چیستی رجعت

منظور از رجعت چيست؟ چه زمانى واقع مى شود؟ چه كسانى مشمول رجعت مى شوند؟ و فلسفه آن چيست؟
واژه «رجعت» در لغت به معنى بازگشتن است، و اصطلاحاً به معنى بازگشتن و زنده شدن مومنان خالص و كافران محض، بعد از ظهور امام زمان (ع) است.
قرآن كريم به مسأله رجعت اشاره كرده و وقايع و رخدادهايى را نسبت به امت هاى پيشين و بنى اسراييل نقل كرده است، مانند داستان «عزيز پيامبر» كه مرد و بعد از صد سال زنده شد. (سوره بقره، آيه ۲۵۹) داستان جمعيتى كه خدا آن ها را ميراند و بعد آن ها را زنده كرد (سوره بقره، آيه ۲۴۳)، داستان هفتاد نفرى كه حضرت موسى (ع) براى رفتن به كوه طور انتخاب نمود و در وادى كوه طور بعد از اين كه صاعقه آن ها را فرا گرفت، مردند و بعد خدا آن ها را زنده نمود (سوره بقره، آيه ۵۵ و ۵۶).
داستان كشته بنى اسراييل كه بعد از زدن قسمتى از گاو به آن زنده گشت (سوره بقره، آيه ۷۳) زنده كردن مرده ها توسط حضرت عيسى (ع) (سوره مائده، آيه ۱۱۰) داستان پرنده هايى كه حضرت ابراهيم (ع) آن ها را كشت، گوشت آن ها را مخلوط نمود و هر قسمتى از آن را بر كوهى نهاد و بعد آن ها را خواند و زنده شدند (سوره بقره، آيه ۲۶۰)
از مجموع اين داستان ها امكان وقوع رجعت اثبات مى شود (گرچه اين موارد از مصاديق اصطلاحى رجعت نيست) روايات در خصوص رجعت، متواتر است به نحوى كه وقوع رجعت را مسلم مى كند. علاوه بر اين، مسأله رجعت مورد اتفاق علماى شيعه و از مسايل ضرورى مذهب شيعه است. علامه مجلسى در بحارالانوار، ج ،۵۳ حدود ۲۰۰ روايت صريح پيرامون رجعت، از بيش از ۴۰ نفر از روات ثقه و بزرگ نقل كرده است و فرموده: بيش از ۵۰ كتاب توسط علماى بزرگ پيرامون رجعت نوشته شده است.
رجعت بعد از ظهور امام زمان (ع) و در زمان حكومت جهانى ايشان پديد خواهد آمد. در روايات آمده كه مومنان خالص و كافران و مشركان محض مشمول رجعت مى شوند، و در زمان حكومت امام زمان (ع) زنده خواهند شد. همچنين در روايات از افراد به خصوصى نام برده شده است كه زنده خواهند شد، مانند حضرت رسول اكرم (ص).
ائمه (ع)، حضرت عيسى (ع)، جمعى از اصحاب پيامبر (ص) چون سلمان، مقداد، جابر بن عبدالله انصارى و... و اصحاب كهف. در روايات تصريح شده است نخستين امامى كه رجعت مى كند، امام حسين (ع) است و ايشان مدت طولانى حكومت مى كند، به گونه اى كه از كثرت سن ابروهايش روى ديدگانش مى ريزند (بحارالانوار، ج ،۵۳ ص ۴۶).
علاوه بر تواتر روايات رجعت، در ادعيه و زيارات همه به رجعت اشاره شده است: از جمله در زيارت جامعه (مومن بايابكم، مصدق برجعتكم...) زيارت آل ياسين (و ان رجعتكم حق لا ريب فيها). زيارت وارث (انى بكم مؤمن و بايابكم موقن) زيارت عاشورا (ان يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من اهل بيت محمد (ص)) و دعاى عهد (اللهم ان حال بينى و بينه الموت... فاخرجنى من قبرى.)
براى رجعت دو حكمت و فلسفه ذكر كرده اند:
۱- تكميل حلقه تكاملى مومنان خالص و چشيدن كيفر دنيوى كافران محض.
۲- نشانه عظمت خدا و مسأله رستاخيز براى انسان ها تا با مشاهده آن به اوج معنوى و ايمان برسند.

منبع: روزنامه جوان الف