ما تمایل داریم که زندگی بیداری و رؤیایی خود را جداگانه تصور کنیم. اما این که این دو چقدر عمیقاً به هم پیوند خورده اند جالب توجه است.
فکر خود به خودی یا سرگردانی ذهن تا 50٪ بیداری را اشغال می کند. افکار و توجه ما به طور مکرر از آن چه که انجام می دهیم و آن چه در محیط اطراف ما اتفاق می افتد دور می شود و یک فکر به دنبال فکری دیگر، در امتداد یک سیر مشارکتی، می آید.
انکار یا سرکوب احساسات شما فقط استرس و اضطراب را افزایش می دهد و در معرض افسردگی یا فرسودگی شغلی قرار می گیرید. افکار و تجربیات خود به خودی همچنین در خواب فراگیر است. واضح ترین مثال رؤیا دیدن است که به عنوان شکل تشدید شده ای از سرگردانی ذهن که هنگام بیداری اتفاق می افتد توصیف شده است.
در نظر گرفتن رؤیا و سرگردانی ذهن با هم نوسانات تجربه خود به خودی را نشان می دهد. فرسودگی و روند توجه طبیعی و سیر تا حدی نا منظم افکار، در طول بیداری و خواب ادامه دارد.
در شرایط عادی، ما غالباً از این واقعیت که ذهنمان سرگردان است، غافل می مانیم. اکثر افراد همچنین به ندرت خواب های خود را به یاد می آورند، اما وقتی در آزمایشگاه خواب بیدار می شوند می توانند خواب های متعددی را در هر شب گزارش دهند. مانند پرسه زدن از ذهن، کنترل رؤیا نیز تا حد زیادی (به استثنای برخی از رؤیاهای شفاف) از عهده ما خارج است.
فکر خود به خودی یا سرگردانی ذهن تا 50٪ بیداری را اشغال می کند. با این حال، توجه به زندگی درونی‌مان ممکن است در زمانی تقویت شود که کنترل زندگی روزمره ما ناپایدار است.
توجه به رؤیاهایتان در هنگام صبح که از خواب بیدار می شوید، یادآوری رؤیاها را به شدت افزایش می دهد. و تلاش برای مهار افکار و توجه‌مان در طول روز در واقع می تواند ما را نسبت به شکست های خود، از جمله افت توجه مان، آگاه کند. اگر در طول بیماری همه گیر توجه بیشتری به افکار خود جوش خود داشته باشید، ممکن است بیشتر از آن چه تا قبل از همه گیری وجود داشته است، آگاهی به دست آورید.
تصویر: ملبورن در حصر است: توجه به زندگی درونی‌مان ممکن است در زمانی تقویت شود که کنترل زندگی روزمره دست نیافتنی است. شاتر
تغییر در افکار خود به خودی - خوب یا بد
اگر در حین تعطیلی های بیشتر ناشی از کرونا بیشتر می خوابید، احتمالاً بیشتر خواب REM صبح زود را تجربه می کنید. از آن جا که خواب REM معمولاً با زنده ترین و پیچیده ترین رؤیاها مرتبط است، این امر ممکن است منجر به افزایش رؤیاهای واقعی شود.اگر شما همچنین خود را از شر صدای ساعت زنگ دارتان رها کنید، احتمالاً مستقیماً از خواب REM بیدار می شوید، که باعث افزایش بیشتر یاد آوری خوابتان می شود.
شاید اگر فقط به اندازه کافی درگیر یک مسئله شوید، به همه احتمالات فکر می کنید یا هر نظر را به صورت آنلاین می خوانید، و سعی می کنید یک راه حل پیدا کنید تا بتوانید نتیجه را کنترل کنید.همچنین همه گیری، آن چه را که در خیال می پردازیم و رؤیای آن را می بینیم، تغییر داده است. به نظر می رسد نگرانی های بیداری در مورد همه گیری به موازات کابوس های مکرر و رؤیاهای مربوط به موضوعاتی مانند فاصله اجتماعی، سرایت یا تجهیزات محافظت شخصی اتفاق می افتد.
برخی از تغییرات در زندگی های ذهنی خود به خودی‌مان می تواند نشان دهنده وجود چیزی نادرست باشد. اضطراب و استرس با افزایش افکار تکراری و نشخوار فکری در ارتباط است؛ مشکل در تمرکز، خواب آشفته، کابوس ها و خواب های ناخوشایند، که به نظر می رسد همه در طی همه گیری افزایش یافته است.
تصویر: گزارش هایی مبنی بر افزایش کابوس ها در طی همه گیری وجود دارد. شاتر
این افکار تکراری، چسبناک و غیر مترقی در تضاد با حرکت آزاد و پیچ در پیچی است که مشخصه بیشتر رؤیاها و ذهن پرسه زن است.
فکر خود به خودی می تواند مفید باشد
بی قراری ذهن ما همچنین ممکن است دارای یک پوشش نقره ای باشد. پرسه زدن ذهن مطمئناً عملکرد خوبی را که با توجه به آن انجام می دهیم به خطر می اندازد. اما به دلیل ماهیت مشارکتی آنها، رؤیاها و سرگردانی ذهن می توانند به ایجاد ارتباطات جدید و دیدن موضوعات آشنا در پرتویی جدید کمک کنند. وقتی ذهن ما سرگردان می شود، افکار ما اغلب به سمت آینده و نگرانی های شخصی جلب می شوند.عدم اطمینان بخشی طبیعی و اجتناب ناپذیر از زندگی است. به همین ترتیب، رؤیاها تمایل دارند که تجربه ها و نگرانی های متفاوت بیداری را در روایت های جدید و گاه عجیب و غریب ببافند. ممکن است با یک شخصیت رؤیایی رو به رو شوید که ترکیبی از افراد مختلفی است که در دوره های مختلف زندگی با آنها نزدیک بوده اید.
یا رؤیای دلپذیر اولیه شما از دیدار با دوستان در یک شهر دور دست ممکن است به یک کابوس دیده شده توسط شما در مورد آلوده شدن، به خطر انداختن خانواده‌تان و تحت تعقیب پلیس واقع شدنتان تبدیل شود زیرا شما در حال نقض مقررات قفل شدگی و تعطیلی هستید.
افکار خود به خودی در بیدار شدن و خوابیدن ممکن است به پردازش خاطرات و هدایت برنامه ریزی و تصمیم گیری در آینده کمک کند، و به عنوان مثال ما را قادر سازد تا اقدامات عملی متفاوتی را تصور کنیم. آنها همچنین می توانند منبع بینش و خلاقیت باشند.
چنین افکاری ممکن است در کنار آمدن و پردازش احساسی نیز نقش داشته باشد. آینده سرگردانی ذهن گرا غالباً مثبت است، در حالی که پرسه زنی ذهن در محور گذشته تمایل به ارتباط با خلق و خو و احساسات منفی دارد.
یک فرار بزرگ
حضور در این جا و اکنون غالباً به عنوان فضیلتی مورد ستایش قرار می گیرد که هدف ما این است که پرورش آن را از طریق آگاهی انجام دهیم. اما بعضی اوقات، حواس پرتی می تواند مفید باشد: پرسه زدن در ذهن می تواند باعث خیر مقدم گفتن به یک زنگ تفریح از کارهای خسته کننده شود، و به ما امکان بازگشت با توجهی تازه را می دهد.در مواقع دیگر، حواس پرتی ممکن است فقط لذت بخش باشد. در خواب، واقعیت های جایگزین را تجربه می کنیم. ما می توانیم آزادانه سفر کنیم و چون رؤیاها از تعاملات اجتماعی غنی هستند، می توانیم با افرادی که در زندگی بیداری از آنها جدا شده ایم تعامل داشته باشیم.
برخی از افراد از خطر پذیری و زندگی غیر قابل پیش بینی لذت می برند، در حالی که دیگران تصادفی بودن زندگی را به شدت ناراحت کننده می دانند. با توجه به یکنواختی، محدودیت ها و انزوای اجتماعی که بسیاری از ما تجربه می کنیم، بی قانونی و بی حد و مرزی ذهن ما ممکن است گاهی حکم یک فرار بزرگ را داشته باشد.
مقابله با عدم قطعیت در طی شیوع ویروس کرونا و نقش عدم اطمینان در زندگی
زندگی پر از عدم اطمینان است، خصوصاً در چنین مواقعی. در حالی که بسیاری از امور خارج از کنترل شما هستند، ذهنیت شما برای کنار آمدن با شرایط دشوار و مواجهه با موارد ناشناخته امری کلیدی است.
تصویر: مردی ریش دار که به پنجره نگاه می کند. بازتاب هایی از سطح خارجی پنجره که صورت او را قاب می گیرد.
عدم اطمینان در اطراف ماست، و هرگز بیشتر از امروز نبوده است. بیماری همه گیر COVID-19 عدم اطمینان در مورد اقتصاد، اشتغال، امور مالی، روابط و البته سلامت جسمی و روانی را افزایش داده است. با این وجود ما به عنوان یک انسان، خواهان امنیت هستیم. ما می خواهیم احساس امنیت کنیم و حس کنترل زندگی و رفاه خود را داشته باشیم. ترس و عدم اطمینان می تواند شما را نسبت به مسیر زندگی خود دچار استرس، اضطراب، ناتوانی، و پریشان خوابی کند. این می تواند شما را از نظر عاطفی تخلیه کند و شما را در یک مارپیچ رو به پایین از سناریوهای بی پایان "چه باید کرد" و بدترین حالت در مورد نگرانی آن چه ممکن است فردا به همراه بخود یاورد به دام بیندازد.
پرسه زدن در ذهن می تواند باعث خیر مقدم گفتن به یک زنگ تفریح از کارهای خسته کننده شود، و به ما امکان بازگشت با توجهی تازه را می دهد.همه ما از نظر عدم تحمل در زندگی متفاوت هستیم. به نظر می رسد برخی از افراد از خطر پذیری و زندگی غیر قابل پیش بینی لذت می برند، در حالی که دیگران تصادفی بودن زندگی را به شدت ناراحت کننده می دانند. اما همه ما محدودیت داریم. اگر احساس عدم اطمینان و نگرانی شدید کردید، مهم است بدانید که تنها نیستید. در این زمان بسیاری از ما در یک قایق هستیم. همچنین مهم است که درک کنید هر چقدر احساس ناتوانی و ناامیدی کنید، زمان هایی وجود دارد که می توانید برای کنار آمدن بهتر با شرایط غیر قابل کنترل، کاهش اضطراب و مقابله با ناشناخته ها با اطمینان بیشتر عمل کنید.
یاد گیری کنار آمدن با عدم اطمینان را تمرین کنید. اگر چه ممکن است تمایلی به تصدیق آن نداشته باشید، اما باور کنید که عدم اطمینان بخشی طبیعی و اجتناب ناپذیر از زندگی است. در مورد زندگی‌مان، اطلاعات بسیار کمی ثابت یا کاملاً قطعی است و گر چه ما بر بسیاری از امور کنترل داریم، اما نمی توانیم همه اتفاقاتی را که برای ما می افتد کنترل کنیم.
در شرایط عادی، ما غالباً از این واقعیت که ذهنمان سرگردان است، غافل می مانیم. همان طور که شیوع ویروس کرونا نشان داده است، زندگی می تواند خیلی سریع و به صورتی بسیار غیر قابل پیش بینی تغییر کند. ممکن است شما ناگهان بیمار شده باشید، شغل خود را از دست داده باشید، یا این که در تلاش برای تهیه غذای روی میزتان یا حفظ امنیت خانواده خود باشید. شما ممکن است نگران باشید که چه موقع همه گیری تمام می شود یا این که آیا زندگی هرگز به حالت عادی برمی گردد یا نه. برای کنار آمدن با این همه عدم اطمینان، بسیاری از ما از نگرانی به عنوان ابزاری برای پیش بینی آینده و جلو گیری از شگفتی های ناخوشایند استفاده می کنیم.
نگرانی می تواند این گونه به نظر برسد که شما تا حدی بر شرایط نامشخص کنترل دارید. شاید باور داشته باشید که به شما کمک می کند تا برای مشکلات خود راه حلی پیدا کنید یا شما را برای بدترین شرایط آماده می کند. شاید اگر فقط به اندازه کافی درگیر یک مسئله شوید، به همه احتمالات فکر می کنید یا هر نظر را به صورت آنلاین می خوانید، و سعی می کنید یک راه حل پیدا کنید تا بتوانید نتیجه را کنترل کنید.
رؤیاها و سرگردانی ذهن می توانند به ایجاد ارتباطات جدید و دیدن موضوعات آشنا در پرتویی جدید کمک کنند.متاسفانه هیچ یک از این ها همواره جواب نمی دهد. نگرانی مزمن نمی تواند کنترل بیشتری بر وقایع غیر قابل کنترل داشته باشد. این فقط لذت شما را در زمان حال می رباید، انرژی شما را می گیرد و شبتان را بیدار نگه می دارد یا با کابوس همراه می سازد. اما روش های سالم تری برای کنار آمدن با عدم اطمینان وجود دارد - و این با تنظیم ذهنیت شما آغاز می شود. نکات زیر از جمله می تواند به شما در این زمینه کمک کند:
روی کنترل مواردی که تحت کنترل شما هستند تمرکز کنید. نیاز خود به یقین را به چالش بکشید. بیاموزید که عدم قطعیتِ اجتناب ناپذیرِ زندگی را بهتر تحمل کنید، حتی آن را در آغوش بگیرید. سطح اضطراب و استرس خود را کاهش دهید. در باره مواردی که می توانید کنترل کنید اقدام کنید.
در حال حاضر بسیاری از مسائل زندگی نامشخص است - و بسیاری از امور از کنترل شما خارج می شوند. اما در حالی که نمی توانید شیوع ویروس، بهبود اقتصاد و یا این که آیا هفته آینده چکتان پاس می شود را کنترل کنید، کاملاً هم بی قدرت نیستید.
ترس و شرایط شخصی شما هر چه باشد، به جای نگرانی در مورد موارد غیر قابل کنترل، سعی کنید ذهن خود را نسبت به جنبه هایی که تحت کنترل شماست، مورد تمرکز قرار دهید. به عنوان مثال، اگر در این دوران دشوار شغل یا درآمد خود را از دست داده باشید، هنوز هم می توانید میزان انرژی خود را برای جستجوی آنلاین کار، ارسال رزومه یا شبکه شدن با مخاطبین خود کنترل کنید. به همین ترتیب، اگر در میان بیماری همه گیر ویروس کرونا نگران سلامتی خود هستید، می توانید با شستن مرتب دستان، تمیز کردن سطح، زدن ماسک و جلوگیری از ازدحام جمعیت و جستجو برای کمک به دوستان و همسایگان آسیب پذیر اقدام کنید.
همه گیری، آن چه را که در خیال می پردازیم و رؤیای آن را می بینیم، تغییر داده است. با تمرکز بر جنبه های مسئله ای که از این طریق می توانید کنترل کنید، از نگرانی و نشخوار ناکار آمدی به مرحله حل فعال مسئله وارد خواهید شد. مطمئناً، همه شرایط یکسان نیستند و ممکن است دریابید که در بعضی موقعیت ها تنها چیزی که می توانید کنترل کنید نگرش و واکنش عاطفی شماست.
به طور فعال با احساسات خود کنار بیایید. وقتی شرایط از کنترل شما خارج است، آسان است که تحت تأثیر ترس و احساسات منفی قرار بگیریم. ممکن است فکر کنید در بطری کردن احساسات، و تلاش برای نشان دادن چهره ای شجاعانه یا مجبور کردن خود به مثبت بودن بهترین نتیجه را به همراه خواهد داشت. اما انکار یا سرکوب احساسات شما فقط استرس و اضطراب را افزایش می دهد و در معرض افسردگی یا فرسودگی شغلی قرار می گیرید. وقتی نمی توانید کاری دیگر در مورد یک موقعیت انجام دهید، می توانید به طور فعال با احساسات خود رو به رو شوید - حتی احساسات منفی و ترسناک.
منبع: جنیفر وینت، Monash University
