طاسی کامل چیست؟

طاسی کامل (Alopecia universalis) عارضه‌ای است که در نهایت باعث می‌شود فرد موی خود را به صورت گسترده و کامل از دست بدهد. این نوع از دست دادن مو هیچ شباهتی به دیگر انواع طاسی ندارد.

طاسی کامل باعث از دست رفتن مو بر روی کاسه‌ی سر و بدن به صورت کامل و سراسری می‌شود. در واقع بیماری طاسی کامل نوعی از بیماری طاسی منطقه‌ای (alopecia areata) است. فراموش نکنید که در طاسی منطقه‌ای یا سکه‌ای موهای روی جمجمه و سطح بدن به صورت پراکنده دچار ریزش می‌شوند و در بیماری طاسی توتالیس (alopecia totalis) هم تنها موهای ناحیه‌ی کاسه‌ی سر دچار ریزش می‌شوند.

نشانه‌های بیماری طاسی کامل

اگر در ناحیه‌ی سر و باقی نقاط بدن دچار ریزش مو شده‌اید، باید توجه داشته باشید که این عارضه یکی از اصلی‌ترین نشانه‌های طاسی کامل است، نشانه‌های این بیماری شامل از دست دادن:

موی بدن
ابروها
موی سر
مژه‌ها

هم‌چنین در بیماری طاسی کامل ریزش و از دست دادن موی ناحیه‌ی تناسلی و موهای درون بینی هم گزارش شده است. این بیماری به جز ریزش و از دست دادن مو نشانه‌ی دیگری ندارد. برخی از افراد هم در نواحی درگیر با این عارضه احساس خارش و سوزش دارند.

بیماری درماتیت آتوپیک (Atopic dermatitis) و ایجاد شدن فرو رفتگی‌هایی در ناخن (nail pitting) نشانه‌ی این نوع خاص از طاسی نیستند. ولی این دو عارضه گاهی به همراه طاسی منطقه‌ای رخ می‌دهند. بیماری درماتیت آتوپیک نوعی التهاب پوستی است که در اصطلاح اگزما(eczema) خوانده می‌شود.

عوامل ایجاد کننده و ریسک فاکتورهای بیماری طاسی کامل

علت اصلی بیماری طاسی کامل ناشناخته است. پزشکان معتقدند که فاکتورها و عوامل خاصی ممکن است خطر ابتلا به این نوع از ریزش و از دست دادن مو را افزایش دهند.

بیماری طاسی کامل یک بیماری خودایمنی است. در بیماری‌های خود ایمنی دستگاه ایمنی بدن به سلول‌های خود بدن حمله می‌کنند. در این نوع از طاسی دستگاه ایمنی بدن فولیکول‌های مو را با سلول‌های مهاجم اشتباه می‌گیرد و در راستای یک مکانیسم دفاعی به آن‌ها حمله می‌کند. در نهایت حمله‌ی دستگاه ایمنی بدن به فولیکول‌های مو تحریک کننده‌ی ریزش و از دست دادن مو می‌شود.

اینکه چرا برخی افراد دچار بیماری‌های خود ایمنی می‌شوند و برخی دیگر نه، هنوز به درستی روشن نیست. هم‌چنین لازم است به این نکته توجه کنیم که بیماری طاسی کامل در افرادی با سابقه‌ی خانوادگی رخ می‌دهد. اگر این عارضه در سایر افراد خانواده وجود داشته باشد، احتمالاً این بیماری یک عارضه‌ی ژنتیکی باشد.

افراد مبتلا به طاسی منطقه‌ای بیش‌تر از سایر افراد در معرض ابتلا به بیماری‌های خود ایمنی هم‌چون بیماری‌های تیروئیدی و پیسی (vitiligo) قرار دارند.

گزارش شده که استرس یک عامل تحریک کننده برای شروع بروز علایم طاسی کامل است. با این همه برای اثبات بهتر این فرضیه لازم است که پژوهش‌های بیش‌تر و کامل‌تری انجام شود.

تشخیص بیماری طاسی کامل

بیماری طاسی کامل علایم بارز و مشخصی دارد، پزشک با بررسی و مشاهده‌ی دقیق الگوی ریزش مو معمولاً به راحتی این بیماری را تشخیص می‌دهد. این نوع از ریزش مو به آرامی نواحی زیادی از بدن و سر را درگیر می‌کند.

برخی اوقات پزشک برای تشخیص درست‌تر نمونه برداری از کاسه‌ی سر را تجویز می‌کند. در این روش بخشی از پوست کاسه‌ی سر برداشته شده و جهت بررسی‌های دقیق زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.

همچنین برای بررسی دقیق‌تر این عارضه پزشک نمونه‌ی خونی فرد را هم مورد بررسی قرار می‌دهد. بررسی نمونه خون در جهت بررسی سایر عواملی که به ریزش مو منجر می‌شوند همچون بیماری‌های تیروئیدی و لوپوس (lupus) انجام می‌شود.

چه کسی در معرض طاسی قرار دارد؟

طاسی می‌تواند در سال‌های نوجوانی شروع شود، اما بیشتر در مردان بالغ اتفاق می‌افتد و احتمال افزایش آن با افزایش سن وجود دارد. ژنتیک نقش بزرگی دارد. مردانی که خویشاوندان نزدیکی با طاسی دارند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. این امر به ویژه از طرف بستگان مادری بیشتر است.

اگر ریزش مو در اطراف یا تاج سر شروع می‌شود، ممکن است طاسی باشد. برخی از مردان، از یک نقطه طاس می‌شوند. برخی دیگر ریزش مو به صورت شکل M را تجربه می‌کنند. در برخی از مردان، تا زمانی که تمام یا بیشتر مو‌ها از بین نرود، رشد مو‌های زائد ادامه خواهد یافت.

۴ روش برای رفع ریزش مو

در صورتی که مشکلات خاصی نداشته باشید، نیاز به درمان پزشکی ضروری نیست. با این حال، روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند به ریزش مو در مردان کمک کند، اما این روش‌های درمان ممکن است در همه مردان نتیجه ندهد.

۱. مینوکسیدیل (روگائین)

ماینوکسیدیل (Minoxidil) دارویی است که به شکل سیستماتیک (قرص خوراکی) هنگام بالا بودن فشار خون مصرف می‌شود و به شکل موضعی (محلول ۲٪ یا ۵٪) برای درمان طاسی مردانه و ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان استفاده می‌شود. ماینوکسیدیل با گشاد کردن رگ‌های محیطی سبب کم شدن فشار خون می‌شود. تأثیر آن بر درمان طاسی نیز احتمالاً به دلیل همین گشادی رگ‌های سطح پوست و افزایش جریان خون است که موجب تحریک فولیکول‌های مو شده و از وضعیت استراحت به وضعیت رشد فعال درمی‌آیند. در برخی کشورها، این دارو به شکل‌های دیگر همچون فوم نیز ساخته شده و برای رفع مشکل ریزش مو در اختیار افراد قرار گرفته‌است.

برخی از استفاده‌کنندگان در روز‌های اولیه‌ی استفاده از این دارو شاهد ریزش موی بیشتری هستند. اما جای نگرانی نیست! این امر تنها به دلیل روند درمان است و در ادامه استفاده از دارو همه چیز به روال عادی باز خواهد گشت.

عوارض جانبی احتمالی مرتبط با مینوکسیدیل شامل خشکی، سوزش و پوسته پوسته شدن پوست سر است. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

- افزایش وزن
- تورم صورت، دستها، مچ پا یا شکم
- هنگام خوابیدن در تنفس مشکل دارید
- ضربان قلب سریع
- درد قفسه سینه
- تنفس سخت

۲. فیناستراید (Propecia)

ریزش موی ناشی از طاسی الگوی مردانه زمانی رخ می‌دهد که هورمونی به نام DHT (دی هیدروتستوسترون) از رسیدن مواد مغذی حیاتی مورد نیاز فولیکول‌ها به آن‌ها جلوگیری می‌کند و سبب تضعیف فولیکول مو‌ها و در نهایت ریزش مو‌ها می‌گردد. اما فیناستراید مانع از تولید DHT شده و از این طریق از فولیکول‌های مو محافظت می‌کند. کاهش DHT می‌تواند باعث توقف ریزش موی ناشی از طاسی الگوی مردانه شده و حتی به رشد مجدد مو‌ها کمک کند.

قبل از مشاهده نتایج، باید فیناستراید را به مدت سه ماه تا یک سال مصرف کنید. اگر بعد از گذشت یک سال هیچ رشد مو رخ ندهد، پزشک به احتمال زیاد توصیه می‌کند که از مصرف دارو خودداری کنید. عوارض جانبی فیناستراید شامل موارد زیر است:

- افسردگی
- خارش
- جوش
- کهیر
- حساسیت به پستان
- رشد پستان
- تورم صورت یا لب ها
- انزال دردناک
- درد در بیضه ها
- مشکل در نعوظ

اگرچه نادر است، اما فیناستراید می‌تواند باعث سرطان پستان شود. باید هر گونه درد پستان یا توده را که به پزشک اطلاع دهید. همچنین داروی فیناستراید، ممکن است آزمایشات آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) را که برای غربالگری سرطان پروستات استفاده می‌شود، تحت تأثیر قرار دهد. این دارو میزان PSA را کاهش می‌دهد، که از حد مورد نیاز کمتر است. توجه داشته باشید که هرگونه افزایش سطح PSA هنگام مصرف فیناستراید باید برای سرطان پروستات ارزیابی شود.

۳. خوردن غذا‌های مفید برای رشد مو

عدم تعادل مواد غذایی و رژیم‌های نادرست غذایی یکی از علت‌های ریزش مو است. برای اجتناب از این امر، پیشنهاد می‌کنیم مواد زیر را در سبد غذایی‌تان بگنجانید (۱):

مصرف میوه و سبزیجات زرد و قرمز مثل هویج و سیب زمینی شیرین که حاوی ویتامین A هستند و به رشد و سلامت مو‌ها کمک می‌کند.

ماهی سرشار از امگا ۳ است و برای رشد مو ضروری است.

ماست و غذا‌های حاوی ویتامین B۵ بخورید، چون جریان خون را زیر پوست سر افزایش می‌دهد.

سالاد اسفناج فراموش نشود، زیرا حاوی ویتامین A، C و آهن است.

مصرف گوشت و غذا‌های دریایی برای تامین پروتئین مورد نیاز بدن ضروری است.

مصرف غذا‌هایی مثل تخم مرغ و شیر سرشار از ویتامین B۷ هستند.

آب زیاد بخورید: اگر اب کافی به بدنتان نرسد، سلول‌های پوست و مو رشد نمی‌کند. پس حداقل روزی ۸ لیوان آب بخورید بخصوص موقع ورزش کردن.

۴. کاشت مو

کاشت مو، این روز‌ها طرفداران زیادی پیدا کرده است و همچنین گران‌ترین روش درمانی برای ریزش مو و طاسی سر است. کاشت مو با خارج کردن مو از مناطقی از پوست سر که رشد مو‌های فعال دارند و پیوند آن‌ها به مناطق نازک یا طاس پوست سر انجام می‌شود. این روش خطر زخم و عفونت را به همراه دارد. مزایای کاشت مو این است که طبیعی‌تر به نظر می‌رسد و دائمی‌است.

پنهان کردن طاسی سر

اگر دچار طاسی سر هستید و می‌خواهید آنرا پنهان کنید، در ادامه چند روش را پیشنهاد داده‌ایم:

۱. تغییر مدل مو
مردانی که ریزش مو محدود دارند، بعضی اوقات می‌توانند ریزش مو را با مدل موی مناسب پنهان کنند. از مدل مو‌های خود به روش خلاقانه استفاده کنید که مو‌ها پرتر به نظر برسد.

۲. استفاده از کلاه گیس
کلاه گیس ها می‌توانند مو‌های نازک، مو‌های زاید و طاسی کامل را بپوشانند. آن‌ها در انواع سبک ها، رنگ ها و بافت ها‌ی مختلفی قرار می‌گیرند. برای داشتن ظاهری طبیعی، رنگ ها‌ی کلاه گیس، سبک ها و بافت ها‌یی را انتخاب کنید که شبیه مو‌های اصلی شما باشد.

آیا می‌توان از طاسی سر جلوگیری کرد؟

هیچ روش شناخته شده‌ای برای جلوگیری از طاسی و ریزش مو وجود ندارد. یک تئوری این است که استرس ممکن است با افزایش سطح تولید هورمون‌های جنسی در بدن باعث ریزش مو شود. می‌توانید با شرکت در فعالیت ها‌ی آرامش بخش، مانند پیاده روی، گوش دادن به موسیقی آرامش بخش و لذت بردن از زمان، استرس را کاهش دهید.

مهم‌ترین روشها برای درمان

داروی آنترالین (دریتوکریم، دریتو-اسکالپ، میکانول) که بر روی پوست سر مالیده می‌شود و باعث تحریک پوست سر و تحریک رشد زودهنگام مو‌ها می‌شود. این دارو را می‌توان همراه با ماینوکسیدیل هم استفاده کرد.

داروی پسورالن و فتوتراپی با پرتو‌های ماوراء بنفش A. (قرار دادن پوست محل کچلی در معرض نور ماوراء بنفش به صورت کنترل شده)

یک دوره کوتاه مصرف دارو‌های کورتیکواستروئیدی (مانند پردنیزون) به صورت خوراکی یا تزریق داخل وریدی. تزریق این دارو‌ها در حالت خیلی نادر و فقط برای بزرگسالانی که ریزش موی شدید دارند انجام می‌شود.

پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آر پی، یک محلول تزریقی است که از خون خود بیمار گرفته می‌شود و از طریق بالا بردن غلظت پلاکت‌ها در سرم خون به دست می‌آید. اغلب افراد عادی، پلاکت‌ها را به عنوان یکی از اجزای خون که نقش منعقد کردن آن را بر عهده دارد می‌شناسند. اما عملکرد‌ها و قابلیت‌های پلاکت‌ها خیلی بیشتر از فقط لخته کردن خون است. این پلاکت‌ها هنگامی که فعال می‌شوند، مقادیر بالایی از سایتوکین‌ها و عوامل رشد را از خود ترشح می‌کنند که به عنوان یک عامل فعال در فرایند ترمیم زخم‌ها و جراحت‌ها عمل می‌کنند.

مزوتراپی به مفهوم تزریق مقادیر کمی از ترکیبات دارویی به درون لایه زاینده پوست با هدف بهره‌بردای از خاصیت درمانی آن در بهبود قسمت آسیب‌دیده پوست و ناحیه اطراف آن است. امروزه از مزوتراپی برای درمان سلولیت، کشیدن پوست‌های شل و افتاده، جوانسازی پوست پیر، رفع جای زخم از روی پوست و درمان ریزش مو ناشی از عوامل مختلف از جمله طاسی سکه‌ای استفاده می‌شود.

پزشک شما مخلوطی از چند ترکیب دارویی مختلف از جمله ویتامین B۵ و ویتامین H. (بیوتین) که اجزای ضروری برای رشد مو‌ها محسوب می‌شوند را آماده کرده و در پوست سر تزریق می‌کند. این ترکیبات موجب افزایش جریان خون در پوست سر و تأمین مواد و عناصر مورد نیاز برای رشد مو‌ها می‌شوند. در برخی موارد می‌توان داروی ماینوکسیدیل را هم به این ترکیب اضافه کرد. ماینوکسیدیل می‌تواند برای مواردی از ریزش موی سر که خیلی سخت به درمان جواب می‌دهند، تأثیر زیادی داشته باشد.

ترکیب دارویی معمولاً در عمق ۳ تا ۴ میلی‌متری پوست تزریق می‌شود. عمل تزریق، درد چندانی ندارد و به راحتی قابل تحمل است. درمان به روش مزوتراپی معمولاً به صورت دوره‌ای و در چند جلسه به صورت هفته‌ای یک بار به مدت ۳ تا ۴ هفته و پس از آن هر دو هفته یک بار به مدت ۳ تا ۴ هفته دیگر انجام می‌شود.

منبع: سایت دکتردکتر
سایت برترینها
سایت تابناک