برای ارزیابی راهبرد آموزشی بر اساس نگرش فلسفی به ماهیت علوم انسانی، لازم است به این نکته توجه کنیم که این راهبرد، مبتنی بر رویکرد عمل گرایانه است.

تفاوت رویکرد پیشنهادی پژوهش حاضر با موقعیت گرایی در آن است که تنها همبستگی علم را با موقعیت آن در نظر میگیرد، اما وابستگی آن به موقعیت را ضروری نمی داند.

آموزش علوم انسانی باید با تفکیک میان نسبیت معرفتی و معرفت شناختی، ارتباط نظریه‌ها را با دیدگاه معینی که در آنها‌‌ مفروض گرفته شده، نشان دهند.

در رویکرد پیوندگرا که از نظر پژوهش حاضر مرجح است، علوم طبیعی و انسانی به نحوی در ارتباط با یکدیگر در نظر گرفته می شوند.

پیامدمحوری - حتی در همان مقیاس مطلوب خود - به منزله «یکی» از شاخص‌های مهم تصمیم گیری در مورد صدق یک نظریه یا مطلوب بودن فرایند ذهنی، کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

وحدت گرایی و کثرت گرایی به این نحو مکمل یکدیگر می شوند که با داشتن دو مرتبہ مختلف، تصویر جامعی از فراز و فرود هستی به دست می دهند، به طوری که وحدت گرایی در مرتبه بالا و کثرت گرایی در مرتبه پایین قرار می...

هنگامی که فرد در چارچوبی کل نگر به جهان به عنوان مظهر جمال خدا بنگرد، نگاه او از تشتت و ناهماهنگی نسبت به امور طبیعی به انسجام و درک زیبایی‌ ها تغییر خواهد کرد.

امروزه، با مطرح شدن ضرورت‌ هایی چون اسلامی ‌کردن علوم یا اسلامی ‌کردن آموزش و پرورش و کنار گذاشتن سکولاریسم از عرصه دانش‌ها، مباحثی مطرح می شود که حاکی از افتادن به دام همان برآمیختگی است که باید از آن...

یکی از نوآوری‌های فوکو که میتواند در عرصه فلسفه تعلیم و تربیت، منشاء ایجاد تحولاتی عمیق شود، طرح رویکردهای جدید برای بررسی واقعیت های فرهنگی- اجتماعی است.