تحريف قرآن، هرگز!

خداي متعال در آيه‌اي از قرآن كريم مي‌فرمايد:
«فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا أَتَيا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَما أَهْلَها فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما.»[1]
«موسي و خضر راه پيمودند تا به دهكده‌اي رسيدند ولي مردم آنجا از پذيرايي ايشان شانه خالي كردند و ايشان را با خشونت راندند».
پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: اهل آن قريه از مردم لئيم بودند كه از آن دو پيامبر بزرگوار مهمان نوازي نكردند.
گفته‌اند آن ديار انطاكيه بوده است و اهل آن چون از نزول اين آيه خبردار شدند باري از طلا را به حضور پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ آورده، و عرض كردند: يا رسول الله:
«نشتري بِهذا الذَّهبِ ان تَجعَلَ الباءَ تاء.»
«ما با اين طلا باء را به جاي تاء خريداري مي‌كنيم».
(اين طلاها را بگير و نقطه «ابوا» را برداريد و دو نقطه بالاي آن بگذاريد تا بشود «اتوا» كه معني آن چنين شود: اهل قرية آمدند تا آن دو نفر را مهماني كنند. به اين سبب نام ننگ از ما زدوده مي‌شود.)
رسول الله امتناع ورزيد و فرمود:
تغيير اين نقطه موجب آن است كه دروغ در كلام خدا داخل شود و اين خود موجب لطمه به مقام الوهيت است.[2]

پی نوشت:

[1] . كهف، 77.
[2] . وقايع الايام خياباني، ج 4، ص 278.