طهطاوي از جمله متفکران مهم جهان اسلام است که انديشه‌هاي او توسط محققان مورد توجه جدي بوده است، او را به اجماع جزء اولين روشنفکران و متجددان ميدانند که ورود دانش جديد و مظاهر تمدني غرب را به جهان

يکي از مباحث اساسي و بنيادي در فقه سياسي در انديشه شيخ، قواعد فقه سياسي است. از آنجا که فقه سياسي به روابط مردم، حکومت، حاکمان و حکومت‌ها مي‌پردازد، قواعد و اصول اين علم مي‌تواند اصولي زيربنايي براي

امروز، که هزاران مسئله نوپيدا پاسخ شرعي مي‌طلبد و در شکل زندگي فردي و اجتماعي گرگوني جدي پديد آمده است، از هر روز ديگر به شناخت فقيهان مبتکر، مؤسّس و نوآور نيازمندتريم، تا نه تنها روش اجتهادي آن‌ها،

حاج ملا‌هادي سبزواري مهم‌ترين شارح فلسفه متأله صدرالدين شيرازي و به اعتباري واپسين حکيم سنت ايراني فلسفه در سدههاي متأخر دوره اسلامي است. حاجي -که در ديدار شاه از او و با ديدن عکس خود با شاه در

در ميان انديشه‌گران سياسي عصر ناصري، بهبهاني در شمار معدود کساني است که در منهاج‌العلي، به بحثي هر چند فشرده و مختصر درباره آزادي و انواع آن توجه کرده است.

منهاج العلي، اثري از دردمندي دور از وطن و نشسته در غربت ديار مصر است. از زندگي و نام و نشان اين نويسنده نيز اطلاعي بسنده در دست نيست. او در سال 1274 ق در ايران بوده و هشت سال پس از عزل ميرزا

منهاج العلي، اثري از دردمندي دور از وطن و نشسته در غربت ديار مصر است. از زندگي و نام و نشان اين نويسنده نيز اطلاعي بسنده در دست نيست. او در سال 1274 ق در ايران بوده و هشت سال پس از عزل ميرزا

در عصر غيبت امامان معصوم، فقها را به نصب عام بر امور شيعه نصب کردند؛ يعني در روايات ملاک‌هايي مدنظر قرار دارند و واجدين اين معيارها را به طور عام براي تصدي امور شيعه معين کردند؛ بنابراين در نظام

از جمله فقيهاني که دائرةالمعارف بزرگي در فقه شيعه به نام جواهر الکلام نگاشته و امروزه فقيهان در استنباط‌هاي خويش، از مراجعه به آن بي‌نياز نيستند، محمّد حسن نجفي فقيه است که مباحث بسياري از فقه سياسي

بديهي است که در دوره‌هايي از تاريخ ايران، که موضوع سخن ماست، در مناسبات ميان دولت‌ها، مدار کارها بيشتر از آنکه بر مذاکره باشد، بر دشمني و جنگ بود، و، در واقع، مذاکره و مصالحه همچون وقفهاي در فاصله