مسیر جاری :
بحران انسان شناسی
در کتاب پژوهشی درباره انسان، که مطالب زیر را از آن انتخاب نموده ایم، ارنست کاسیرر(1945-1874) فیلسوف معروف آلمانی و تاریخشناس فلسفه، به گونه ای موجز« بحران در شناخت آدمی از خویشتن»(*) را که در قرن بیستم...
راهی به فرزانگی
کارل یاسپرس(*) را هاینمانF. H. Heinemann «بانی جنبش [اگزیستانسیالیستی]» خوانده است. خود پاسپرس از 1950 به بعد ترجیح می داد که او را «فیلسوف اگزیستانس» خطاب نکنند. با وجود این او به یکی از شالوده های اساسی
اگزیستانسیالیسم
ژان- پل سارتر(80-1905) رهبر اگزیستانسیالیستهای «الحادگرا» نام گرفته است. او دارای دکترای فلسفه(ph. D.) بوده و در آموزشگاه سه شهر فرانسه تدریس کرده است. در دوره جنگ جهانی دوم توسط آلمانی دستگیر شده و به...
هدیه ای رایگان
حیوانات در مقام منتقد. از آن می ترسم که حیوانات انسان را حیوانی پندارند که به خطرناک ترین گونه یی شعور حیوانی سالم خود را از دست داده است، حیوان دیوانه، حیوان خندان، حیوان گریان، حیوان بدبخت.
انسان رو به زوال
پاسخ نیچه به مسأله ی هیچ انگاری، و بحران مرجعیتی که به وجود می آورد، پاسخ پیچیده یی است. او شخصیت زرتشت را ابداع می کند تا «خودچیرگی اخلاق» را نشان دهد و معنی ابرانسان را بیاموزد. او درباره ی خاستگاه ها...
زرتشت نیچه چنین گفت
چنین گفت زرتشت نیچه را، که به شیوه یی شاعرانه و برانگیزاننده و به شکل حکایت نوشته شده است؛ عموماً چون اثری فلسفی نمی شناسند، چه رسد به آن که آن را بیانگر سهمی در فلسفه ی سیاسی بدانند. با این همه، مطالعه...
نیچه و یونانیان
نوشته های آغازین نیچه (67-1871) عبارت اند از زایش تراژدی، تأملات نابهنگام، و دو رساله ی منتشر نشده ی دولت یونان (1871) و ستیزه ی هومر(1872).(1) رساله ی مربوط به دولت یونان در زمانی نوشته شده است که نیچه...
الهیات پس از نیچه
دیتریش بون هوفر(45-1906)، تئولوگ جوان آلمانی که توسط ناتزی ها به زندان افتاد و به قتل رسید، هم از بارت انتقاد می کرد و هم از بولتمان؛ ولی او این را هم قبول داشت که به هر دوی آنان مدیون است. به گمان او...
انجیل و اسطوره
بعد از بارت، رودُلف بولتمان(1976-1884) شاید مشهورترین متأله پروتستان در دوره پس از جنگ جهانی اولی اروپا بود. با اینکه سنش دو سال بیشتر از بارت بود، تا سال 1941 که مقاله(عهد جدید و میتولوژی»(*) را به چاپ...
واکنش علیه پوزیتیویسم
در کتابی که قطعات فشرده زیر از آن انتخاب شده، فیلسوف فرانسوی آلفرد فوئیّه(1912-1838) به گونه تحسین برانگیزی جوّ حاکم بر اواخر قرن نوزدهم، مخصوصاً واکنشی که علیه پوزیتیویسم برانگیخته شده بود، و دلیل آن...