علائم آلرژی غذایی در صورتی‌که بدن آنزیم‌های کافی به منظور تجزیه پروتئین‌های موجود در غذا یا هضم برخی مواد غذایی خاص تولید نکند، ایجاد می‌شود. به طور مشابه، شما ممکن است علائم عدم تحمل غذایی را هنگامی‌که بدن شروع به انجام واکنش‌های جانبی در مقابل انواع خاصی از مواد شیمیایی موجود در غذاها می‌کند، بروز دهید. در صورتی‌که فکر می‌کنید از علائم آلرژی رنج می‌برید، باید بلافاصله تست آلرژی غذایی را انجام دهید، تا قادر به یافتن عناصر موجود در غذا که ایجاد کننده‌ی واکنش‌های آلرژیک هستند و ماده‌ای که باعث بروز مشکلاتی برای سیستم گوارشی می‌گردد، باشید. علائم عدم تحمل غذایی ممکن است در صورت نادیده گرفتن تشدید شود. در موارد نادر، علائم آلرژی غذایی می‌تواند به صورت شوک آنافیلاکسی و افت فشار خون بروز کند. چنین واکنش‌های شدیدی ممکن است باعث مرگ فرد بیمار گردد.

علائم آلرژی غذایی

درد معده، تهوع، استفراغ، احساس گرمای زیاد بدن، سر درد، نفخ شکم، افزایش ناراحتی‌های ناشی از نفخ، تحریک پذیری، عصبی شدن، اسهال، خستگی، بثورات پوستی، احساس تورم در لب‌ها، زبان، گلو و یا صورت، بروز مشکلات تنفسی، آبریزش بینی و افت فشار خون.

انواع آلرژی غذایی

براورد شده که حدود 8 درصد از کودکان متعلق به گروه سنی 1 تا 4 سال به برخی از انواع آلرژی‌های غذایی مبتلا هستند. در صورتی‌که یکی از والدین به برخی انواع آلرژی غذایی مبتلا باشند، به احتمال زیاد کودک نیز از آلرژی رنج می‌برد، اما ممکن است لزوماً آلرژی والدین و کودک مشابه هم نباشد. در چنین مواردی، تست آلرژی غذایی در کودکان باید به صورت داوطلبی انجام شود و والدین بررسی کنند که آیا کودک آن‌ها نیز مبتلا به آلرژی غذایی می‌باشد یا خیر. برخی اقلام غذایی مانند بادام زمینی، کنجد، دانه‌های روغنی، تخم مرغ، ماهی، صدف، خشکبار، گندم، سویا، و دانه های دیگر برخی از غذاهای آلرژی‌زا می‌باشند. مطالعات نشان می‌دهد که نوزادان و کودکانِ دارای سیستم ایمنی ضعیف و یا سیستم گوارشی ضعیف و ناکارامد با احتمال بیشتری از آلرژی رنج می‌برند. شما باید اطلاعات بیشتری در رابطه با آلرژی به شیر، گندم و بادام زمینی داشته باشید، چون این مواد غذایی بیشترین میزان آلرژی را در کودکان ایجاد می‌کنند.

سیستم ایمنی بدن کودک انوع خاصی از آنتی بادی‌ها به نام ایمنوگلوبین E را هنگامی‌که یک نوع خاص از غذا مصرف می‌شود، توسعه می‌دهد. ایمنوگلوبین E منتظر مواجهه مجدد با آلرژن‌های غذایی مانده و به محض این‌که غذاهای آلرژی‌زای مربوطه مصرف شد، به مقابله با آن‌ها می‌پردازد. در این شرایط، بلافاصله هیستامین و دیگر مواد شیمیایی مرتبط با آلرژی انتشار می‌یابد. این موضوع منجر به بروز درد معده، اسهال، بثورات پوستی، کهیر، تورم، خس خس سینه و در اکثر موارد شدیدتر، آنافیلاکسی می‌گردد. آنتی بادی‌های ایمنوگلوبین E مسئول واکنش‌های تاخیری غذایی می‌گردند.

تست آلرژی غذایی

با افزایش آلرژی غذایی به میزان هشدار دهنده، تست آلرژی به یک بخش غیر قابل انکار از زندگی مدرن امروزی تبدیل شده است. تنها تست پوستی یا آزمایش خون نمی‌تواند به تشخیص علت آلرژی غذایی کمک کند. انتظار می‌رود که بیمار اطلاعات کافی درباره آن‌چه در طول چند ساعت آخر مصرف کرده در اختیار پزشک قرار دهد. آزمایشات پوستی و آزمایشات خون به منظور تشخیص آلرژن صورت می‌گیرد، اما در نظر داشته باشید که احتمال گرفتن نتیجه مثبت کاذب در این آزمایشات نیز وجود دارد. پزشکان ممکن است کمبود ویتامین بدن بیمار را بررسی کنند. هنگام تست آلرژی غذایی، مدفوع نیز ممکن است برای ارزیابی سطح بد جذبی گلوتن یا آلرژن‌های دیگر مورد بررسی قرار گیرد. شمارش کامل سلول‌های خون نیز می‌تواند به منظور بررسی کم خونی انجام شود. سطوح الکترولیت، پروتئین و کلسیم نیز بررسی می‌شود. روش آزمایشی در این شرایط ممکن است بر اساس علائم آلرژی متغیر باشد.

در هنگام انجام آزمایشات پزشک ممکن است از شما سؤالاتی درباره آنچه مصرف کرده‌اید، بپرسد. او ممکن است از شما بخواهد دوباره مقادیر کمتری از غذایی که مصرف کرده‌اید را بخورید و علائم آن را مشاهده کنید. پزشک ممکن است مقدار کمی از غذای مشکوک به آلرژی را بر روی پوست، ساعد و یا کمر شما ریخته و میزان حساسیت پوست شما را نسبت به این غذاها مورد بررسی قرار دهد. تست آلرژی به یک بخش غیر قابل انکار از زندگی مدرن امروزی تبدیل شده است. بنابراین، این ماده غذایی با استفاده از یک سوزن وارد پوست شما می‌شود. توسعه جوش‌ها و یا واکنش‌های ایجاد شده نشان دهنده‌ی وجود حساسیت به چنین غذاهایی می‌باشد. مقدار آنتی بادی‌های ایمنوگلوبین E در جریان خون شما می‌تواند به ارزیابی واکنش سیستم ایمنی شما کمک کند. نمونه خون با نمونه‌های مختلف غذا مورد آزمایش قرار می‌گیرد. ارزیابی جذب ایمنی مرتبط با آنزیم به تشخیص آلرژی با کمک سطوح آنتی بادی غذایی ایمنوگلوبین E کمک می‌کند.

برخی مواقع، افراد دارای مشکلات سیستم گوارشی هستند و بدون یافتن علت واقعی آلرژی از مصرف برخی غذاها به منظور پیشگیری از بروز علائم مضر آن خودداری می‌کنند. نکته دیگر که باید به خاطر داشته باشید این است که فرد به ندرت به بیش از یک یا دو ماده غذایی حساسیت نشان می‌دهد. آزمایشات آلرژی ممکن است به منظور بررسی این‌که آیا آلرژی غذایی در طول زمان کاهش یافته یا خیر، تکرار شود. بسیار شایع است که آلرژی به شیر گاو، تخم بوقلمون، گندم و سویا در طول زمان کاهش می‌یابد. همچنین مشاهده شده است که آلرژی به بادام زمینی، خشکبار و غذاهای دریایی با گذشت زمان کاهش نمی‌یابد. عوامل ژنتیکی، سابقه فامیلی نیز آلرژی غذایی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

کاهش آلرژی

افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز باید رژیم غذایی عاری از مواد لبنی را مورد استفاده قرار دهند. آنتی هسیتامین‌ها برای کاهش سریع آلرژی توسط پزشکان تجویز می‌شود. تغییر رژیم غذایی به کاهش قابل توجه علائم آلرژی کمک می‌کند. واکنش‌های شدید آلرژی با تزریق اپی نفرین درمان می‌شود. بهترین شیوه به منظور جلوگیری از بروز چنین واکنش‌هایی، خواندن دقیق برچسپ‌های موجود بر روی مواد غذایی به منظور اجتناب از مصرف مواد غذایی آلرژی‌زا می‌باشد.

آزمایشات آلرژی غذایی در خانه شامل حذف یا کاهش مصرف مواد غذایی است که فرد به آن‌ها حساسیت دارد. اجتناب از مصرف غذاهای مشکوک به آلرژی برای حداقل 15 روز و سپس قرار دادن هدفمند دوباره آن‌ها در رژیم غذایی نیز یکی از شیوه‌های تشخیص آلرژی مواد غذایی می‌باشد. به طور کلی، در صفر تا 24 ساعت در صورتی‌که غذاهای حساسیت‌زا مصرف کرده باشید، بدن شما علائم مربوط به آن‌ها را نشان خواهد داد.

آلرژی‌های غذایی درمان نشده ممکن است منجر به بروز مشکلات گوارشی، عصبی و ریوی گردد. مشکلات پوستی، گوش، بینی و گلو، مشکلات اسکلتی عضلانی، قلب و عروق و مشکلات غددی برخی از عوارض مصرف مواد غذایی آلرژی‌زا می‌باشد. اصطلاح تحمل چیزی جز کاهش حساسیت به غذاهایی که باعث حساسیت می‌شوند، نیست. آزمایشات آلرژی به تشخیص مشکلات، ارزیابی شدت مشکل و تعیین درمان صحیح این مشکلات کمک می‌کند.

منبع: Buzzle