حجاب، عفاف و پاکدامنی
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
وَ نِساءٌ كاسیاتٌ عاریاتٌ مُمیلاتٌ مائِلاتٌ رُؤُوسُهُنَّ كَأَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمائِلَةِ لایدْخُلْنَ الْجَنَّةَ وَلایجِدْنَ ریحَها وَ اِنَّ رِیحَها لَیوجَدُ مِنْ مَسیرَةِ كَذا وَكَذا؛
(در آینده) زنانى پیدا مى‌‏شوند كه در عین پوشیدگى برهنه‌‏اند (لباس‏‌هاى بدن نما و جوراب‌‏هاى نازک مى‌‏پوشند) هوسباز و دلفریب مى‏‌باشند، موهاى خود را طورى آرایش مى‏‌كنند كه مانند كوهان شتر جلوه مى‏‌كند. اینان داخل بهشت نمى‏‌شوند و حتى بوى آن را استشمام نمى‏‌كنند، با این‏كه بوى بهشت از راه بسیار دور استشمام مى‏‌شود.
صحیح مسلم، ج ۳، ص ۱۶۸۰، ح ۲۱۲۸
حضرت فاطمه علیها السّلام در آخرین روزهای عمر پر برکتشان ضمن وصیّتی به اسماء فرمودند:
إنّی قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما یُصْنَعُ بِالنِّساءِ، إنّهُ یُطْرَحُ عَلی الْمَرْئَةِ الثَّوبَ فَیَصِفُها لِمَنْ رَأی، فَلا تَحْمِلینی عَلی سَریر ظاهِر، اُسْتُرینی، سَتَرَکِ اللّهُ مِنَ النّارِ ؛
من بسیار زشت و زننده می دانم که جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه ای روی بدنش تشییع می کنند. و افرادی اندام و حجم بدن او را مشاهده کرده و برای دیگران تعریف می نمایند. مرا بر تختی که اطرافش پوشیده نیست و مانع مشاهده دیگران نباشد قرار مده ـ بلکه مرا با پوشش کامل تشییع کن ـ، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و محفوظ نماید.
تهذیب الأحکام، ج 1، ص 429