راسخون - یار همیشه همراه : مهمانی و ضیافت

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لذة الكرام في الإطعام، و لذة اللئام في الطعام.
لذت کريمان، در خوراندن است و لذت لئيمان (انسان هاي پست)، در خوردن.
غرر الحكم، ح 7638

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
هلك لامرئ احتقر لأخيه ما حضره، هلك لامرئ احتقر من أخيه ما قدم إليه.
هلاک باد مردي که آن چه را پيش برادرش مي گذارد، ناچيز شمارد و هلاک باد مردي که آن چه را برادرش جلو او مي گذارد، ناچيز شمارد.
المحاسن، ج 2، ص 186

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
دعا رجل أمیر المؤمنین علیه السلام فقال له: قد أجبتک علی أن تضمن لی ثلاث خصال، قال: وما هی یا أمیر المؤمنین؟ ... .
مردی امیرالمؤمنین علیه السلام را به میهمانی دعوت کرد. حضرت علی علیه السلام فرمودند: می پذیرم به شرط این که سه قول به من بدهی. آن شخص پرسید آن‌ها چیستند؟ حضرت فرمودند: از بیرون چیزی برای من تهیه نکنی، حاضری خانه ات را از من دریغ نکنی و به زن و فرزندانت اجحاف ننمایی. مرد گفت هر چه شما بفرمایید. پس علی بن ابی طالب علیه السلام دعوت او را پذیرفت.
عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج 2، ص 42، ح 138

حارث اعور خدمت امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و عرض کرد: ای امیر المؤمنین خداوند مرا فدای تو کند! دوست دارم به من افتخار دهی و نزد من غذا بخورید. حضرت فرمودند:

به شرط این که خودت را به زحمت نیندازی و آن گاه وارد خانه او شدند.
المحاسن، ج 2، ص 187

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا دخل عليك أخوك فأعرض عليه الطعام، فإن لم يأكل فأعرض عليه الماء، فإن لم يشرب فأعرض عليه الوضوء.
هرگاه برادرت به خانه تو وارد شد به او غذا تعارف کن، اگر نخورد به او آب تعارف کن، اگر آب ننوشيد به او وضو گرفتن پيشنهاد کن.
المحاسن، ج 2، ص 190

سیره امام صادق علیه السّلام
قال ابن أبي يعفور: رأيت عند أبي عبد الله عليه السلام ضيفا، فقام يوما في بعض الحوائج، فنهاه عن ذلك، و قام بنفسه إلي تلك الحاجة، و قال: نهي رسول الله صلي الله عليه و آله عن أن يستخدم الضيف.
ابن ابي يعفور مي گويد: در خانه امام صادق عليه السلام ميهماني ديدم. روزي آن شخص مشغول انجام بعضي از کارها شد. در اين هنگام حضرت او را از انجام آن ها نهي کرد و خود به انجام آن ها مشغول شد و فرمودند: رسول خدا صلي الله عليه و آله از به کار گرفتن ميهمان، نهي فرموده است.
الكافي، ج 6، ص 283

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
إذا دخل أحدكم علي أخيه في رحله فليقعد حيث يأمر صاحب الرحل، فإن صاحب الرحل أعرف بعورة بيته من الداخل عليه.
هرگاه يکي از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جا بنشيند، زيرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از ميهمان آشنا تر است.
بحار الانوار، ج 75، ص 451

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
قال رسول الله صلي الله عليه و آله (في وصيته لعلي): يا علي! لا وليمة إلا في خمس: في عرس، أو خرس، أو عذار، أو وكار، أو ركاز: فالعرس التزويج، و الخرس النفاس بالولد، و العذار الختان، و الوكار في بناء الدار و شرائها، و الرکاز الرجل يقدم من مكة.
رسول خدا صلي الله عليه و آله (در سفارشي به علي عليه السلام ) فرمودند: اي علي! وليمه جز در پنج مورد نباشد: براي ازدواج، براي تولد فرزند، براي ختنه کردن، براي ساختن يا خريد خانه و براي بازگشت از مکه.
من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 356، ح 5762

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الوليمة أول يوم حق، والثاني معروف، وما زاد رياء وسمعة.
وليمه دادن روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز که گذشت خودنمايي و شهرت طلبي است.
الكافي، ج 6، ص 283

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الضيافة أول يوم و الثاني و الثالث، و ما بعد ذلك فإنها صدقة تصدق بها عليه.
ميهماني يک روز و دو روز و سه روز است. بعد از آن، آن چه به او داده مي شود، صدقه است.
الكافي، ج 6، ص 283

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الضيف يلطف ليلتين، فإذا كانت الليلة الثالثة فهو من أهل البيت يأكل ما أدرك.
ميهمان تا دو شب پذيرايي شود و از شب سوم جزو اهل خانه به شمار مي آيد و هر چه رسيد بخورد.
الكافي، ج 6، ص 283

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا دعي أحدكم إلي طعام فلا يستتبعن ولده، فإنه إن فعل ذلك كان حراما و دخل عاصيا.
هرگاه يکي از شما (بدون فرزند) به ميهماني دعوت شد، فرزندش را هم به دنبال خود راه نيندازد که اگر چنين کند، کار حرامي کرده و با نافرماني وارد خانه ميزبان شده است.
المحاسن، ج 2، ص 181

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من أكل طعامه مع ضيفه فليس له حجاب دون الرب.
هر کس غذاي خود را با ميهمانش بخورد، ميان او و پروردگار هيچ حجابي نباشد.
تنبيه الخواطر، ج 2، ص 116

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
كفي بالمرء إثما أن يستقل ما يقرب الي إخوانه، و كفي بالقوم إثما أن يستقلوا ما يقربه إليهم أخوهم.
مرد (ميزبان) را همين گناه بس که غذايي را که پيش برادران خود مي گذارد، کم شمارد و ميهمانان را همين گناه بس که آن چه را برادرشان در برابرشان مي گذارد، کم شمارند.
المحاسن، ج 2، ص 186

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أبي الله لي زاد المشركين و المنافقين و طعامهم.
خداوند ابا دارد که من از توشه و غذاي مشرکان و منافقان، استفاده کنم.
المحاسن، ج 2، ص 180

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لو أن مؤمنا دعاني إلي طعام ذراع شاة لأجبته، و كان ذلك من الدين.
اگر مؤمني مرا به خوردن (حتي) پاچه گوسفندي دعوت کند، مي پذيرم، که اين کار جزو دين است.
المحاسن، ج 2، ص 180

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من الجفاء ... أن يدعي الرجل إلي طعام فلا يجيب أو يجيب فلا يأكل.
از ادب به دور است که مردي به مهماني دعوت شود و نپذيرد يا بپذيرد و از غذاي آن نخورد.
قرب الإسناد، ص 160، ح 583

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اوصي الشاهد من امتي و الغائب أن يجيب دعوة المسلم و لو علي خمسة أميال، فإن ذلك من الدين.
به حاضران و غايبان امت خود سفارش مي کنم که دعوت مسلمان را، گر چه از فاصله پنج ميل باشد بپذيرند، (هر ميل حدود سه فرسخ مي باشد) زيرا اين کار جزو دين است.
المحاسن، ج 2، ص 180

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
قال رسول الله صلي الله عليه و آله (لأبي ذر و هو يعظه): لا تصاحب إلا مؤمنا، و لا يأكل طعامك إلا تقي.
رسول خدا صلي الله عليه و آله (در اندرزي به ابوذر) فرمودند: با کسي جز مؤمن، همنشيني مکن و کسي جز انسان پرهيزگار، غذاي تو را نخورد.
بحار الانوار، ج 77، ص 85

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
قال رسول الله صلي الله عليه و آله (لأبي ذر و هو يعظه): أطعم طعامك من تحبه في الله، و كل طعام من يحبك في الله عزوجل.
رسول خدا صلي الله عليه و آله (در اندرزي به ابوذر) فرمودند: کسي را که به خاطر خدا دوستش داري از غذاي خود بخوران و از غذاي کسي که تو را به خاطر خداي عزوجل دوست دارد، بخور.
بحار الانوار، ج 77، ص 85

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث