رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)

اين رويه ها به خاطر افزايش نرم شوندگي است كه در زمان نزديك شدن به تركيب MPB (35 % PT) با آن مواجه مي شويم. در اين نقطه استحاله ي فازي به حالت تتراگونال ايجاد مي شود. نرم شدن در استحاله ي فازي يكي از
پنجشنبه، 18 دی 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)
رشد تك كريستال هاي پيزوالكتريك PMN-PT با روش بريجمن (2)

 

مترجم: حبيب الله عليخاني
منبع:راسخون


 

خواص الاستيك و كوپل شوندگي الكترومكانيكي

شكل 1 رابطه ي ميانرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) را نشان مي دهد. داده ها با متغير محور y ازرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (يعني بازده تبديل انرژي) و متغير محور x ازرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بيان شده اند. مقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) با افزايش مقدار PT در طول محور رشد، افزايش مي يابد. رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) اندازه گيري شده و محاسبه شدهمقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بدست آمده از دستگاهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) متر PIEZO (PIEZO متر) براي نمونه هاي صفحه اي بزرگتر از مقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) محاسبه شده مربوطه مي باشد (شكل 11a بخش قبل).
از آنجايي كه در محاسباترشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) از پارامترهاي بدست آمده از هندسه هاي استاندارد استفاده مي شود،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) نزديك به مقادير واقعيرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در نظر گرفته مي شود. مقادير اندازه گيري شده براي ميله ها با استفاده از PIEZO متر، قابل تكرار نيستند و با اعمال پيش نيروها، تغيير مي كنند مخصوصاً براي كامپوزيت هاي دارايرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بالاتر. اين مسئله به دليل تنش هاي بزرگتري ايجاد مي شود كه از مساحت سطح مقطع كوچكتر ميله ها نشئت گرفته اند. تنش هاي اعمال شده ي بزرگتر (مثلا بزرگتر از 2MPa براي پيش نيروي 1 نيوتوني)، ممكن است منجر به توزيع غير خطيرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) شود. يك چنين اثراتي مي تواند براي نمونه هاي بهتر به MPB (يعنيرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بالاتر) نزديك باشند. رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ازرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) محاسبه مي شود. كه در اينجا، مقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) از دو روش مختلف بدست مي آيد ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) تنها براي صفحات كريستالي اندازه گيري مي شود. در نتيجه،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) داراي دو گروه مربوطه از مقادير است (شكل 11bبخش قبل)، ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) به مقادير حقيقي نزديك است. علت اين نزديكي دلايل اشاره شده در بالاست.
كوواريانسرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) اين نتايج نشاندهنده ي اين است كه همرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (شكل 11aبخش قبل) و همرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (شكل 9 بخش قبل) به طور قابل توجهي با تغيير اندك در تركيب (يعني 4 % در مقدار PT)، افزايش مي يابند (به ترتيب بيش از 80 و 50 %). رويه ي افزايشي در اين دو فاكتور مي تواند به دليل تغييرات ايجاد شده در پلاريزاسيون تنش القايي و ميدان القايي، ايجاد شوند. كه در اينجا،
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)
و
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)

بنابراين، مغناطش پذيري دي الكتريك (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) ضرورتاً براي مواد با K بالا، برابر است با:رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) براي PMN-PT بزرگتر از 4000 است)؛ بنابراين
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)

و از معادله ي بالا فهميده مي شود كه همرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) و همرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) به طور يكسان با پلاريزاسيونرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) تغيير مي كنند.
ممعادله ي مربوط بهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) توضيح مي دهد كه چرارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) داراي تغييرات بزرگتر (بزرگتر از 80 %) نسبت بهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (بزرگتر از 50 %) است.رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) هر دو بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) افزايش مي يابند (شكل 10 بخش قبل). علاوه بر اين، براي يك تركيب يكسان و در گستره يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بينرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) نسبت بهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) تغييرات بزرگتري از خود نشان مي دهد (شكل 9 بخش قبل). به عنوان يك نتيجه، مقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) با افزايشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، يك افزايش بيشتر را در مقايسه بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) دارند. بنابراين، ضرب دوباره يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (يعنيرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) )، بايد داراي افزايش نسبي بيشتري نسبت به ضرب تنهايرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) دارد. در حقيقت اين مسئله در گستره يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بينرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (يعني در نزديكي MPB) مشاهده شده است.
Bokov و Ye پيشنهاد كرده اند كه مقادير بالايي d_33 براي كريستال هاي PMN-PT قبل از MPB به دليل پاسخ دي اكتريك بزرگ (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) ايجاد مي شود. نتايج ما اين مسئله را تأكيد مي كنند كه يك افزايش دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) براي افزايشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، مهم مي باشد اما رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) نيز مهم هستند. براي مثال، نرم شدن در نزديكي MPB موجب افزايشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) و افزايش جابجايي هاي دي الكتريك و پيزوالكتريك مي شود (همانگونه كه قبلاً بحث شده است).

افزايش اندك در ضريب ولتاژ پيزوالكتريك


برخبرخلاف افرايش قابل توجه در مقدار رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) با افزايشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) يك وابستگي كمتر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) دارد (شكل 11b بخش قبل). اين انتظار وجود دارد كهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) انحراف مشابهي را در رويه ي افزايش با رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) از خود نشان مي دهد. مخصوصاً رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي تواند به صورت زير نيز بيان شود:
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)

مشابه با بحث ارائه شده در موردرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، افزايش نسبي دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) داراي رويه ي مشابه مي باشد. بنابراين، رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) g_33 يك وابستگي ضعيف بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) دارد. كاهش دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) براي دو نمونه با بالاترينرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (شكل 11b بخش قبل) مي تواند هم اكنون از لحاظ تغيير دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در معادله ي بالا در نظر گرفته شود. رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) به صورت خطي افزايش مي يابد ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) داراي يك افزايش اكسپوننسيالي با رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) است. بنابراين، همين طور كه تركيب به سمت MPB تغيير مي كند، افزايش اكسپوننسيالي دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) موجب افزايش توآمان دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي شود. بنابراين، در كل موجب كاهش
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي شود (همانگونه كه در بالا بدان اشاره شد).
نرم شدگي مكانيكي و بهبود خواص /> با با حركت تركيب به سمت MPB، تغيير در خواص در طول جهت رشد كريستال هاي PMN-PT رخ مي دهد. همرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) و همرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) با افزايش د ررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، افزايش مي يابد (شكل 1).
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)
اين رويه ها به خاطر افزايش نرم شوندگي است كه در زمان نزديك شدن به تركيب MPB (35 % PT) با آن مواجه مي شويم. در اين نقطه استحاله ي فازي به حالت تتراگونال ايجاد مي شود. نرم شدن در استحاله ي فازي يكي از فاكتورهاي مهم براي جابجايي القا شده و خواص فوق العاده ي برايرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي شود.
آنيزوتروپي هاي در ضرايب خواص گزارش داده شده براي تك كريستال هاي PMN-PT استدلال ما در مورد نرم شدن مكانيكي و اثر آن بر روي خواص پيزوالكتريك را مورد تأييد قرار مي دهد. براي جابجايي هاي القا شده با تنش، خواص پيزوالكتريك فوق العاده درطول نرم ترين محور اتفاق مي افتد. براي تركيب گزارش شده در بالا، پايين ترين مقدار از مدول يانگ در طول محور <001> ايجاد مي شود.

مفاهيم كاربردها

تغييرات خواص در طول محور رشد براي كريستال هاي PMN-PT داراي كاربردهاي مهمي در وسايل الكترونيكي است. مقادير متغير و فوق العاده ازرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) موجب مي شود تا انتخاب گسترده اي از پارامترهاي پيزوالكتريك و امپدانسي در طي طراحي داشته باشيم. يك فاكتور مهم ديگر اين است كهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) نسبتاً بالا باقي مي ماند و در گستره ي وسيعي از مقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، پايدار است. اين مسئله موحب مي شود تا وسايلي را طراحي كنيم كه به طور قابل توجهي بر روي بازده تبديل انرژي يا پهناي باند انتقال سيگنال اثر نگذارد. نتايج تجربي همچنين نشاندهنده ي اين است كه ضريب ولتاژ براي سراميك هاي PZT فوق العاده نيست. براي مثال،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) كريستال هاي PMN-PT مشابه سراميك هاي PZT است. بنابراين، اين به نظر مي رسد كه استفاده از PMN-PT در توليد ولتاژ مزيت خاصي ندارد. در عوض، اين طراحي بايد مزيت ضرايب فوق العاده يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) را براي كريستال هاي PMN-PT داشته باشد.
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)
از آنجايي كه تغيير در خواص در طول جهت رشد ايجاد مي شود، اين مزيت دارد كه رشد كريستال را در طول جهات ترجيحي كريستالوگرافي و براي حالت هاي تهيج خاص، در نظر بگيريم. اين مسئله به طور خاص در زماني صحت دارد كه ميزان هموژن بودن داخل صفحه اي حياتي باشد. مخصوصاً جوانه زاهاي با جهت كريستالوگرافي <001> بهترين هموژنيتي را براي صفحه ي (001) ارائه مي دهد (در اين حالت، حالت تهيج طولي مورد استفاده قرار گرفته است). به طور مشابه، يك كريستال رشد داده شده در جهت <011> براي صفحات (011) بهترين حالت را دارند. در اين مورد، حالت گسترش معكوس مناسب است. جهت رشد كريستال به طور قابل توجهي براي صفحات كريستالي بزرگ تر، مهم مي باشند. براي مثال، صفحه ي (001) را با طول 50 ميلي متر در نظر بگيريد كه از كريستال با جهت كريستالوگرافي <011> بريده شده است. در اين حالت، جهت طولي صفحه نسبت به جهت رشد رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) است. دو انتهاي اين صفحه داراي طولي كمتر از 35 ميلي متر در طول رشد، هستند. براي روش كنوني رشد از حالت مذاب، يك چنين فاصله اي اجازه ي جدايش شيميايي قابل توجهي را مي دهد. در اين حالت، تغييرات خواص ر طول صفحه رخ مي دهد. بنابراين، اين ترجيح داده مي شود كه براي كاربردهاي خاص، رشد كريستال هاي PMN-PT در طول جهات كريستالوگرافي خاص انجام شود.
بهينه سازي جهات برش
خواص پيزوالكتريك كريستال هاي PMN-PT آن- ايزوتروپ مي باشد. يعني به جهت وابسته اند. براي بهينه سازي كارايي پيزوالكتريك براي هر حالت ويبراسيون، ما ضريب پيزوالكتريك ماكزيمم (d) را از طريق محاسبه ي تئوري بدست آورده ايم و با نتايج تجربي مورد بررسي قرار داديم. اين بررسي منجر به كشف جهات برشي جديدي شده است كه در اين جهات، ضريب d براي تمام پيكربندي هاي متقارن دمين و براي تمام حالت هاي ويبراسيون كريستال هاي PMN-PT، ماكزيمم مي شود.

روش

براي محاسبه ي ضرايب پيزوالكتريك با استفاده از ماتريس ها براي خواص تعادلي كلاس هاي كريستالي 32 گانه، ما فرض كرديم كه ماتريس هاي الاستو- پيزو- دي الكتريك نه تنها براي كريستال هاي PMN-PT تك دمين 3m اصلي قابل استفاده هستند؛ بلكه همچنين براي كريستال هاي با دمين هاي مهندسي شده با پيكربندي متقارن چند دمينه 4mm يا mm2 قابل استفاده مي باشند. چرخش هاي مختصاتي بر روي تمام اين سه تقارن دميني، اعمال مي شود. ضرايب پيزوالكتريك ماكزيمم بر اساس مقادير ماتريس مستقل اندازه گيري شده در مختصات اوليه محاسبه مي شود و با استفاده از مختصات چرخش داده شده، به صورت تجربي مورد تأييد قرار مي گيرد.
اساس قانون تبديل اين است كه اجزاي اين تانسور اجزاي يك مقدار فيزيكي باشند كه بايد حتي در حالت ايجاد تغيير در محورها، مقدار خود را حفظ كنند. تبديل ضرايب پيزوالكتريك با استفاده از تغيير در سيستم كوئورديناسيون با معادله ي زير بيان مي شود:
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)

كه كه در اينجا،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ضريب پيزوالكتريك در سيستم مختصات اوليه است،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ضريب پيزوالكتريك درسيستم مختصات چرخش يافته ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) اجزاي ماتريس تبديل هستند.
چرخش مختصات به صورت زير تعريف مي شود: چرخش بايد ابتدا با زاويه يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) نسبت به محور Z انجام شود و سپس درحول محورجديد X با زاويه يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) و در نهايت، در حول محورجديد Z با زاويه ي
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) انجام مي شود. تمام چرخش پات ساعت گرد هستند. ضرايب پيزوالكتريك بعد از چرخش در فضاي سه بعدي به عنوان توابعي از ضرايب پيزوالكتريك مستقل درسيستم مختصات كوئورديناسيوني اصلي و زواياي اويلري(رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) با استفاده از محاسبات تانسور، بدست مي آيند.
مختصات به صورت زير انتخاب شده اند: براي تقارن 3m، [111] به عنوان محور Z، [1-10] به عنوان محور X و [11-2] به عنوان محور y؛ براي تقارن mm2، [011] به عنوان محور Z، [100] به عنوان محور X و [01-1] به عنوان حور y؛ براي تقارن 4mm، [001] به عنوان محور X، [100] به عنوان X و [010] به عنوان محور y. براي بدست آوردن ضرايب پيزوالكتريك مستقل، سه گروه از نمونه ها از كريستال PMN-31%PT آماده سازي شد تا بدين صورت بر پراكندگي اندازه گيري هاي مربوط به تغييرات درصد PT، غلبه كنيم. ضرايب پيزوالكتريك مستقل سه سيستم دمين مهندسي شده به طور مستقيم با استفاده از Berlincout متر اصلاح شده و با خطاي اندازه گيري بين ±5 % اندازه گيري گرديد.

نتايج و بحث

قطب دار شدن <001>
يك يك پيكربندي چند دمينه ي متقارن با تقارن تتراگونال ماكروسكوپيك (4mm) و پس از قطب دار شدن در طول <001>، تشكيل مي شوند. اين ساختار دمين با تقارن 4mm تنها سه ضريب پيزوالكتريك مستقلرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) دارد.
محاسبات انجام شده بر روي دمين هاي چندگانه ي 4mm در اين بخش ارائه نشده است. ماكزيممرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در جهت <001> ايجاد مي شود.
قطب دار شدن <111> /> يك كريستال PMN-PT تك دمينه (3m) با قطب دار كردن كامل در جهت <111> ايجاد مي شود. كريستال تك دمين داراي 4 ضريب پيزوالكتريك مستقل است:
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،-رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) . سطح ايجاد ضريب پيزوالكتريك برشي (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) سپس محاسبه مي شود (شكل 2). دامنه ي سطوح مقدار مطلقرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) را در آن جهت، بيان مي كند.
مقدار ماكزيممرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ( 5190 pC/N) در جهترشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ي برابر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) برابربا صفر ايجاد مي شود. ماكزيمم دامنه يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (-5190 pC/N) دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) برابر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) برابربا صفر ايجاد مي شود. ماكزيمم مقداررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در مختصات چرخش يافته تقريباً 1.1 برابر مقدار اصلي است. به طور خاص در موردرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) صحبت نشده است. در عوض، صحبت زيادي در مورد تداخل موجود بينرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) قبل از ايجاد چرخش رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) انجام شده است.
قطب دار شدن <011> /> وقتي قطب دار شدن در جهت <011> انجام شود، يك پيكربندي چند دميني متقارن با تقارن ارتورومبيك ماكروسكوپيك (mm2) ايجاد مي شود. ماتريس هاي پيزوالكتريك كريستال هاي فروالكنريك با تقارن ارتورومبيك داراي 5 ضريب پيزوالكتريك مستقل هستند:
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، ، رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) . سطح نشاندهنده ي با ضريب پيزوالكتريك معكوسرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در شكل 3 محاسبه شده است. جهت بزرگترين رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در حالترشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ي برابر با صفر يارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) برابربا صفر مي باشد؛ در حالي كهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) داراي يك مقدار مثبت نصف يا برابر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي باشد.
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)
ضريب برشي پيزوالكتريكرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) يك تانسور وابسته است و در مختصات اصلي صفر مي باشد. براي كشف مقدار ماكزيممرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در سيستم مختصات چرخش يافته، سطح نشاندهنده يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) محاسبه مي شود (شكل 4). ماكزيممرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) در جهترشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) برابر با صفر و در جهترشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) برابر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) يارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي باشد.رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در حول محور Z مي تواند به صورت زير بيان شود:
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)

بنابراين، ماكزيمم دامنه يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) دررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) هاي برابر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) يارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ، برابر است با رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) . اين مقدار مجموع مقادير مطلقرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) است. از نقطه نظر كاربرد، اين مؤثر است كهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) مي تواند به صورت مجدد قطب دار شود و ضريب پيزوالكتريك بزرگي ايجاد كند.
براي مقايسه ي مقادير ماكزيمم بر اساس محاسبات تئوري، 4 گروه از نمونه ها با توجه به زاويه ي چرخش كه در آن مقدار d ماكزيمم ايجاد مي شود، آماده سازي شد. داده هاي تجربي نتايج محاسباتي را مورد تأييد قرار مي دهد (جدول 1). />
رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2)
همچنين اين داده ها پيشنهاد مي دهند كه ماتريس پيزوالكتريك كلاس هاي تقارني 32 گانه براي كريستال هاي PMN-PT با دمين هاي مهندسي (با پيكربندي متقارن چند دمينه ي 4mm و mm2) قابل كاربرد هستند.

نتيجه گيري و رويه هاي آينده

روش رشد اصلاح شده ي بريجمن به طور موفقيت آميز براي رشد كريستال هاي PMN-PT درشت (76 ميلي متر قطر و 200 ميلي متر طول)، در مقياس صنعتي، مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس اين روش رشد متداول كريستال، دو اصلاح اصلي بر روي اين روش انجام شده است: يكي استفاده از پيكربندي هاي چند بوته اي و ديگري تراز كردن ناحيه مي باشد. اين توسعه هاي موفق در تكنيك هاي رشد كريستال منجر به توليد با قيمت مناسب كريستال هاي PMN-PT شده است. پيشرفت هاي فني كه در طي بررسي رشد كريستال بدست آمده اند، عبارتند از:
فهميدن دليل خوردگي بوته ي پلاتيني بوسيله ي مذاب هاي سرب دار و فهميده ي نحوه ي كاهش نشت هاي ايجاد شده در اين بوته ها در طي رشد كريستال.
بهينه سازي ساختار كوره و پارمترهاي رشد موجب كاهش عيوب كريستال مي شود.
روش استفاده از جوانه زاي با چهت كريستالي <001> موجب بهبود قابل توجه در خواص ويفرهاي كريستالي (001) مي شود.
خواخواص پيزوالكتريك به طور سيستماتيك مورد شناسايي قرار گرفته است. ديتابيس مربوط به خواص فيزيكي كريستال هاي PMN-PT نيز به خوبي مستندسازي شده است. اين مسئله مشخص شده است كه مفيدترين تركيبات PMN-PT در گستره ي تركيب 26.5-32 % PT قرار گرفته اند. اين تركيبات مربوط بهرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) در گستره يرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) است. بيشتر خواص در طول جهت رشد و به سمت MPB بهبود مي يابند. در گستره ي تركيبات مفيد،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) به بيشتر از 80 % ،رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) به بيش از 50 % ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) به بيش از 90 % افزايش مي يابد. در عوض، مقاديررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ورشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) نسبت به تغيير در تركيب، كمتر حساس هستند (كمتر از 20 %).
سطوح نشاندهنده ي ضريب تغيير پيزوالكتريك (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) براي كريستال هاي PMN-PT قطب دار شده در جهت هاي <001>، <011> و <111> محاسبه شده است و اين مقادير به صورت عملي تأييد شده اند. اين فهميده شده است كه برشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) براي كريستال PMN-PT قطب دار شده در جهت <011> يك ضريب پيزوالكتريك برشي قطب دار شده ي مجدد بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) بالاتر از 2600 pC/N ايجاد مي كند. اين فهميده شده است كه يك ضريب پيزوالكتريك بسيار بالا (رشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) تا مقدار 5190 pC/N براي كريستال هاي تك دمين (3m) در برشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) اتفاق مي افتد. بالاترين مقداررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) (برابر با مقداررشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) ) در برشرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) و در كريستال هاي قطب دار شده در جهت <011> ايجاد مي شود.
يافته هاي در زمينه ي رشد كريستال و شناسايي ويژگي هاي PMN-PT موجب پديد آمدن اصولي براي توسعه ي نسل جديد از وسايل انتقال صوت مي شود. رويه هاي آينده در زمينه ي كريستال هاي پيزوالكتريك بر پايه ي PMN-PT به توسعه هاي مهندسي در زمينه ي افزايش بازده توليد، كاهش هزينه هاي توليد و همچنين افزايس ابعاد كريستال (يعني قطر و طول بزرگتر) وابسته مي باشد. پيشرفت هاي ديگر در زمينه ي كاهش و از بين بردن جدايش تركيب يكي از چالش هاي مهم در زمينه ي تجاري سازي است. علاوه بر اين، براي گسترش كاربردها، خواص فيزيكي كريستال هاي بر پايه ي PMN-PT بايد بهبود يابد مخصوصاً پايداري حرارتي و ميدان كوئرسويته ي الكتريكي. براي توضيح بايد گفت: سخت شدن كريستال هاي بر پايه ي PMN-PT توليد شده با استفاده از روش بريجمن، بايد مد نظر باشد. يك روش آسان، از طريق اصلاح تركيب سيستم دوتايي PMN-PT با استفاده از يك تركيب ديگر مانند سرب اينديوم نيوبات (PIN) يا سرب ايتريبيم نيوبات (PYbN)، قابل انجام است. در اين حالت يك سيستم MPB سه تايي ايجاد مي شود. H. C. Materials، امكان رشد كريستال هاي 50 ميلي متري از جنس PYbN-PMN-PT (15/50/35) و PIN-PMN-PT (26/43/31) با استفاده از روش بريجمن را نشان داده است. هر دوي اين كريستال ها دماهاي توسعه ي بالاتر ازرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) از خود نشان مي دهند و داراي ميدان كوئرسيويته ي بزرگ (در حدودرشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) هستند (اين مقادير براي PMN-PT به ترتيب برابر بارشد تك كريستال هاي PMN-PT با روش بريجمن (2) و 2 kV/cm مي باشد). اين انتظار وجود دارد كه موفقيت درتوليد تك كريستال هاي پيزوالكتريك با اندازه ي بزرگ با تركيب اصلاح شده و با استفاده از روش بريجمن، منجر به افزايش كاربردهاي اين كريستال ها در وسايل انتقال صوت شود.
استفاده از مطالب اين مقاله با ذكر منبع راسخون بلامانع مي باشد.



 

 



مقالات مرتبط
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط