از هم پاشیدن واحد خانواده فرایندی کند و ناموزون بود ولی اثرات آن بر زنان متعلق به طبقات بالاتر به سرعت بیشتری وارد آمد.

کارفرمایان ترجیح می ‌دادند که زنان و کودکان را استخدام کنند چرا که کار آنان ارزان تر بود و سر به راه تر محسوب می شدند و احتمال پیوستن آنان به اتحادیه های کارگری کمتر بود.

طبقه بورژوازی اینک به صاحبان اصلی ثروت و مازاد اجتماعی و، از این رو، به طبقهی مسلط اقتصادی تبدیل شده است.

کارمندان و معلمان ، مانند کارگران صنعتی، نسبتا فاقد قدرت بودند چرا که آنان نیز درون بوروکراسیها صاحب ابزار تولید نبودند ولی مجبور بودند کارشان را بفروشند

هزاران نفر از زنان و مردان عادی انجمن هایی تأسیس کردند، به اتحادیه های کارگری پیوستند، راهپیمایی کردند و دست به اعتصاب زدند و تظاهرات کردند و عریضه ها امضا کردند.

افکار عصر ویکتوریا دربارهی آداب جنسی نیز در جداسازی جنس ها نقش داشت کارکنان کارمندان دفتری زن و مرد گاهی مجبور بودند از درهای جداگانه ای استفاده کنند تا از برخورد کردن با یکدیگر اجتناب کنند.

در اوایل قرن بیستم کارگران با به دست آوردن حق رأی و حق داشتن نمایندگی کامل سیاسی، همراه با تشکیل حزب سیاسی اختصاصی برای پیشبرد منافع کارگران، به موفقیت های عمده ای نائل شدند.