برداشت هایی از بیانات امام خمینی (ره)
اسلام آن قدر به رفاه مردم، آسایش مردم، و این طور [امور] توجه دارد و هیچ در این جهت فرقی ما بین قشر با قشر دیگر نمی گذارد و نگذاشته است. اقلیتهای مذهبی که از صدر اسلام، بعد از فتح اسلام، بین مسلمین بودند، اینها غیر از آن مشرکینی که توطئه گر بودند یا بعضی از اقشاری که توطئه میکردند و میخواستند وضع بشر را به هم بزنند، اینهایی که از اقلیتهای مذهبی بودند، تمام در اسلام احترام داشتند... در یکی از قضایا - که لشکری از معاویه شاید بود- آمد و یک خلخالی از پای یک زن یهودیه ربود - به حسب نقل- حضرت امیر فرمودند که من شنیدم که آمدند و یک خلخالی از ذمیهای ربودهاند؛ و اگر انسان بمیرد - قریب به این معنا- این اشکالی برایش نیست! این طور عنایت داشتند به حفظ مصالح همه اقشار.(1).وضع حکومت اسلام یک همچو وضعی است. ادارهاش برای رفاه مردم است، نظامش برای رفاه مردم است، رئیس جمهورش برای رفاه مردم است، نخست وزیرش برای رفاه مردم است، و محیط، محیط مَحبّت؛ یک محیط مَحبّت.
اگر ما موفق بشویم به این که اسلام را به آن معنایی که بوده است، به آن معنایی که بنای اسلامی بر آن بوده، در خارج متحقق بکنیم، هم نظام راحت میشود، هم شهربانی. دیگر احتیاج به این که به مردم تعدی بکند ندارد. هم ژاندارمری، هم ارتش. همه دوست وهمه رفیق و با هم دوست و برادر. و من امیدوارم که یک همچو چیزی پیش بیاید و یک همچو حکومتی تحقق پیدا بکند؛ فقط آرزو نباشد، واقعیت باشد.(2)ما میخواهیم یک مملکتی باشد که در رأسش کسانی باشند که شیعه علی بن ابیطالب- سلام الله علیه- هستند و مسلم هستند؛ اسلام را به معنای واقعیش ادراک کردند؛ و مملکت ما، از مجلسش تا مجلس خبرگانش تا ارتشش تا بازارش تا پایگاه پهلوانهای ما، همهاش اسلامی باشد، اگر همه اسلامی باشند، خوفی از چیزی نیست. مسلم که نمیتواند به مسلم دیگر ضرر بزند. مسلم برادر مسلم است: إنَّمَا المؤمِنُونَ إخوَهٌ قرآن کریم، عقد اخوّت بین مسلمانها انداخته است، برادر که به برادر ضرر نمیزند. اینها خوفشان این است که مبادا اسلام تحقق پیدا بکند که مبادا منافعشان از دستشان برود! و الّا ملت ما اسلام را میخواهند، از باب این که از اسلام ضرر نمی بینند، اسلام به منافع آنهاست. با تحقق اسلام همه قشرها در رفاه زندگی میکنند؛ و برای آخرشان هم تهیه میبینند.(3)
اسلام برای همه است، و میخواهد همه در سعادت باشند. میخواهد که همه در رفاه باشند. و این مسائل که طرح میشود که یهودیها را مسلمین چه میکنند، شما دیدید غلبه پیدا کردند و به یهودی کاری نداشتند؛ به زرتشتیها کاری نداشتند؛ به سایر اقشار هم کاری نداشتند. شما به عین دیدید ... آن وقتی که ما غلبه کردیم، هیچ کس تعرضی به یهودی کرد؟ تعرضی به نصرانی کرد؟ تعرضی به زرتشتی کرد؟ تعرضی در کار نبود. بعد هم که حکومت اسلامی انشاءالله به آن طوری که خدای تبارک و تعالی میخواهند برقرار بشود و پیاده بشود، خواهید دید که اسلام از همه مسلکهای دیگر راجع به مراعات همه اقشار ملت بهتر است و از همه بهتر عمل خواهد کرد. من از خدای تبارک و تعالی میخواهم که همه مردم و همه بشر در رفاه باشند؛ همه به سعادت برسند؛ همه به هدایت برسند. خداوند همه را هدایت کند به راه راست؛ خداوند به همه سعادت عنایت کند، و شما مطمئن باشید که در جمهوری اسلامی ظلم نیست. ما نه ظلم میکنیم، نه مظلوم میشویم. این چیزی است که اسلام به ما نشان داده: ظلم نکنید، مظلوم هم نشوید. تا میتوانیم مظلوم نمیشویم؛ و هیچ وقت هم ظلم نخواهیم کرد. انشاءالله خداوند شماها را موفق نگه دارد.(4)
با جمهوری اسلامی سعادت، خیر، صلاح برای همه ملت است. اگر احکام اسلام پیاده بشود، مستضعفین به حقوق خودشان میرسند؛ تمام اقشار ملت به حقوق حقه خودشان میرسند؛ ظلم و جور و ستم ریشه کن میشود. در جمهوری اسلامی زورگویی نیست، در جمهوری اسلامی ستم نیست، در جمهوری اسلامی آزادی است، استقلال است. همه اقشار ملت در جمهوری اسلامی باید در رفاه باشند. در جمهوری اسلامی برای فقرا فکر رفاه خواهد شد؛ مستمندان به حقوق خودشان میرسند. در جمهوری اسلامی عدل اسلامی جریان پیدا میکند، عدالت الهی بر تمام ملت، سایه میافکند آن چیزهایی که در طاغوت بود در جمهوری اسلامی نیست. من جمهوری اسلامی را به شما تبریک عرض میکنم. امیدوارم در زیر سایه اسلام همه ما با رفاه و سعادت به سر ببریم.(5)
کشور مال خود شماست و اجنبی دخالت نمیتواند بکند و دیگر سازمانی که به شما تعدی بکند نخواهد بود و نخواهد وجود پیدا کرد، به خواست خدای تبارک و تعالی باید برای سازندگی ایران همت کنید، نگذارید این نهضت خاموش بشود؛ نگذارید این شور و شعفی که در ملت برای احقاق حق خودش به پا شده است رو به سستی برود. خداوند شماها را تأیید کند. خداوند به شما سعادت دنیا و آخرت عنایت کند، استفاده از احکام اسلام، هم دنیا دارد و هم آخرت.
برقراری جمهوری اسلامی، که با اتفاق آرای ملت تقریباً برقرار شد؛ و انشاءالله احکام اسلامی هم [که] دنبال او برقرار میشود، برای رفاه حال همه طبقات، خصوصاً کارگران، دهقانان، طبقه ضعیف، برای همه است و اسلام برای آنها بیشتر از سایر طبقات حق قائل است. از خداوند تعالی مسألت میکنم که همه ما را به وظایف خودمان آشنا کند.(6)
ما آنها را نصیحت میکنیم. ما علایه داریم که همه افراد ملت ما در رفاه باشند. نصیحت به آنها میکنیم که بیایید. شما چه میخواهید؟ بیایید همانی را که شما میخواهید، در اسلام بیشترش هست. همان معانی که شما ادعا میکنید، اسلام نقشهاش را دارد؛ اسلام پیاده کرده یک وقتی این را. اسلام یک وقتی حکومتی داشته است که حاکمش را قاضیاش میخواهد که بیا یهودی علیه تو ادعا کرده، بیا! میرود آن جا با کمال ادب کنار یهودی مینشیند. وقتی هم که قاضی میگوید یا اباالحسن، میگویند: نه، به من نگو اباالحسن؛ برای این که باید با من مساوی صحبت کنی. شما همچو دمکراسی در دنیا اطلاع دارید که رئیس دولت را قاضیِ منصوب از قِبَل خودش، احضار کند و او حاضر شود و بعد قاضی بر ضدّ او حکم کند و او هم قبول کند و تسلیم بشود؟ چه میخواهید بگویید؟ این رؤسای کرملین این طور هستند؟ این رؤسای امریکا این طور هستند؟ این رؤسای انگلستان این طور هستند؟ یا ادعا هست؟ میشود یک وقتی مثلاً یکی از رِؤسای اینها را کسی بخواهد درمحکمه که بیایید یک کسی به شما ادعا دارد؟ یا گفتن همان و اعدام آن آدم همان!؟ (7)
راهبردهای تصریحی:
1. خواست اصلی حکومت اسلامی ایجاد رفاه و آسایش برای همهی مردم است.2. در اسلام و جمهوری اسلامی، خیر و سعادت دنیا و آخرت جمع است.
3. در جمهوری اسلامی، فقرا، مستضعفین و اقشار ضعیف بیشتر مورد توجه هستند.
4. در اسلام، حکومت خدمتگزار مردم است و مسؤولین با مردم در برابر قانون مساویند.
نکات استنباطی:
1. اسلام نه تنها برای پیروان خود بلکه برای تمام بشریت خواهان رفاه و آسایش واقعی است.2. تمام ارکان حکومت در اسلام باید در خدمت رفاه و آسایش مردم باشند.
3. هیچ یک از نظامهای دنیا در عمل، همچون اسلام در خدمت واقعی مردم و مساوی از لحاظ حقوق در برابر قانون نیستند.
پینوشتها:
1. صحیفه امام (ره)، ج7، ص 289
2. صحیفه امام (ره)، ج7، صص 237 و 238
3. صحیفه امام (ره)، ج10،ص 249
4. صحیفه امام (ره)، ج7، ص 291
5. صحیفه امام (ره)، ج6، ص 525
6. صحیفه امام (ره)، ج6، ص 488
7. صحیفه امام (ره )،ج6، ص 496.
گرد آوری: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره سیاسی حضرت امام خمینی (ره)(5)، اصل مردمداری و رعایت مصالح و منافع مردم، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول