فارابی اولین و به تعبیری آخرین فیلسوف سیاسی مسلمان است. در منظومه فکری او بود که «وجود» و «معرفت» نه تنها در کل کیهان بلکه در مدینه به هم آمیخته می‌شود و ناشی از این ترکیب، اندیشمند، سودای سعادت

هر انسان «متفکری» که زیست سیاسی و اجتماعی دارد و از حدود و باید و نبایدهای اخلاقی دم می‌زند، و بلکه اندیشه می‌کند،

وجود اندیشه سیاسی در متون و کتاب‌هایی که در زمینه تاریخ سیاسی نگارش یافته، امری بدیهی است. زیرا چگونگی برقراری ارتباط بین موضوعات تاریخ سیاسی، روند حوادث، انتخاب متن، فضایی که مورخ برای

در قرن چهارم هجری، جهان اسلام با دو پدیده‌ی متناقض رو به رو بود. از یک سو مسلمانان شاهد انحطاط سیاسی جامعه اسلامی هستند، از طرف دیگر این دوره، دوره شکوفایی و اعتلای عقلی جهان است که نتایج

احمد بن حنبل محدثی پرآوازه بر آمده از فضای بغداد در اوایل عصر عباسی است که طی سده‌های متمادی به عنوان قهرمان استقامت در برابر تهدیدهایی شناخته شده که می‌توانست نسبت به پیروی سنت و اقتدا به سیره سلف

جاحظ یکی از بزرگترین و پُربارترین دانشمندان مسلمان است که در اغلب علوم زمان خود متبحر بوده است. همچنین آثار مهم و قابل توجهی در موضوعت سیاسی اجتماعی دارد که البته دسترسی به تمام آنها برای نگارش

انسان موضوع اصلی در تفکر خصوصاً اندیشه‌ی فلسفی غرب بوده است. با این حال قبل و پس از رنسانس دو رویکرد متفاوت وجود داشته است. در قرون وسطی مسئله‌ی مزبور در قالب انسان مرکزی

اندیشه سیاسی فخر‌المحققین از فقهای شیعه‌ی دوران سلطان محمد خدابنده از ایلخانان مغول در این مقاله مورد بررسی قرار می‌گیرد تا منظومه‌ی فکری سیاسی وی از پراکندگی خارج شود و با ساختار و فصول منطقی تدوین یابد...

اندیشه سیاسی فقط در آثاری که به صراحت در حوزه فلسفه سیاسی، فقه سیاسی و یا نظایر آن نوشته شده‌اند، مندرج نیست. بلکه از آنجا که هر بحثی در حوزه اجتماعی و سیاسی مستلزم قبول مفروضات انسان‌شناسانه، هستی‌شناسانه...

احمد بن تیمیه را می‌توان منشأ تحولی بزرگ در تاریخ تفکر اسلامی و در دوره‌های بعد در عرصه‌های عملی سیاست و اجتماع دانست. موقعی که ابن تیمیه در زمان خود، با حرارت و تندی به طرح دیدگاه‌هایش می‌پرداخت و در...