مسیر جاری :
برنامه «تربت ما»/ شیخ اکبر جناب محی الدین عربی
برنامه کوتاه «تربت ما» و با حضور حجتالاسلام سید عباس موسوی مطلق، به معرفی محل مزار عالمان و بزرگان دین و ویژگیهای شخصیتی آنان میپردازد.
نقد سنت از سوی فردید
در لابه لای آثار فردید نقدهای اصیلی بر فقه و علم اصول ما نیز وجود دارد که شنیدنی و قابل تأمل است. البته فردید به ما توضیح نمی دهد که این بازگشت شریعت به حقیقت چگونه باید صورت گیرد، لیکن خود این اصل میتواند...
عرفان متافیزیکزده (قسمت اول)
کلمات ابن عربی و شارحان در توصیف ایجاد و ظهور موجودات، متفاوت است و هر کدام به اعتباری است. باید توجه کرد که عبارت های مختلف عارفان را که نتیجه اعتبارات مختلف است حمل بر تناقض و اختلاف نکنیم؛ چون هر توصیف...
طرح فلسفه تطبیقی حقیقی
(قل هاتوا برهانکم) وسیلهای شده است برای فرار از «موتوا قبل أن تموتوا». اگر ضعف خودبنیادانه بودن را از فلسفه هگل بگیرید به الله میرسیم». این عبارت اخیر نشان دهنده آن است که از نظر فردید، مطلق هگلی همان...
عرفان تئولوژیک
بیشک نزد هایدگر مضمون کلام و سخن الهی وجود دارد. با این وصف، در آثار هایدگر هیچ گونه نشانه ای از تعهد و وفاداری به متن مقدس نمی بینیم، در حالی که عرفای مسلمان، مسیحی و یهودی به متن مقدس وفادار بوده، آن...
تاریخی بودن حضور
تمایز وجودشناختی میان موجود و وجود بنیادی را برای تقابل میان دو حوزه تاریخ و فراتاریخ فراهم می آورد و طرح اولیه وی در وجود و زمان به منظور نیل به نوعی وجودشناسی بنیادین در واقع به معنای تلاش به منظور فهم...
آمیزش انسانشناسیها
تلقی مشترک دیگر در انسان شناسی هایدگر و سنت عرفانی ما این است که در تفکر این متفکر آلمانی مهم ترین وصف وجودشناختی نحوه هستی آدمی در عالم بودن است. این بدان معناست که انسان و عالم درهم تنیده اند؛ نه انسان...
حقیقت انسانها (اعیان ثابته) از منظر عرفان اسلامی
اعیان ثابته از مباحث کلیدی و کاربردی مهم در عرفان نظری بوده و بررسی و تحقیق نشان می دهد سابقه تاریخی آن به کلام خدا در قرآن از زبان انبیاء و نیز در سخنان سید بشر و اشرف کائنات و ختم رسل حضرت محمد(ص) و...
«وحدت ادیان» از نظر عارفان مسلمان
پیشگیرى از اختلافات، در گرو حفظ وحدت ادیان و باور داشتن به نبود اختلاف بین پیامبران الهی است. این عقیده هر مسلمان و مؤمنى است که به تمام پیامبران و سفراء الهى احترام مى گذارد و آنها را نمایندگان خدا...
زن از دیدگاه ابن عربی
عرفا نسبت به فقها در مورد زنان عموماً نگاه مثبتی داشتهاند و این موضوع در اندیشه و آراء ابن عربی آشکارتر مشاهده میشود.