ديدگاه سهروردي در اين باره همانند ديدگاه ابن سيناست. اگرچه تلاش مي کند تا صورت استدلال را با نور و ظلمت تغيير دهد؛ مثلاً اين اصل مشائي را که صدور دو چيز، نيازمند دو جهت است، به اين شکل تغيير مي دهد که...

ابن سينا پيش از اقامه ي برهان به وجود واجب الوجود، مقدمات لازم اين امر را تدارک مي بيند. او در اين راستا حرکت ظريف و دقيقي دارد که متأسفانه از ديد متفکران بعدي پنهان مانده است. نه تنها اين حرکت ظريف را...

قسمتي از کارهاي جديد سهروردي، ارزش علمي ندارند بلکه فقط لفظي اند. در منطق نيز اصطلاحات متعددي را ساخته و آنها را همه جا به کار برده است، از قبيل: علم ضوابط فکر ( منطق )، عام ( کلي )، فطري ( بديهي )، شاخص...

سهروردي در مقدمه ي کلمة الأشراق پس از حمد و ثناي متعارف، انگيزه ي نگارش اين کتاب ( حکمة الاشراق ) را بيان مي دارد. بيان او:

« شيز » که ويرانه هايش امروزه به نام « تخت سليمان » معروف است. در اطراف شهرستان تکاب در آذربايجان غربي قرار دارد و در عصر ساسانيان مرکز بزرگ ديني زرتشتيان بوده است. مرکزي که از عهد ماد تا عصر مغول

ابوالفتوح شهاب الدين يحيي بن حبش بن اميرک سهروردي، به سال 549 هجري در سهرورد زنجان ديده به جهان گشود. نزد مجدالدين جيلي در مراغه و ظهير الدين قاري در اصفهان، علوم اسلامي را آموخت. پس از اتمام تحصيلات

« قاعده مشرقيه » مورد اعتقاد حکماي فارس و مبناي حکمت نوري ايشان که سهروردي درصدد احياء آن است، عبارت است از اصل نور و ظلمت؛ جايگاه اين قاعده در حکمت اشراق به عنوان حکمتي بحثي - ذوقي و فلسفه اي نور -

او در تلويحات همان تعريف معروف را براساس موضوعيت « وجود مطلق » مطرح مي کند و در المشارع و المطارحات، همان مطالب را تکرار کرده است. در لمحات موضوع « فلسفه اولي » را « وجود » دانسته است.

آذرحيوان ( تولّد بين 1529 و 1533 و درگذشته ي بين 1609 و 1618 م ) روحاني عالي مقام زرتشتي و اهل فارس است که به هند مهاجرت کرد و بنيانگذار مکتب اشراقي زرتشتي گرديد. متون اين مکتب، آثار اشراقي زرتشتي را

شاید آشکارترین بازتاب این پیوندها را در آن دسته روایت های دینی/ داستانی بتوان یافت که از نخستین هزاره ی پیش از میلاد به بعد در این دو سرزمین رواج یافته اند و در نیمه ی دوّم این هزاره، مبلّغان بودایی در...