دوران باستان دارای الگویی بود که بر اساس آن اثر هنری به داوری گذاشته می ‌شد.

در هنر کلاسیک یونانیان فرض بر این است که برای هر اثر، قانون وجود دارد، به عبارت دیگر فرمی که هنرمند بدان متعهد است.

معماران یونانی از انحراف خط مستقیم هم پا را فراتر نهادند. آنها خطوطی را که انتظار می‌رفت خطوط مستقیم باشند، کج می‌کردند.

در مواردی خاص، قانون معماری دوران باستان بر آن بود که نه تنها بر چشم بلکه بر گوش مخاطبانش نیز تاثیر بگذارد.

مجسمه سازان کلاسیک آشکال زنده بدن انسان را به نمایش می‌گذاشتند، اما تلاش می‌کردند که نسبت‌های ثابت آن را پیدا کنند.

اگرچه ارتباط بین بیماری روانی و خلاقیت تاکنون تایید نشده، اما برخی از مشهورترین هنرمندان بصری غربی گرفتار بیماری‌های روانی بوده اند. در ادامه با این هنرمندان مشهور که بیماری روانی داشتند آشنا می شوید.