رخ و زلفت، اي پريرخ، سمنست و مشک چيني شاعر : اوحدي مراغه اي به دهان و لب بگويم که : نبات و انگبيني رخ و زلفت، اي پريرخ، سمنست و مشک چيني هوست کجا گذارد که : کسي دگر ببيني؟...

رخت گويم به زيبايي، لبت گويم به شيريني شاعر : اوحدي مراغه اي حرامست ار چنين صورت کند صورتگري چيني رخت گويم به زيبايي، لبت گويم به شيريني به رخ سرمايه‌ي مهر و به دل پيرايه‌ي...

تبم دادي،نميپرسي که: اي بيمار من چوني؟ شاعر : اوحدي مراغه اي دلت چونست در عشق و تو با تيمار من چوني؟ تبم دادي،نميپرسي که: اي بيمار من چوني؟ شب تيره ز دست نالهاي زار من چوني؟...

زمستان ز مستان نبيند زبوني شاعر : اوحدي مراغه اي و گر خود بلا بارد از ابر خوني زمستان ز مستان نبيند زبوني شراب ارغواني، سماع ارغنوني زمستان بهاريست آنجاکه باشد و گر...

حال دل شکسته را باز پديد ميکند شاعر : اوحدي مراغه اي بر رخ زعفران و شم رنگ به قم که ميکني حال دل شکسته را باز پديد ميکند شاد کجا شويم؟ از آن چاره غم که ميکني دوش به طنز...

هر قصه مي‌نيوشي و در گوش ميکني شاعر : اوحدي مراغه اي پيمان ما چه شد که فراموش ميکني؟ هر قصه مي‌نيوشي و در گوش ميکني چون من در آتشم تو چرا جوش ميکني؟ اين سخت گفتنت همه...

به نشاط باده چو صبح‌دم سوي بوستان گذري کني شاعر : اوحدي مراغه اي بسر تو کين دل‌خسته را به نسيم خود خبري کني به نشاط باده چو صبح‌دم سوي بوستان گذري کني که چو گل شکفته ز عکس...

جفا بر کسي بيش ازين چون کني؟ شاعر : اوحدي مراغه اي که هر دم به نوعي دلش خون کني جفا بر کسي بيش ازين چون کني؟ به صحرا دواني و مجنون کني تو روزي ز دست غم خود مرا که...

از غمزه تير سازي و ز ابرو کمان کني شاعر : اوحدي مراغه اي تا من چو نام بوسه برم قصد جان کني از غمزه تير سازي و ز ابرو کمان کني ترسي کزان معامله چيزي زيان کني گر يک نظر...

گر نخواهي که نظر با من درويش کني شاعر : اوحدي مراغه اي اين تواني که به صد غصه دلم ريش کني گر نخواهي که نظر با من درويش کني مگر آن گوش که بر قول بدانديش کني نکني گوش به...