شاعر: علی رضا خانی
ای زمین فریادهامان بی صداست
ریشۀ غمهایمان بی انتهاست
ما ز نسل درد و داغ و غربتیم
حیرتی دیرینه با ما آشناست
ای که در بالا بلندی شهرهای
شهر بی پاییز و دلتنگی کجاست؟
ای که در فریادهامان گم شدی
این حقیقت شرح آیین شماست