بر اساس گزارش منتشر شده توسط سازمان غذا و کشاورزی آمریکا، تحت عنوان ساندویج گوشت: مسائل و گزینه‌های زیست محیطی، برخی حقایق شگفت آور در باره‌ی انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش جهانی ناشی از افزایش مصرف گوشت در رژیم غذایی آشکار شده است. این گزارش بیان کرد که 18 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای در زمین حاصل دامداری‌های سراسر جهان می‌باشد. در مقایسه با این مقدار، انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط سیستم‌های حمل و نقل که شامل همه‌ی ماشین‌ها، قطارها و هواپیماهای جهان می‌باشد، مسئول تنها 13 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌باشد.
چرا مصرف گوشت باعث گرمایش جهانی می‌گردد؟
افزایش جمعیت جهانی
همچنان که جمعیت افزایش می‌یابد، مصرف گوشت و به ویژه گوشت ارزان افزایش می‌یابد. بر اساس براوردهای صورت گرفته در این زمینه، پیش بینی می‌شود که تولید گوشت تا سال 2020 به دو برابر برسد که این موضوع باعث افزایش پیامدهای سلامتی و زیست محیطی قابل توجهی برای سیاره‌ی زمین می‌گردد. با افزایش تقاضا، سیستم‌های تولید صنعتی حیوانی میزان تولید دام را افزایش داده است. هارولد مونی از مؤسسه‌ی محیط زیست بیان کرد که مردم تمایلی به توقف مصرف گوشت ندارند. افزایش تولید دام‌ها نه تنها در کشورهای توسعه یافته، بلکه در کشورهای در حال توسعه‌ی سراسر جهان که تمایل بیشتری به مصرف گوشت دارند، مشاهده می‌شود.تولید حیوانات در مزارع صنعتی و انتشار گازهای گلخانه‌ای
در سال‌های اخیر تولید حیوانات مزرعه‌ای افزایش یافته است. بر اساس براوردهای صورت گرفته توسط سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد در سال 2008، تقریباً 56 میلیارد حیوان مزرعه‌ای هر ساله برای مصرف انسان پرورش می‌یابند. حیوانات در قفس‌های کوچک یا اصطبل قرار داده می‌شوند. این مکان‌ها فاقد فضای کافی یا غذای مناسب برای حیوانات می‌باشد.تعداد بالای دام‌ها در این مکان‌های کوچک منجر به افزایش مشکلات زیست محیطی و در درجه‌ی اول تولید میلیون‌ها تن دی اکسید کربن و متان در سال می‌گردد. رژیم غذایی غیر طبیعی متشکل از غذاهای حاوی پروتئین بالا مانند سویا و ذرت منجر به نفخ گاوها می‌گردد. این امر به نوبه‌ی خود باعث افزایش انتشار متان می‌گردد.
جمعیت بزرگی از حیوانات مزرعه‌ای به طور مستقیم فضولات حیوانی و چندین تن کود تولید می‌کنند. بر اساس نظر سازمان خوار و بار و کشاورزی آمریکا در سال 2003، در آمریکا به تنهایی، حیوانات مزرعه‌ای تقریبا 500 میلیون تن فضولات جامد و مایع را در سال تولید می‌کنند. مدیریت فضولات حیوانات و دفع آنها منجر به انتشار نیتروژن اکسید و متان می‌گردد.
دی اکسید کربن که تأثیر مستقیمی بر گرمایش جهانی دارد، به واسطه‌ی تولید مقادیر فراوانی فضولات حیوانی، فراوای حیوانات و انتقال آنها انتشار می‌یابد. سوخت‌های فسیلی به منظور تولید کودهای نیتروژنی مصنوعی که برای رشد خوراک دام مانند سویا و ذرت استفاده می‌شود، سوخته و این امر منجر به انتشار چندین تن دی اکسید کربن در سال می‌گردد.
استفاده از زمین برای پرورش خوراک دام
جهت حفظ تسهیلات تولید حیوانی بزرگ و ارائه‌ی زمین برای تولید مواد خام اولیه، مساحت وسیعی از مناطق جنگلی به زمین‌های کشاورزی تبدیل شده است. بر اساس طرح توسعه و محیط زیست، حدود دو سوم زمین‌های کشاورزی برای پرورش خوراک دام مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی‌که تنها 8 درصد از زمین‌های کشاورزی به منظور پرورش مواد غذایی برای مصرف مستقیم انسان به کار گرفته می‌شود. در صورتی‌که هر فرد تلاش کند مصرف گوشت خود را کاهش دهد، می‌تواند به کاهش پدیده‌ی گرمایش جهانی و آلودگی‌های زیست محیطی کمک قابل توجهی کند. بر اساس گزارش‌های برارود شده از BBC، گاوها و گوسفندان برای تولید هر کیلوگرم گوشت به 8 کیلوگرم خوراک نیاز دارند. در صورتی‌که مصرف گوشت همچنان افزایش یابد، این موضوع می‌تواند منجر به جنگل زدایی و انتشار دی اکسید کربن گردد. برای مثال در کشور برزیل، تخریب گسترده‌ی جنگل‌های بارانی به منظور ایجاد زمین برای پرورش سویا صورت می‌گیرد.ناپدید شدن جنگل ها و پوشش‌های گیاهی منجر به انتشار کربن ذخیره شده در جو می‌گردد. این امر منجر به انتشار دی اکسید کربن شده که به طور مستقیم توسط تخریب زمین و بیابان‌زایی ایجاد می‌گردد.
استفاده از سایر منابع طبیعی
برخی دیگر از منابع حیاتی وجود دارد که به واسطه‌ی افزایش تولید و مصرف گوشت در جهان کاهش می‌یابد. در حالی‌که رواناب کودها منجر به تخریب مناطق ساحلی و صخره‌های مرجانی می‌شود، همچنین صنعت دامداری از آب‌های شیرین استفاده کرده و پوشش‌های عظیم جنگلی را نیز تخریب می‌کند.راه حل‌های احتمالی
سیاست گذاران نیازمند درک اثر مصرف و تولید گوشت بالا بر اقلیم و انجام اقدامات لازم به منظور بررسی این وضعیت می‌باشند. این موارد می‌تواند از طریق پیگیری روش‌های زیر حاصل گردد.* نیاز به افزایش مقررات در تسهیلات تولید حیوانات به منظور محدود ساختن انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌باشد.
* باید تخمیر روده‌ای و انتشار متان حاصل در جیره‌ی غذایی حیوانات کاهش یابد.
* به جای از بین بردن محصولات جانبی حیوانات، این فضولات حیوانی می‌تواند برای تولید سوخت‌های زیستی مورد استفاده قرار گیرد.
* سیاست‌گذاران باید طرح‌های تشویقی را برای انجام اقدامات مدیریتی بهتر ارائه دهند.
* به عنوان یک فرد، ما می‌توانیم با مصرف گوشت کمتر به کاهش گرمای جهانی کمک کنیم.
همچنان که تقاضا برای گوشت و تخم مرغ افزایش می‌یابد، میزان تولید آنها نیز افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، کشورهایی وجود دارند که به شدت متکی بر تقاضای تجارت گوشت و غذای محلی می‌باشند. این موارد باعث افزایش بیشتر در هزینه‌های زیست محیطی مصرف گوشت می‌گردد. به منظور کاهش خطرات زیست محیطی ایجاد شده توسط تولید گوشت، نه تنها تغییر در شیوه‌ی تولید، بلکه تغییر در الگوی مصرف فردی نیز مورد نیاز می‌باشد. در صورتی‌که هر فرد تلاش کند مصرف گوشت خود را کاهش دهد، می‌تواند به کاهش پدیده‌ی گرمایش جهانی و آلودگی‌های زیست محیطی کمک قابل توجهی کند.
منبع: Parul Solanki - HelpSaveNature
