راسخون - یار همیشه همراه : وصیت و ارث

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما ینبَغى لامرىٍ مُسلمٍ أن یبِیتَ لَیلَةً الّا ووَصیتُهُ تَحتَ رأسِهِ.
بر هیچ مسلمانى سزاوار نیست که شبى را سپرى کند، مگر این که وصیت‌نامه‌اش زیر سرش باشد.
میزان الحکمه: 14/ 6838 ؛ بحارالانوار: 103/ 194

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الوَصِیةُ حَقٌّ على کلِّ مُسلمٍ.
وصیت کردن (و وصیت‌نامه نوشتن) وظیفه هر مسلمانى است.
میزان الحکمه: 14/ 6838 ؛ وسائل الشیعه: 13/ 352

امام علی علیه السّلام فرمودند:
من أوصي و لم يحف و لم يضار کان کمن تصدق به في حياته.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: هر کس وصيت کند و (در وصيت خود) ستم نکند و به (وارث) زيان وارد نياورد، مانند کسي است که آن (مال مورد وصيت) را در زمان حيات خود صدقه داده باشد.
الکافي، ج 7، ص 62

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من قتل قتيلا فإنه لا يرث وإن لم يکن له وارث غيره، وإن کان ولده أو والده.
هرکس ديگري را بکشد، ارث نمي برد. اگر چه مقتول وارثي جز قاتل نداشته باشد و اگرچه (مقتول) فرزند او يا پدرش باشد.
کنز العمال، ح 30432

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما حق امرئ مسلم له شئ يريد أن يوصي فيه يبيت ليلتين إلا وصيته مکتوبة عنده.
مسلماني که مالي دارد و مي خواهد در آن وصيت کند، حق ندارد دو شب را سپري کند مگر اين که وصيتش نوشته شده نزد او باشد.
کنز العمال، ح 46052

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ولد زنالايرث ولا يورث.
زنازاده نه ارث مي برد و نه کسي از او ارث مي برد.
کنز العمال، ح 30447

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إن الله تعالي تصدق عليکم عند وفاتکم بثلث أموالکم زيادة لکم في أعمالکم.
خداي متعال يک سوم اموال شما را در هنگام وفاتتان به شما صدقه داده است تا بدين وسيله بر اعمال شما بيفزايد.
کنز العمال، ح 46064

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من مات علي وصية مات علي سبيل و سنة، و مات علي تقي وشهادة، و مات مغفورا له.
هر کس با وصيتي بميرد بر راه و سنتي (از سنن پيامبر) مرده، بر پرهيزگاري و شهادتي مرده و آمرزيده مرده است.
کنز العمال، ح 46050

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الإضرار في الوصية من الکبائر.
ضرر زدن به (وارث) در وصيت از گناهان کبيره است.
کنز العمال، ح 46069

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من لم يحسن الوصية عند موته کان نقصا في عقله ومروته.
هر کس در هنگام فوت خود، وصيت را نيكو نشمارد (اهميت ندهد) ، اين کار نقصي در عقل و جوانمردي اوست.
فلاح السائل، ص 66

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا ميراث للقاتل.
ميراثي براي قاتل نيست.
الکافي، ج 7، ص 141

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إن الله لم يرض بملک مقرب و لا نبي مرسل حتي تولي قسم الترکات و أعطي کل ذي حق حقه.
خداوند راضي نشد که کار تعيين ارث را به فرشته اي مقرب يا پيامبري مرسل واگذارد، بلکه موضوع تقسيم ما ترک را شخصاً به عهده گرفت و حق هر حقداري را به او داد.
مجمع البيان، ج 3، ص 23

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الوصية حق علي کل مسلم.
وصيت کردن، وظيفه هر مسلماني است.
وسائل الشيعه، ج 13، ص 352

امام على عليه السّلام فرمودند:
الحَيفُ في الوَصيَّةِ مِن الكَبائرِ؛
ستم و حقّ كشى در وصيّت، از گناهان كبيره است .
الفقيه: 4 / 184 / 5420 منتخب ميزان الحكمه: 594

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الَمحرومُ مَن حُرِمَ الوَصيَّةَ ؛
محروم (از رحمت خدا) كسى است كه از وصيّت كردن محروم شود .
كنزالعمّال: 46051 منتخب ميزان الحكمه: 594

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما يَنبَغي لامرئٍ مُسلمٍ أن يَبِيتَ لَيلَةً إلاّ ووَصيَّتُهُ تَحتَ رأسِهِ ؛
بر هيچ مسلمانى سزاوار نيست كه شبى را سپرى كند ، مگر اين كه وصيّتش زير سرش باشد .
بحار الأنوار: 103 / 194 / 3 منتخب ميزان الحكمه: 594

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ثَلاثَةٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَ لا تُؤَخَّرُ إلي الاخِرَةِ: عُقُوقُ الْوالِدَيْنِ، وَ الْبَغْيُ عَلَي النّاسِ، وَ كُفْرُ الاْحْسانِ؛
عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مي باشد و به قيامت كشانده نمي شود: ايجاد ناراحتي براي پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسي در مقابل كارهاي نيك ديگران.
بحارالأنوار، ج 70، ص 373، ح 7

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ميراثى ماندگارتر و سودمندتر از ادب نيست.
نهج البلاغه

پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله فرمودند:
مَن ضَمِنَ وَصيَّةَ الْمَيِّتِ مِن أمرِ الْحَجِّ فَلا يَعجُزَنَّ فيها فَإنَّ عُقُوبَتَها شَديدَةٌ وَ نَدامَتَها طَويلَةٌ، لا يَعجُزُ عَن وَصيَّةِ الْمَيِّتِ إلاّ شَقىٌّ وَ لا يَقومُ بِها إلاّ سَعيدٌ؛
هر كس وصيت ميت را در كار حج بر عهده بگيرد، نبايد در آن كوتاهى كند، زيرا عقوبت آن سخت و پشيمانى اش طولانى است. از وصيت ميت جز بدبخت كوتاهى نكند و به آن جز خوشبخت عمل ننمايد.
جامع الأخبار، ص 159 .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَوْ اَنَّ رَجُلاً وَرِثَ مِنْ اَبيهِ مالاً وَ قَدْ عَرَفَ اَنَّ فى ذلِكَ الْمالِ رِبا وَلكِنْ قَدِ اخْتَلَطَ فِى التِّجارَةِ بِغَيْرِهِ حَلالٍ كانَ حَلالاً طَيِّبا فَلْيَأْكُلْهُ وَ اِنْ عَرَفَ مِنْهُ شَيْئا إنَّهُ رِبا فَلْيَأْخُذْ رَأْسَ مالِهِ وَلْيَرُدَّ الرِّبا؛
اگر كسى از پدرش مالى به ارث ببرد و بداند كه در آن مال ربا وجود دارد، ولى مال ربوى با مال هاى ديگر مخلوط شده، آن مال براى او حلال و پاكيزه است و مى تواند از آن استفاده كند، و اگر به ربوى بودن مقدار مشخصى از آن يقين دارد بايد اصل مال را براى خود بردارد و مال ربوى را به صاحبش رد نمايد.
كافى، ج 5، ص 145، ح 4.

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث