عضویت العربیة English
پنجشنبه، 1 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
بایدهای اقتصادی
امام صادق علیه السلام فرمودند:
لَو أنَّ النّاسَ أخَذوا ما أمَرَهُمُ اللّهُ بهِ فأنفَقوهُ فیما نَهاهُم عَنهُ ما قَبِلَهُ مِنهُم، و لو أخَذوا ما نَهاهُمُ اللّهُ عَنهُ فأنفَقوهُ فیما أمَرَهُمُ اللّهُ بهِ ما قَبِلَهُ مِنهُم؛ حتّى یأخُذوهُ مِن حَقٍّ و یُنفِقوهُ فی حَقٍّ.
اگر مردم از راهى که خداوند به آنان فرمان داده، کسب درآمد کنند و آنها را در راهى که خداوند از آن بازشان داشته، انفاق کنند، آن را از ایشان نمى‌پذیرد و اگر از راهى که آنها را از آن نهى کرده، درآمد به دست‌آورند و آن درآمد را در راهى که خداوند بدان فرمانشان داده، به مصرف رسانند باز از آنان نمى‌پذیرد، مگر اینکه از راه حلال به دست آورند و در راه حلال انفاق کنند.
من لا یحضره الفقیه: ج ۲، ص ۵۷
امام صادق علیه السلام فرمودند:
کانَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ علیهماالسلام إذا کانَ الیَومُ الَّذی یَصومُ فیهِ أمَرَ بِشاةٍ فَتُذبَحُ وتُقطَعُ أعضاءً وتُطبَخُ، فَإِذا کانَ عِندَ المَساءِ أکَبَّ عَلَى القُدورِ حَتّى یَجِدَ ریحَ المَرَقِ وهُوَ صائِمٌ، ثُمَّ یَقولُ: «هاتُوا القِصاعَ ، اِغرِفوا لاِلِ فُلانٍ وَاغرِفوا لاِلِ فُلانٍ»، ثُمَّ یُؤتى بِخُبزٍ وتَمرٍ فَیَکونُ ذلِکَ عَشاءَهُ، صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وعَلى آبائِهِ.
امام سجّاد علیه السلام هر روز که روزه مى‌گرفت، دستور مى‌داد که گوسفندى ذبح شود و قطعه قطعه و پخته گردد. عصر که مى‌شد‌، بر روى دیگ‌ها خم مى‌شدند تا بوى آب گوشت را در حال روزه احساس کند. سپس مى‌فرمود: «ظرف‌ها را بیاورید. براى فلان خانواده بریزید. براى فلان خانواده بریزید...». سپس نان و خرماى خشک مى‌آوردند و غذایش همان بود. درود خدا بر او و پدرانش باد!
بحار الانوار: ج ۹۶ ص ۳۱۷
امام علی علیه السلام فرمودند:
إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً یخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ، فَیقِرُّهَا فِی أَیدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا، فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ، ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَى غَیرِهِمْ.
خدا را بندگانى است که براى سود رساندن به دیگران، نعمت‌هاى خاصّى به آنان بخشیده، تا آن گاه که دست بخشنده دارند نعمت‌ها را در دستشان باقى مى‌گذارد، و هر گاه از بخشش دریغ کنند، نعمت‌ها را از دستشان گرفته و به دست دیگران خواهد داد.
نهج البلاغه: حمکت 425
امام صادق علیه السلام فرمودند:
مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِی شَعْبَانَ رَبَّاهَا اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ لَهُ کَمَا یُرَبِّی أَحَدُکُمْ فَصِیلَهُ حَتَّی یُوَافِیَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ قَدْ صَارَتْ لَهُ مِثْلُ أُحُد.
هر کس در ماه شعبان صدقه دهد، خداوند آن صدقه را رشد دهد، همچنان که یکی از شما شتر تازه متولد شده ای را تربیت می کند تا آن که در روز قیامت به صدقه دهنده برسد در حالتی که به اندازه کوه اُحُد شده باشد.
وسایل‏ الشیعه: ج ۱۰، ص ۵۰۹ ؛ امالی شیخ صدوق: ص 628
امام صادق علیه السلام فرمودند:
داوُوا مَرضاکُم بِالصَّدَقَةِ، و ما على أحَدِکُم أن یَتَصَدَّقَ بِقُوتِ یَومِهِ؟! إنَّ مَلَکَ المَوتِ یُدفَعُ إلَیهِ الصَّکُّ بِقَبضِ رُوحِ العَبدِ، فَیَتَصَدَّقُ فیقالُ لَهُ: رُدَّ علَیهِ الصَّکَّ.
بیمارانتان را با صدقه درمان کنید، چه مى شود که هر یک از شما قوت روزانه خود را صدقه دهد؟ گاه سندِ قبض روح بنده به فرشته مرگ داده مى شود، اما آن بنده صدقه مى دهد و در نتیجه، به آن فرشته گفته مى شود: سند را بر گردان.
بحار الانوار: 96/123/32