«كُمَیت بن زید اسدی» از شعرای بزرگ و از حماسه سرایان سلحشور شیعه بود كه همواره با اشعار وزین خود، به حمایت از اسلام و ائمه بر می‌خاست و در هنگامه‌ی خفقان طاغوت‌های اموی، از امام باقر (علیه السلام) و امام...

«اصمعی» كه مردی متمكن و وزیر مأمون بود، برای شكار به بیابانی رفت و در تعقیب صید، از قافله عقب ماند و گم شد.

یكی از ثروتمندان بنی اسرائیل، از زنی پاكدامن، فرزندی داشت كه بسیار شبیه پدر بود. خداوند، دو پسر دیگر نیز از همسر بعدی به وی ارزانی كرده بود.

حزبیل، از مؤمنان زمان فرعون، پس از پیروزی حضرت موسی بر جادوگران، تحت تأثیر احساسات خویش قرار گرفت و ایمان خود را آشكار كرد.

وقتی نامه رسان حضرت به خانه‌ی حبیب رسید، وی و همسرش مشغول غذا خوردن بودند. ناگهان غذا در گلوی حبیب بن مظاهر گیر كرد. همسر او، این پیشامد را با فال نیك گرفت و گفت: «ای حبیب! اكنون نامه‌ای ارزنده از

همسر استاد اشرف آهنگر از دنیا رفت و وی را در قبرستان یزد دفن كردند. عالم صالح و فاضلی در همان شب، همسایه‌اش را كه یك ماه قبل از دنیا رفته بود، در عالم رؤیا ملاقات كرد.

هاجر، كنیزی با كرامت، با وفا، مطیع و امین بود كه پادشاه مصر، او را به «ساره»، همسر ابراهیم، بخشید.

نسیبه، دختر كعب بن عمرو، از بانوان نمونه اسلام بود كه به همراه شوهرش «زید» و دو فرزندش «عبدالله» و «حبیب» در نبرد اُحد شركت كرد و با استقامت و شجاعت خویش، حماسه‌ها آفرید.

«نرجس»، دختر یشوعا (پسر قیصر روم) و مادر حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. میزان فضیلت و معنویت وی، تا آن جا بود كه «حكیمه خاتون»، دختر امام جواد (علیه السلام) و بانویی عالی قدر از خاندان

«نجمه»، مادر بزرگوار امام رضا (علیه السلام) و از زنان مؤمنه، پارسا، نجیب و پاكیزه بود. حمیده، همسر امام صادق (علیه السلام)، او را كه كنیزی از اهالی مغرب بود، خرید و به منزل بُرد. نجمه در خانه‌ی امام صادق...