روزهایی چون 13 آبان که سالروز قیام خونین دانش آموزان علیه رژیم ظلم و استبداد و نیز سالروز تسخیر لانه جاسوسی به دست دانشجویان و دانشآموزان است، همچون اسناد زندهای هستند که گواهی میدهند تنها و تنها کسانی میتوانند در مسیر تاریخ، تمدن آفرین باشند که به سلاح علم و ایمان مسلح هستند.
جایگاه علم و دانش
با اندک آشنایی با منابع علوم اسلامی، به راحتی میتوان به مقام و منزلت علم و دانش پی برد؛ تا جایی که آیات بسیاری را در قرآن میتوان یافت که به این موضوع اشاره کرده است. در بیشتر کتب حدیث نیز بابی به نام باب علم وجود دارد که احادیث گوناگونی درباره فضیلت علم و عالم در آن آمده است. در سیره نبوی نیز نمونه های بسیاری در این زمینه یافت میشود؛ به گونه ای که وقتی پیامبر اکرم(ص) قصد بیان جایگاه حضرت علی (ع) را داشتند، فرمودند: «من شهر علم هستم و علی دروازه شهر دانایی است». همچنین در جنگ بدر پیامبر اکرم (ص) دستور آزادی اسیرانی را دادند که بتوانند ده مسلمان را باسواد کنند و به آنان خواندن و نوشتن بیاموزند.رابطه علم و ایمان
اهمیت جایگاه و ارزش علم هرگز نباید این توهم را ایجاد کند که تنها راه رسیدن انسان به سعادت واقعی، دانش است؛ زیرا آنچه علم را از انواع انحرافات و استفاده ابزاری از آن باز می دارد، ایمان است. تاریخ نمونه های فراوانی از دانشمندان را در خود جای داده که علم خویش را در راه یاری طاغوت های قدرت و ثروت به کار بسته اند و چه فجایعی که به بار نیاوردهاند. در قرآن کریم نیز به مناسبت های گوناگون، به این ارتباط دو سویه اشاره شده است. آنجا که میفرماید: «خداوند درجات کسانی از شما را که ایمان آوردند و به آنها علم اعطا شد، بالا میبرد».نقش دانش آموزان در تاریخ معاصر
در میان نهضت ها، هر گاه دو نیروی علم وایمان از یکدیگر جدا افتاده اند یا پیشگامان نهضت در یکی از این دو جنبه دچار ضعف بوده اند، آن نهضت نتوانسته است به اهداف خود برسد. در این میان، توفیق حقیقی برای کسانی بوده که از هر دو چشمه فیض بهره مند بوده اند. انقلاب اسلامی ایران که به رهبری امام خمینی (ره) فردی که از هر دو بال علم و ایمان بهره مند بود ـ پیروز شد، بزرگترین گواه این مدعاست. روز دانش آموز نیز نمادی از قیام دانش آموزانی است که به سلاح ایمان مسلح بودند.روز دانش آموز
سیزدهم آبان در تاریخ انقلاب اسلامی، برگی زرین، مقطعی حساس و مناسبتی پرخاطره است. به ویژه آنکه چهارده سال پس از تبعید حضرت امام(ره) در همین روز (13 آبان 1357) فرزندان امام و صدها دانش آموز و دانشجو در مقابل دانشگاه تهران و خیابان های اطراف با شعار «درود بر خمینی» و «مرگ بر شاه» پایه های حکومت را به لرزه درآوردند و با گلوله های مأموران شاه به خاک و خون غلتیدند.دانش آموزان نیز مانند دیگر گروه های ملت، در اطاعت از فرمان حضرت امام که همه را به مبارزه با رژیم آمریکایی شاه دعوت می کرد، سر از پا نمی شناختند و نجات اسلام را در پیروزی کامل از امام و سازش ناپذیری با رژیم می دانستند. این طبقه جوان وفعال جامعه، به حق یکی از ارکان و پایه های مهم انقلاب پیروزمند اسلامی بودند.
دانش آموزان در صحنه
صبح روز 13 آبان 1357، دانش آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند، رو به سوی دانشگاه تهران نهادند تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر بت شکن خویش اعلام کنند. این نوجوانان پر شور و خداجو، گروه، گروه به دانشگاه وارد شدند و به همراه دانشجویان و گروه های دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. از آن سوی، مأموران شاه، دانشگاه را محاصره کرده بودند تا چنانچه فریاد حق طلبان های از گلویی برخاست، آن را با گلوله پاسخ دهند، اما دانش آموزان در کنار نرده ها و زمین چمن اجتماع کرده، فریاد مقدس «اللّه اکبر» آنان فضا را شکافت و تا فاصله های دور طنین انداخت.
جوهری از خون
ساعت یازده صبح 13 آبان 1357، مأموران رژیم شاه، ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان دانش آموزان و دانشجویان معترض و انقلابی پرتاب کردند، ولی اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس می کشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد دشمن شکن «اللّه اکبر» بر اندام مأموران مسلح شاه لرزه افکندند.در این هنگام، تیراندازی آغاز شد و لاله های انقلاب یکی پس از دیگری در خون غلتیدند. جوانان با فریاد «اللّه اکبر» و با شعارهای «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر شاه» به شهادت رسیدند و انقلاب خونین اسلامی شان را تداوم بخشیده و دشمنان اسلام را بیش از پیش رسوا ساختند. در این واقعه، 56 تن شهید و صدها نفر مجروح شدند.
امام خمینی در پیامی که به مناسبت قیام دانش آموزان در 13 آبان از پاریس برای امت قهرمان ایران فرستادند، فرمودند: «عزیزان من! صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است. ایران امروز جایگاه آزادگان است. من از این راه دور، چشم امید به شما دوخته ام و صدای آزادی خواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می رسانم».
