هر کسی که از اولیای الهی و عارفان حقیقی جانبداری و حمایت کند، خدا او را در همه حال از بلا و مصیبت حفظ می کند.

بخت و اقبال، همنشین و همراه کسی است که دلی آسوده و خاطری جمع دارد و معشوقی زیبا و دوست داشتنی نیز همیشه با اوست.

من معشوقی دارم که گرداگرد چهره ی زیبایش مانند گلی است و موهایش مانند سنبل، سایه بانی درست کرده است و بهار چهره اش خطی به رنگ گل ارغوان دارد.

دلی که مورد عنایت معشوق است و از اسرار غیب آگاه، برای انگشتری که لحظه ای گم شود، غمی به دل راه نمی دهد. دلی که از اسرار غیب آگاه باشد، نیک و بد این دنیا را می پذیرد.

کسی که جام باده را در دست دارد و از آن می نوشد، همیشه پادشاهی و جاه و جلال جم از آنِ اوست و از همه ی اسرار آگاهی دارد.

ای یار! دل ما در آن زمان که چهره ی زیبای تو جلوه گری می کند، از گشت و گذار در چمن و سبزه زار آسوده و بی نیاز است؛ زیرا دل ما مانند سر و پای بند عشق تو و مانند لاله داغدار دوری تو است. وقتی تو اینجا هستی،...

آن کس که جمال و چهره ی زیبای معشوق را همیشه در پیش چشم دارد، بدون شک از نگاه و توجه خود بهره های بسیاری برده و بینایی اش پر فایده بوده است.

درخت دوستی و محبت را بکار تا به آرزوی دل برسی و نهال دشمنی را از بیخ برکن، هر چند که اندک باشد؛ زیرا کینه و دشمنی، رنج بسیاری را برای انسان به همراه می آورد.

ای معشوق! اگر بر کوی ما گذر کنی، چنان احساس خوشبختی می کنیم که گویی مرغ هما -که سایه اش موجب سعادت است -در دام ما گرفتار شده است؛ ما به سعادت و خوشبختی حقیقی خواهیم رسید.

دیشب، بنفشه به گل سرخ گفت و نشانه ی خوبی داد که زلف تابدار و آراسته ی فلان معشوق باعث شد که از حسادت به خود بپیچم و سر بر زانوی غم بگذارم و به این روز بیفتم.