اطلاعات پیشینه Background information
ارزیاب باید با شما در مورد نگرانیهایتان گفتگو کند. بهداشت و رشد کودکتان به هنگام طفولیت و نوباوگی، دو محوری هستند که لازم است هر دو آنها را یادآوری کنید. این تاریخچه رشدی، جزء مهمی از هر ارزیابی است. این امر کمک می کند تا هرگونه زمینه «علامت خطر» نظیر تأخیر در شاخصه های راه رفتن، سابقه خانوادگی زبان و مشکلات یادگیری، عوارض هنگام تولد، عفونتهای مکرر گوش، حساسیتها و دیگر نگرانیهایی را که ممکن است نشانه ای از یک مشکل باشد، مشخص نماید. همچنین، ارزیاب باید با معلم کودکتان گفتگو کند تا ببیند کودک در کلاس چگونه عمل می کند، نمونه هایی از تکالیف مدرسه فرزندتان و نمره های گذشته آزمونهای خواندن او نیز می تواند مورد ملاحظه قرار گیرد. در هر زمانی که کودکی برای مشکلات زبان و گفتار ارزیابی می گردد، نمره های آخرین غربالگری شنیداری می تواند جزء اطلاعات پیشینه به شمار رود. هنگامی که امکان اجرای غربالگری شنیداری در مدرسه وجود داشته باشد، پیشنهاد می کنم کودکتان را برای سنجش کاملتر، پیش یک شنوایی سنج ببرید. اغلب می توانید از متخصص اطفال کودکتان بخواهید تا از طریق شرکت بیمه، شما را به یک شنوایی سنج ارجاع دهد.اگر این امر محقق نشود، خودتان باید هزینه ها را بپردازید. ضرورت این پیگیری تکمیلی آن است که چنین غربالگری - در مدرسه - تنها شماری از فرکانسها را مدنظر قرار می دهد؛ لذا ممکن است قادر به آشکارسازی شکل شنیداری خفیف نباشد و فقط به صورت کلی به شما می گویند کودک در این غربالگری، قبول یا رد شده است، اما به شما نمی گوید کمترین سطح دسی بل قابل شنیدن کودک چیست؟ پرسیدن این موضوع، حایز اهمیت است؛ بدین لحاظ که حتی زمانی که شنیدن کودکی در دامنه طبیعی (از صفر تا ۲۰ دسی بل) است، باز هم تفاوت میان دو گوش حتی در سطح ۲۰ تا ۲۵ دسی بل، ممکن است، نشانه وجود یک مشکل باشد. اکنون در می یابیم نشانه کلیدی بسیاری از شکلهای پیچیده تر و خفیف تر مشکل کاربرد، اختلال طبیعی اوتیسم است. مشکل در فهم شوخیهای کلاسی، اظهارات چهره ای و مشکل در خواندن بین دو سطر، شواهدی از مشکل در کاربرد زبان می باشند. مایع یا موم داخل گوش (سرومن) که بر شنیدن اثر دارد، ممکن است رقیق باشد. در این حال، ما فکر می کنیم گاهی، حتی اگر کودک خیلی واضح می شنود، این نیز ممکن است خود یک مشکل باشد. در چنین مواردی، کودک هر چیزی حتی وزوزها، را هم می شنود، لذا نمی تواند صدای معلم را آن چنان که لازم است، از میان صداهای دیگر تشخیص دهد. بنابراین، به نظر می رسد لازم است تحقیقات بیشتری در این حیطه انجام پذیرد.
مهارتهای زبان دریافتی
همان گونه که در فصلهای گذشته بحث شد، زبان دریافتی به آنچه کودک قادر است بفهمد، اشاره دارد. زبان دریافتی به وسیله گونه هایی از فعالیتهای اشاره ای و اجرای فرامین، آزمون می گردد. این آزمونها مشخص می کند آیا کودکان کلمات، جمله ها و داستانها را می فهمند یا خیر. و مشخص می کند که دادن پاسخ حرکتی یا ترسیم تصاویر نظیر خط کشیدن یا آوردن چیزی آسانتر است یا سخت تر، یا اینکه برود چیزی را بیاورد، آیا وجود تصویر ادراک و دستورها را ساده تر می کند یا سخت تر؟ بسیاری از کودکان مبتلا به مشکلات زبانی یا گفتاری، در فهمیدن آنچه دیگران به آنها می گویند، مشکلی ندارند. برخی از این کودکان در برخورد با زبان گفتاری، دچار سردرگمی می شوند. آنها قطعات و اجزای گفتار را می فهمند، اما تصویر بزرگتر (یا شمای) گفتار را اشتباه درک می کنند یا برعکس. به عنوان نمونه، هنگامی که از «زب» یکی از کودکانی که دچار مشکل زبان دریافتی است؛ خواسته می شود تا به تصویر «دخترانی که در حال خوردن هستند» اشاره کند، او به تصویر «دختری» که در حال خوردن است، اشاره می کند. او بدون آموزش مستقیم یا رسمی نمی تواند تشخیص دهد که «دختران» معنایی بیش از « یک نفر» دارد. در همین راستا، وقتی از زب خواسته شد «دایره قهوه ای بزرگ» را نشان دهد، او «دایره بزرگ قرمز» را انتخاب کرد. چیزی که در این مورد گفتار درمان باید بفهمد این بود که آیا زب رنگها را هرگز یاد نگرفته یا آنها را از یاد برده است؟ یا دستورالعمل را فراموش می کند؟مهارتهای زبان بیانی
آزمون زبان بیانی، زبان گفتاری کودک شما را بررسی می کند. آزمونهای زبان بیانی، کاربرد شکلها و پایان کلمات (شکل شناسی کلمات ساختار جمله ها (نحو) و کاربرد لغات (معانی)" را متناسب با سن کودک بررسی می کنند. به علاوه، بررسی می نماید که چگونه پسر یا دخترتان برای بازگو کردن یک داستان، جمله ها را کنار هم قرار می دهد؟ آیا می تواند از موضوع اصلی پیروی کند یاسر درگم می شود؟ آیا کودکتان برای فهماندن مطالب، از حالاته و صداها استفاده می کند؟ مهارتهای اشاره شده از نظر به کارگیری زبان در موقعیتهای تحصیلی یا اجتماعی نظیر پاسخ به سؤالهای باز پاسخ، مهم به شمار می آیند. همچنین این مهارتها برای طرح سؤالها به روشی که به راحتی درک شوند، نیز قابل توجه هستند.مهارتهای شنیداری
مهارتهای شنیداری به چگونگی شنیدن آنچه به کودکتان گفته می شود، اشاره دارد. اینکه آیا کودک شما صداهای گفتاری را به صورت بهنجار می شنود و به صورت بهنجار پردازش می کند؟ آیا او می تواند آنچه را شنیده تکرار کند و به خاطر آورد؟ این شیوه بررسی حافظه شنیداری است. آیا کودک شما می تواند حروف را بشنود (نظیر گربه) و هنگامی که حروف کنار هم قرار می گیرند، می تواند کلمه «گربه» را نتیجه بگیرد؟ این یک مهارت آگاه کننده از وضعیت آواشناسی است. هنگامی که یک سروصدای ممتد وجود دارد، آیا کودکتان می تواند به دقت به صدایی معین گوش دهد؟ این پس زمینه شنیداری نامیده می شود. لذا اینها بخشی از مهارتهای شنیداری هستند که آسیب شناس گفتار و زبان و کودکتان باید آنها را ارزیابی نماید، بویژه در سنین مدرسه، زیرا در این سن این مهارتها برای یادگیری خواندن و پیگیری مباحث و گوش دادن به درس در کلاس، ضروری هستند.کاربردها
منظور از کاربرد، استفاده از زبانی است که متناسب یک موقعیت خاص باشد. اینکه کودک شما هنگام صحبت کردن و شنیدن در موقعیت اجتماعی، ارتباط چشمی برقرار می کند؟ کلماتش از نظر اجتماعی مناسب است؟ به صورت مکرر با موضوعات نامرتبط یا توضیحات ناجا در محاوره ها مداخله نمی کند؟اکنون در می یابیم نشانه کلیدی بسیاری از شکلهای پیچیده تر و خفیف تر مشکل کاربرد، اختلال طبیعی اوتیسم است. مشکل در فهم شوخیهای کلاسی، اظهارات چهره ای و مشکل در خواندن بین دو سطر، شواهدی از مشکل در کاربرد زبان می باشند. همچنین، تعویض نامناسب موضوعات اصلی یا تکروی در گفتگوها و اظهارنظرهای نامناسب بدون تشخیص آن، نشانه های دیگر این مشکل هستند.
منبع: مشکلات گفتاری، زبانی و شنیداری کودکان، پاتریسا هاماگوچی، نادر باقری،علی غنایی، چاپ اول، انتشارات آستان قدس رضوی، مشهد 1390
.jpg "شخصیت معنوى امام خمینی (رحمه الله)")
