نسبت به آنان سوء قصد نمي کند مگر اين که به عقوبت خود شتاب ورزد، البته تا زماني که احوال خويش را تغيير ندهند که در آن صورت خداوند سرکشان را بر آنان مسلط مي کند. آگاه باشيد!اهل قم ياري دهندگان قائم ما هستندو به حق ما دعوت مي کنند. راوي گويد: آنگاه امام سرشان را به سوي آسمان بلند کردند و گفتند: بار الها، آنان را از هر فتنه اي حفظ کن و از هر هلاکتي نجات ده.
بحار الأنوار، ج 57، ص 218
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام استَقبَلَهُ مَولىً لَهُ فی لَیلَةٍ بارِدَةٍ ، وعَلَیهِ جُبَّةُ خَزٍّ ومِطرَفُ خَزٍّ وعِمامَةُ خَزٍّ وهُوَ مُتَغَلِّفٌ بِالغالِیَةِ ، فَقالَ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ ، فی مِثلِ هذِهِ السّاعَةِ عَلى هذِهِ الهَیئَةِ إلى أینَ ؟ قالَ: فَقالَ: إلى مَسجِدِ جَدّی رَسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ، أخطُبُ الحورَ العینَ إلَى اللّه ِ عَزَّوجَلَّ .
خدمتکار على بن الحسین (زین العابدین) علیه السلام ، ایشان را در شبى سرد ، ملاقات کرد ، در حالى که جامه و ردا و عمامه اى از خَز پوشیده و خود را با عطرى ، خوش بو کرده بود . گفت: فدایت شوم! در چنین ساعتى و با این وضع ، ره سپار کجایى؟ امام علیه السلام فرمود: « به مسجد جدّم پیامبر خدا مى روم تا از خداى عز و جلحوریان را خواستگارى کنم » .
الکافى: ج 6 ص 517 ح 5 ، بحار الأنوار: ج 46 ص 59 ح 13 .
امام علی علیه السّلام فرمودند:
إنَّ المَسجِدَ لَيَشكُو الخَرابَ إلى رَبِّهِ ، وإنَّهُ لَيَتَبَشبَشُ بِالرَّجُلِ مِن عُمّارِهِ إذا غابَ عَنهُ ثُمَّ قَدِمَ ، كَما يَتَبَشبَشُ أحَدُكُم بِغائِبِهِ إذا قَدِمَ عَلَيهِ .
مسجد ، از ويرانى خود نزد پروردگارش زبان به شكايت مى گشايد و از ديدن آباد كننده اش كه مدّتى از او دور بوده و اكنون باز گشته ، شاد مى شود ، همان گونه كه هر يك از شما از رسيدن كسى كه از او دور بوده ، شادمان مى گردد.
بحار الأنوار: ج 83 ص 380 ح 48 .