بازی‌های ویدئویی و سلامت کودک شما

مباحث بسیاری در مورد اثرات مضر خشونت در بازی‌های ویدئویی وجود دارد. لیکن در مورد انواع غیر خشونت‌آمیز چطور؟ آیا این نوع بازیها بر سلامت روانی، عاطفی و جسمانی کودکان شما تأثیر می‌گذارند؟
در واقع هزاران مطالعه در مورد این که آیا خشونت شبیه سازی شده در بازی‌های ویدئویی این روزها، بر بازیکنان آن تأثیر زیان‌‌بخشی می‌گذارد، انجام شده است. بسیاری از این مطالعات اذعان دارند که میان خشونت کاربران بازیهای ویدئویی و بروز رفتار مخالف اصول اجتماعی بخصوص در بازیکنان جوان‌تر ارتباط وجود دارد.

«این بازیها دیگر تنها یک بازی نیستند. اینها ماشین‌های یادگیریند. ما به کودکانمان به شیوه‌ای باورنکردنی آموزش می‌دهیم که کشیدن ماشه چگونه است. موضوع اصلی هیجان، لذت بردن، و پاداش است. چیزی که نمی‌آموزند، عواقب و پیامدهای آن در زندگی واقعی است».
ـ ریک دایر، سازنده‌ی بازی‌های ویدیویی و رئيس کمپانی Virtual Image Productions. (مجله‌ی Readers Digest و مقاله‌ای تحت عنوان «خشونت کامپیوتری: آیا کودکان شما در معرض خطر می‌باشند؟»)

خشونت

برنت استافوردBrent Stafford، محقق دانشگاه سایمون فریزر در بریتیش کلمبیای کانادا، بر روی 600 بازیکن جوان بازی‌های ویدئویی تحقیقی را انجام دادند که در نتیجه این تحقیق، ایشان هشدار می‌دهند که بسیاری از بازی‌ها «به کودکانمان می‌آموزند که خشونت را مورد تجلیل قرار دهند.». به گزارش مجله‌ی مک لین Maclean's magazine: «بعضی از کاربران سر سخت، که بازی‌های خشن و واقع‌گرایانه را بیشتر ترجیح می‌دهند، در یک شب به اندازه‌ی 1000 آواتار (شخصیتهای تصویری صفحه نمایش) را اغلب در صحنه‌هایی خونین شبیه به واقعیت به «قتل» می‌رسانند.» همچنین این تحقیق عنوان می‌کند چنین بازی‌های خشونت آمیزی «ذهن‌های جوانان را در دنیایی فرو می‌برد که آنها را نسبت به خشونت و حتی قتل بی‌احساس می‌سازد.». علاوه بر این بازی آنلاین Super Columbine Massacre RPG، که به بازیکنان اجازه‌ی بازی و نقش آفرینی در حوادث غم انگیز رخ داده در دبیرستان کلمبین لیتلتون کلرادو را می‌داد، سر و صدای بسیاری به پا کرد.
البته، تمام بازی‌های کامپیوتری و یا ویدئویی حامی خشونت نیستند. بسیاری از آنها آموزشی بوده و افراد را به حل خلاقانه‌ی مسئله تشویق می‌کنند که از آن جمله سری بازی‌های میست Myst می‌باشد. با این حال، حتی اگر کودکانتان را به بیرون رفتن و ارتکاب قتل ترغیب نکنند، به نظر می‌رسد در مورد اثرات این بازیها بر سلامت جسمی یک بازیکن نگرانی‌های دیگری وجود دارد.

ایجاد مشکلاتی در رشد مغزی

بر طبق مطالعه‌ی صورت گرفته در ژاپن، بازی‌های رایانه‌ای تنها بخش محدودی از مغز یک کودک را تحریک می‌کنند. این مطالعه توسط ریوتو کاواشیما Ryuta Kawashima استاد دانشگاه توهوکو Tohoku انجام شد. این تحقیق شامل، تصویربرداری از مغز کودکانی که بازی‌های ویدئویی انجام می‌دادند، و مقایسه این تصاویر با نمونه‌ی کودکانی که اعداد تک رقمی را جمع می‌کردند، بود. نتایج نشان داد که کودکانی که بازی‌های ویدئویی می‌کردند، از بخش کوچکتر مغز خود استفاده می‌نمودند. کاواشیما این گونه استدلال آورد که اگر این نتیجه برای چنین کار خسته‌ کننده‌ای مانند جمع کردن اعداد صدق کند، پس حتی باید شاهد تفاوتهای بزرگتری در مقایسه با انجام فعالیتهای پیچیده‌تر نظیر خواندن، انجام بازی در بیرون از خانه و داشتن تعاملات اجتماعی با دیگران باشیم.
البته، صنعت بازیهای ویدیویی با چنین تفسیرهایی با استناد به مطالعات مختلفی که نشان داده‌اند میانه‌روی در استفاده از چنین بازیهایی ممکن است حقیقتاً یک تجربه‌ی مثبت به حساب آید، مخالفت می‌کند. حتی اگر میانه‌روی کلید حل مشکل باشد، اما باز هم یک هنجار به نظر نمی‌رسد. بعقیده‌ی MediaWise، «به طور متوسط بازیکن بازیِ Everquest، یا EQer، بیست ساعت در هفته این بازی را انجام می‌دهد» طرفداران بازی‌های دیگر، مدت زمان مشابهی را به بازی‌های ویدئویی اختصاص می‌دهند.

عوارض قلبی عروقی

آنتونیو گونزالس هرموسیوAntonio González Hermosillo، رئيس مجمع قلب و عروق مکزیک، در روزنامه‌ی El Universal مکزیکو سیتی اعلام کردند که 40٪ از کودکانی که به طور مداوم بازی‌های ویدئویی انجام می‌دهند، مبتلا به فشار خون بالا خواهند شد. علاوه بر ورزش نکردن به قدر کافی، این مشکل ممکن است به دلیل استرسی که بر بازیکنان وارد می‌شود، به وجود آید، به این علت که خود را در موقعیت‌های خطرناکی همچون حمله و تاخت و تاز، دعواهای مجازی و دیگر نبردها قرار می‌دهند. طی گزارشی از این روزنامه، ایشان «هشدار دادند این امر موجب بروز مواردی از بیماری‌های قلبی و عروقی که علت اصلی مرگ و میر در مکزیکند، شده و به سرعت در کشور گسترش می‌یابد.»
در نهایت، باید شباهت‌های بازی‌های ویدئویی را با تلویزیون در نظر بگیریم که در روزگار مدرن امروزی مانع رفتن کودکان به بیرون از خانه و بازی کردن است. هر دو به سرکوب خلاقیت و رشد ابتکار و تخیل متهم هستند به این دلیل که یک داستان از پیش آماده را به دست کاربر می‌دهند، بجای آنکه او را مجبور سازند خود آن را به تصور و تخیل در آورد.

چاقی

نگرانی و مسئله‌ای که بدیهی‌تر و ضروری‌تر می‌باشد، ارتباط میان استفاده از این شیوه‌های مدرن سرگرمی و چاقی است. این ارتباط و اتصال، هیچ ربطی به محتوای بازی و یا برنامه‌های تلویزیونی ندارد، بلکه با زمانی که صرف این فعالیت‌های کم تحرک می‌شود، مرتبط است. نتیجه‌ی آن عدم تحرک و ورزش کافی خواهد بود. این مشکل تا چه میزان حاد می‌باشد؟ گزارش شده است که در ایالات متحده، حدود 40 درصد کودکان بین 8-5 سال به لحاظ بالینی دچار چاقی هستند.
در سال 1993، دکتر اودد بار ـ اور Dr. Oded Bar-Or، رئیس بخش تغذیه کودکان در بیمارستانهای چدوک مک مستر Chedoke-McMaster Hospitals در همیلتون، کانادا در روزنامه‌ی The Toronto Star عنوان کردند که «امروزه کودکان، چاق‌تر و کم تحرک‌تر از هر زمان دیگری هستند. چاقی در میان کودکان به طرز چشمگیری در 20 سال اخیر افزایش یافته است.» به عقیده‌ی این روزنامه، پزشکان در حال حاضر «عدم انجام حرکات ورزشی را عاملی خطرناک در ابتلاء به بیماری عروق کرونر قلب، فشار خون بالا، دیابت و پوکی استخوان می‌دانند.» نتیجه‌ای که دکتر بار اور گرفتند این بود که «یک کودک غیر فعال به احتمال زیاد در بزرگسالی به یک فرد بالغ چاق تبدیل خواهد شد.»
در سال 1996، همانطور که دکتر فیلیپ هاروی، متخصص تغذیه در بخش بهداشت همگانی، در روزنامه‌یThe Weekend Australian آخر هفته استرالیا عنوان می‌کند «کودکان استرالیایی در حال چاق شدن هستند و به سرعت چاق‌تر هم می‌شوند.» نگرانی ایشان بر مبنای مطالعه‌ای بود که نشان می‌داد درصد کودکانی که در استرالیا دچار اضافه وزن بوده‌اند، در ده سال گذشته دو برابر شده است. تمام نشانه‌ها حاکی از آن بود که این افزایش ادامه داشته است. این روزنامه به این مطلب اشاره کرد که دقیقاًً همانند بزرگسالان، عدم انجام حرکات ورزشی به عنوان علت اولیه‌ی افزایش وزن در کودکان چاق به شمار می‌رود و همچنین رژیم‌های غذایی با چربی بالا عاملی ثانویه برای افزایش وزن بوده است.
در سال 1999، روزنامه‌ی The Sunday Times بریتانیا از قول پژوهشگرانی که گروهی از کودکان را مورد ارزیابی قرار داده بودند، عنوان کرد «این کودکان بقدری غیر فعال بودند که ضربان قلبشان به هنگام بیداری با زمانی که در خواب بسر می‌بردند، تفاوت چندانی نداشت.»
در نهایت در سال 2000، دکتر شوانگ له ـ چی، رئیس انجمن متخصصین تغذیه‌ی تایپه، از تایوان طی گزارشی در AsiaWeek این هشدار را دادند و عنوان کردند که: «چاقی یکی از جدی‌ترین مشکلات بهداشتی است که جوانان آسیایی با آن روبرو هستند.» طی مطالعه‌ای که در شهر پکن صورت گرفت، نشان داده شد که بیش از 20٪ دانش آموزان مدارس ابتدایی و متوسطه دچار اضافه وزن بودند. چرا؟ طبق این گزارش، علت آن است که جوانان آسیایی ساعات زیادی را صرف تماشای تلویزیون و بازیهای ویدئویی می‌گذاشتند. این روزنامه در ادامه عنوان می‌کند که چنانچه این کودکان چاق، در عادات خود، از جمله وارد کردن یک رژیم غذایی سالم‌تر، هیچ تغییری ندهند، با فشار خون بالا، مشکلات کبدی، دیابت و مشکلات روانی مواجه خواهند شد.
برنت استافورد، که نقل قول ایشان پیش از این آورده شد، همچنین اظهار داشتند که صنعت بازی‌های ویدئویی در سال، 17 میلیارد دلار رشد داشته است و این میزان «بیشتر از مجموع صنعت فیلم و تلوزیون می‌باشد». از این رو، احتمال زیادی دارد که هم اکنون نیز گروهی در حال بازی ویدئویی باشند. سئوال این است که: آیا می‌دانید آنها چه بازیهایی انجام می‌دهند و به چه مدت؟ مهمتر از آن، آیا می‌دانید این بازیها می‌تواند چه تأثیری بر ذهن، احساس و حتی جسم آنها بگذارد؟