این اصطلاح را هلیدی (1994) برای اشاره به ساختارهای دستوری‌ای وضع کرد که برای انجام وظایف به کار می‌روند که از نظر دستوری معمول نیست. استعاره‌های دستوری همچنین می‌توانند اندیشگانی (متناوباً تجربی) یا بینافردی...

استعاره در بلاغت و دیگر رویکردهای سنتی به زبان مجازی به عنوان یکی از صنایع بیانی، یا مجاز، تعریف می‌شود و اغلب به عنوان نوعی آرایه‌ی زبانی محسوب می‌شود. در استعاره دو چیز که به طور متمایزی متفاوت، و البته...

ارائه‌ی نوشتار - که در آن گفتمان مقدم یا اصلی، بخشی از گفتمان نوشتاری است - عملاً شبیه ارائه‌ها گفتار است. مع‌الوصف از نظر ادعاهای اعتبار استوارتر است زیرا زبان نوشتار از زبان گفتار بسیار ارزشمندتر است....

ارائه‌ی گفتمان اصطلاحِ کاربردیِ فراگیری است و به نظر می‌رسد که به گونه‌گونی پدیده‌های فرهنگی - اجتماعی و زبانی اشاره می‌کند. از نظر برخی، این موضوع به ارائه‌ی گفتار یا گفتگو و از دید دیگران، به دیدگاهِ...

همان‌گونه که در جدول «مقیاس‌های ارائه‌ی گفتار» می‌توان دید، ارائه‌ی گفتار دیگران، بسته به پیوند میان گفتمان مؤخر و مقدم، می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد. NV شامل ارائه‌ی کمینه‌ی گفتار یا فعالیت کلامی...

مقیاس ارائه‌ی اندیشه، مقوله‌های مشابهی با ارائه‌ی گفتار و نوشتار دارد، اما کارکردهای شیوه‌های موازی ارائه‌ی اندیشه اساساً متفاوتند. این امر به دلیل سه عاملی است که عرضه‌ی اندیشه را از ارائه‌ی نوشتار و...

این ویژگیِ زبان شفاهی بشر است که نشانه‌ی زبانی به عنوان یک قانون، اختیاری (یا قراردادی) است به این مفهوم که هیچ پیوند ذاتی میان دالّ و مدلولش وجود ندارد (سوسور، 1916). بنابراین برای واژه‌ی «میز» نمی‌توان...

ادب، یکی از حوزه‌های اصلی پژوهش است که کاربردشناسان زبان برای مدت زمانی با آن سروکار داشته‌اند. در این حوزه انبوهی از آثار منتشر شده (برای نمونه نشریه‌ی «کاربردشناسی» و نشریه‌ی «پژوهش ادب») وجود دارد چنانکه...

نوعی شعر طنز که واژه‌ها و ترکیبات ساختگی و بی‌معنا دارد، شیوه‌ی همنشینی واژه‌ها براساس ارزش صوتی و تأثیر شنیداری آن‌ها است. برای مثال مشرف در بیتی می‌گوید:

از نگارگر قرن یازدهم هجری، معین مصور نگاره‌ای در دست است که در آن تصویر جوان خروس‌بازی دیده می‌شود که خروسی در دست گرفته است. این نگاره مربوط به سال 1066 هـ.ق در روزگار شاه عباس دوم صفوی به تصویر کشیده...