هميشه قبل از رفتن به مسجد مشغول تلاوت قرآن ميشدند
آية اللّه بروجردي در اصفهان كه بودند نصف قرآن را حفظ كرده و بقيه را به طور نامرتّب حفظ بودند و آيات احكام كه سند و مدرك احكام فقهي است و حدود پانصد آيه است همه را در ذهن حاضر داشتند در اوقاتي كه فراغت داشتند به تلاوت قرآن مجيد ميپرداختند و اين مداومت، در ماه مبارك رمضان و پيش از افطار بعد از وضو و هنگام تعقيبات نمازها بيشتر ديده ميشد. اگر چه آيت اللّه بروجردي رحمة اللّه عليه نصف قرآن را به طور مرتّب و بقيه را به طور متفرّق حفظ بودند.
اغلب براي درك ثواب بيشتر، قرآن را گشوده و از رو ميخواندند هميشه بعد از وضو و قبل از رفتن به مسجد مشغول تلاوت قرآن ميشدند تا فراموش نكنند و ميفرمودند: حفظ داشتن قرآن توشهاي براي انسان است، افسوس بر كسي كه از دنيا برود و توشهاي نداشته باشد[1].
اغلب براي درك ثواب بيشتر، قرآن را گشوده و از رو ميخواندند هميشه بعد از وضو و قبل از رفتن به مسجد مشغول تلاوت قرآن ميشدند تا فراموش نكنند و ميفرمودند: حفظ داشتن قرآن توشهاي براي انسان است، افسوس بر كسي كه از دنيا برود و توشهاي نداشته باشد[1].
پی نوشت:
[1] - سرگذشتهاي تلخ و شيرين قرآن: ج 4، ص45 - كتاب زندگاني آية اللّه بروجردي: ص 165.
