عاشورا به عنوان یک رویداد و حادثه با توجه به رویکرد جریان ــ محور در مطالعات تاریخی، خود باید مولود زمینه و سیر پیوسته ی جریانی قلمداد شود که از پیش،

دین نظامی منسجم از باورها، رویکردها و ارزش هاست که در هر عصر و سرزمینی در کار است به زندگی معنی و شکوه می بخشد و به مدد شعائر خود جوامع بشری را استحکام و

اسلام همواره یکی از عناصر اصلی هویت فردی و نیز هویت جمعی ایرانیان به عنوان یک ملت بوده است. باری کم و کیف تأثیر اسلام در ساخت چنین هویت هایی نیز همواره متغیر و

جریان باطل به عنوان نقیض حق، در نیم قرن اولیه ی اسلامی، به رغم تلاش و کوششی که پیامبر اسلام (ص) برای از بین بردن آن به کار بسته بود، پدیدار گشت و آهسته آهسته به معارضه

شناخت تاریخ با شناخت شخصیت های مشهور و رهبران بزرگ، گره خورده است. در این مقاله، دو نوع از گونه های نادرست در مطالعه ی شخصیت ها تحت عنوان شخصیت ستایی و

هدایت امت در جریان پرتکاپوی گذر نسل ها کاری بس دشوار و پر حادثه است؛ تا جایی که احتمال انحراف پیام ها و معانی، حرکت اصلاحی معصوم را در معرض تهدید قرار می دهد.

این پژوهش به مطالعه در مورد خطبه های نماز جمعه و عیدین امام علی (ع) پرداخته و در این زمینه در بخشی از این نوشته با نگاه کلی به تمام خطبه ها، مواردی چون: تعداد، زمان و

فلسفه ی حقوق در اسلام بر جهان بینی توحیدی استوار است. خداوند خالق جهان و انسان است و بر همه ی موجودات، حق خالقیت و به تبع آن، حق تصرف دارد. از سوی دیگر،

پس از شهادت امام حسن عسکری (ع)، جامعه ی شیعه و به ویژه نزدیکان و وفاداران امام (ع)از فتنه ی بزرگ جریانات ضاله ی فکری از جمله فرقه ی انحرافی موسوم به

منزلت جهان هستی، با وجود رسالت انبیاء و اولیاء الهی شکل می گیرد، آنان حبل متین و ثقل وزین هدایت و سعادت دنیا و آخرت انسان ها به شمار می آیند، و سپس شاگردان و