تحقیقات سطح بالا و هدف دار، دانشگاه ملی سنگاپور را به پیش می‌برد - 1

برنارد تان فیزیک¬دان، وضعیت بدی را به یاد می‌آورد که محققان دانشگاه سنگاپور در هنگام ورودش در سال 1968 با آن مواجه بودند. بودجة تحقیقات بسیار کم بود و برخی اوقات تنها مقالاتی که می‌توانست به چاپ برساند مقالاتی نظیر چگونگی ساخت یک "لیزر دی اکسید کربن" با استفاده از وسایلی مانند ترانفورمر نئونی که فقط چند صد دلار قیمت داشتند. تمام گروه‌ها در وضعیت خطیری قرار داشتند. لیم پین محقق علوم پزشکی یادآور می‌شود:"من برای اندازه‌گیری منزیوم در بافت‌ها مجبور بودم دستگاه‌های بیمارستانی را قرض بگیرم."
اما این قصه‌ها که در کشورهای در حال رشد معمولی است، مربوط به زمان گذشته‌اند. دانشگاه ملی سنگاپور (که نام آن در سال 1380 تغییر یافت) تحت رهبری لیم، که در سال 1981 رئیس آن شد و تان که از سال 1985 رئیس دانشکدة علوم بوده است، دستخوش یک پیشرفت علمی خیره کننده شده است. در چند سال گذشته این دانشگاه در گروه‌های علوم و مراکز وابسته به آن‌ها 70 میلیون دلار صرف تحقیقات کرده است. این حمایت و پشتیبانی با اعمال استانداردهای جدی در استخدام و ارتقا و تأکید بر رشته‌هایی که با فرصت‌های اقتصادی و علمی قرین‌اند و نیز با تعهد دولت در قرار دادن علوم و تکنولوژی در رأس فهرست ارجحیت‌های ملی همراه بوده است.
تا به حال نتایج رضایت‌بخش بوده‌اند. امروزه این دانشگاه حضوری رشدیابنده در عرصة بین‌المللی دارد. مطابق اطلاعات مرکز اطلاعات علمی (ISI) در فیلادلفیا، میزان ارجاعات مقاله‌های این دانشگاه از میانگین جهانی در علوم مواد، ریاضی و شیمی بیشتر است و در نیم دهة اخیر شاهد رشد سریعی در علوم بوده است. از سال 1981 به بعد تعداد مقالات سنگاپوری‌ها در مجلاتی که توسط ISI بررسی می‌شود هفت برابر شده است که 77 درصد مؤلفان این مقالات از اعضای هیئت علمی دانشگاه ملی سنگاپور بوده‌اند. دیوید سیگموند، استاد آمار دانشگاه استانفورد،‌ که در برنامه‌های دانشگاه ملی سنگاپور به عنوان یک ممتحن شرکت کرده است می‌گوید: "فکر می‌کنم که خوب کار می‌کنند. بیش از آن که به هدفی دست نیافتنی چشم بدوزند به دنبال حرکتی پیوسته‌اند."
لیم هر وقت که از پنجرة دفتر بزرگ خود به بیرون نگاه می‌کند، می‌تواند مشکلاتی را که با آن‌ها روبه‌رو بوده است ببیند. پالایشگاه‌های ساحلی و دودکش‌های استواری که آسمان صاف را آلوده‌اند، منظره‌ای است که یادآور زیست محیط آسیب‌پذیر کشور و کمبود منابع طبیعی آن است.
این‌ها تنها موانع موفقیت نیستند. اقتصاد، که تا حد زیادی بر سرمایه‌گذاری‌های چندملیتی مبتنی است تحت تأثیر عواملی است که از کنترل دولت خارج است. سنگاپور کمبودهای زیادی دارد از جمله وسعت کم،‌ انزوا، دولتی پدرسالار و شهرت به فرهنگی نازا. به علاوه باید برای نیروی مستعد انسانی و سرمایه‌گذاری با همسایگان بزرگ‌تری که تشنة تکنولوژی‌اند، مانند تایوان و هنگ‌کنگ رقابت کند. با این همه لیم می‌گوید که وقتی معاون دانشگاه شد، تشخیص این که چه کاری باید انجام گیرد کار مشکلی نبود. وی می‌گوید:"ما هیچ راهی جز بالا رفتن از نردبان علم و تکنولوژی نداریم، اما منابع اقتصادی ما کم است. بنابراین در این مورد که چه چیزی مورد حمایت قرار گیرد، بسیار دقیق باشیم." کارهایی پرهزینه مانند تحقیقات فضایی و نیز زمینه‌های پررقابت کنار گذاشته می‌شود. در عوض هر قسمت سعی دارد که در زمینه‌ای خود را به سطح جهانی برساند.
نمونه‌ای از این کارها، پژوهشی است که توسط دینگ جیک لینگ و هو باو در مورد عوامل خونی خرچنگ نعلی شکل آسیایی انجام شده است. این گروه آنزیمی را در خون این خرچنگ پیدا کرده‌اند که با اندوتوکسین باکتریایی فعال می‌شود. کشفی که می‌تواند به بازاری چند میلیون دلاری برای تست آلودگی باکتریایی محصولات بیومدیکال منتهی شود. گروه دانشگاه ملی سنگاپور اکنون با شرکت کیپ کد، شرکتی در فالموس ماساچوست، همکاری می‌کند که می‌خواهد که می‌خواهد آنزیمی با ترکیبات دیگر تولید کند. تام نویسکی مدیرعامل این شرکت می‌گوید که این کار "برای هدف مورد نظر یک عامل راه‌گشا" است.