موارد مصرف اسپیرونولاکتون
اسپیرونولاکتون یک داروی ادرار آور و حفظ کننده پتاسیم در بدن است که از جذب بیش از اندازه نمک جلوگیری کرده و از کاهش یافتن سطح پتاسیم جلوگیری می کند.اسپیرونولاکتون برای درمان نارسایی قلبی، فشار خون بالا و یا هیپوکالمی (پایین بودن سطح پتاسیم خون) استفاده می شود.
این دارو همچنین برای درمان احتباس مایعات (ادم) در افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی یا یک نوع بیماری کلیوی به نام سندرم نفروتیک مورد استفاده قرار می گیرد.
اسپیرونولاکتون در درمان بالا بودن سطح آلدسترون بدن نیز کاربرد دارد. آلدسترون هورمونی است که از غدد آدرنال ترشح میشود و به تنظیم میزان آب و نمک در بدن کمک می کند.
اطلاعات مهم در مورد اسپیرونولاکتون
در صورت داشتن مشکلات کلیوی، سطح بالای پتاسیم خون، بیماری آدیسون، مشکل در دفع ادرار و یا درصورت مصرف اپلرنون؛ نباید از اسپیرونولاکتون استفاده کنید.اسپیرونولاکتوندر حیوانات سبب به وجود آمدن تومور شده است اما اثر مشابه آن روی انسان نامشخص است. بدون تشخیص و دستور پزشک از این دارو استفاده نکنید.
پیش از مصرف اسپیرونولاکتون
درصورت داشتن هریک از موارد زیر از مصرف اسپیرونولاکتون خودداری کنید:حساسیت نسبت به اسپیرونولاکتون
بیماری آدیسون (نوعی اختلال در غدد آدرنال)
هیپوکالمی (بالا بودن سطح پتاسیم خون)
مشکل در دفع ادرار
درصورت مصرف اپلرنون
برای حصول اطمینان از مضر نبودن مصرف اسپیرونولاکتون، درصورت داشتن هریک از موارد زیر پزشک را در جریان بگذارید:
هرنوع اختلال در میزان الکترولیت های بدن (مانند پایین بودن سطح منیزیم خون)
بیماری کلیوی یا کبدی
بیماری قلبی
مضر بودن یا نبودن اسپیرونولاکتون برای جنین تاکنون مشخص نشده است. اگر باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید پزشک را مطلع سازید.
اسپیرونولاکتون میتواند وارد شیر مادر شده و به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. درطول مصرف این دارو از شیر دادن به نوزاد خودداری کنید.
نحوه مصرف اسپیرونولاکتون
دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید. ممکن است گاهی پزشکتان برای اطمینان از اینکه بهترین نتایج عایدتان شود، دوز مصرفی دارویتان را تغییر دهد. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا طولانی تر از میزان توصیه شده، استفاده نکنید.از قرار دادن این دارو در اختیار سایر افراد خودداری کنید حتی اگر علایمی مشابه با بیماری شما داشته باشند.
اسپیرونولاکتون می تواند همراه یا بدون غذا مصرف شود. اما همیشه باید به یک روش مورد استفاده قرار گیرد.
درطول مصرف اسپیرونولاکتون ممکن است آزمایش های متعدد مرتبط یا وضعیت خون مورد نیاز باشد.
این دارو میتواند نتایج برخی از آزمایش های پزشکی را با خطا مواجه سازد. درصورت انجام هرگونه آزمایش، پزشک معالج را از مصرف اسپیرونولاکتون مطلع سازید.
درصورتی که عمل جراحی پیش رو دارید، جراح را از مصرف این دارو مطلع سازید. ممکن است نیاز باشد برای مدتی مصرف اسپیرونولاکتون را متوقف سازید.
درصورتی که از این دارو برای درمان فشار خون بالا استفاده می کنید؛ حتی با بهبود علایم بیماری باید به مصرف دارو ادامه دهید و آن را متوقف نکنید. ممکن است مجبور باشید بصورت مادام العمر از داروهای ضد فشار خون استفاده کنید.
دارو را در دمای اتاق و دور از گرما، رطوبت و تابش نور نگهداری کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف دارو
به محض متوجه شدن، داروی فراموش شده را مصرف کنید. اگر به نوبت مصرف بعدی دارو زمان اندکی مانده است از مصرف داروی فراموش شده پرهیز کنید. از مصرف داروی اضافی جهت جبران نوبت از دست رفته خودداری کنید.درصورت مصرف بیش از حد (اووردوز) فورا به مراکز درمانی یا اورژانس مراجعه نمایید.
در طول مصرف اسپیرونولاکتون
از نمک های جایگزین یا فراورده های لبنی که حاوی پتاسیم زیاد تری هستند استفاده نکنید. مصرف اسپیرونولاکتون همراه با این محصولات می تواند سبب افزایش بیش از حد سطح پتاسیم خون شود.از مصرف غذا های پر نمک اجتناب کنید. نمک زیاد باعث می شود بدن مقدار آب بیشتری حفظ کند و این وضعیت میتواند اثربخشی دارو را کاهش دهد.
اسپیرونولاکتون می تواند سبب مختل شدن تفکر و واکنش های بدن شود. درصورت انجام کارهایی مانند رانندگی که به دقت عمل نیاز دارند بیشتر احتیاط کنید. برای جلوگیری از بروز سرگیجه، هنگام بلند شدن از حالت دراز کشیده یا نشسته به آهستگی عمل کنید.
از قرار گرفتن در معرض آب و هوای گرم و یا انجام ورزش های سنگین خودداری کنید؛ زیرا موجب می شوند بدن شما دچار گرما زدگی و کمبود آب شود. در مورد مقدار و نوع مایعات مصرفی دستورات پزشک را مد نظر داشته باشید. در برخی موارد مصرف مایعات بیش از حد می تواند به اندازه کم آبی بدن مضر و نامناسب باشد. 1
عوارض جانبی آلداکتون
از شایع ترین عوارض جانبی اسپیرونولاکتون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اسهال و درد های شکمی
حالت تهوع و استفراغ
افزایش سطح پتاسیم خون
گرفتگی ماهیچه ها مخصوصاً در پاها
سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی
خارش
به هم خوردن سیکل های قاعدگی یا خونریزی بعد از یائسگی در خانم ها
کاهش میل جنسی
متورم و دردناک شدن سینه ها
این عوارض جانبی معمولاً خفیف هستند و معمولاً طی چند روز تا چند هفته از بین می روند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین اسپیرونولاکتون ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض داروی خود را قطع کرده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
مشکلات آب و الکترولیت مانند: خشکی دهان، تشنگی شدید، احساس خستگی و ضعف شدید و غیر معمول، افزایش ضربان قلب، سرگیجه، عدم توانایی در دفع ادرار
علائم افزایش پتاسیم خون مانند: ضعف عضلانی، خستگی شدید، بی حسی دستها و پاها، کاهش ضربان قلب و نامنظم
واکنش های پوستی شدید مانند: تاول، قرمزی، کهیر
متورم و دردناک شدن بافت سینه در آقایان
خونریزی از لثه ها
ادرار یا مدفوع خونی
تغییرات ذهنی و خلقی
کبودی و خون ریزی آسان بدن
مشکلات عملکرد جنسی
علائم عفونت مانند: تب، گلودرد مداوم، برجسته و دردناک شدن غدد لنفاوی در گردن یا کشاله ران
واکنش آلرژیک جدی به اسپیرونولاکتون نادر است با این حال در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک شدید مانند: بثورات پوستی، خارش، تورم به خصوص در ناحیه صورت، زبان و گلو، سرگیجه شدید و یا مشکلات تنفسی فوراً به اورژانس مراجعه کنید. 2
تداخل‌های دارویی قرص اسپیرونولاکتون
هر داروی تجویزی و غیرتجویزی، مکمل و درمان‌های خانگی که استفاده می‌کنید، حتما با پزشک خود در میان بگذارید.قرص اسپیرونولاکتون ممکن است با این داروها فعل‌وانفعال منفی داشته باشد:
لیتیم (Lithium) با نام‌های تجاری اسکالیت (Eskalith) و لیتوبید (Lithobid)؛
بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) مانند بنازپریل (Benazepril) با نام تجاری لوتنسین (Lotensin)؛
آنتاگونیست‌های گیرندهٔ آنژیوتانسین II (Angiotensin II Receptor Blocker)، مانند آزیلسارتان (Azilsartan)، با نام تجاری اداربی (Edarbi)؛
دیگوکسین (Digoxin)، با نام تجاری لانوکسین (Lanoxin)؛
کلستیرامین (Cholestyramine)، با نام‌های تجاری کوئستران (Questran) و کلیبار (Cholybar)؛
استروئیدها، مانند پردنیزون (Prednisone)؛
ایبوپروفن (Ibuprofen)، با نام تجاری ادویل (Advil) و سایر داروهای غیراستروئیدیِ ضدالتهاب؛
اینسپرا (Inspra) با نام تجاری اپلرنون (Eplerenone) و سایر آنتاگونیست‌های گیرندهٔ آلدوسترون (Aldosterone Receptor Antagonist)
هپارین (Heparin) با نام‌های تجاری هموکرون (Hemochron) و هپ‌لاک (Hep-Lock) و هپارین با وزن مولکولی کم (Low-Molecular-Weight Heparin)، با نام تجاری لاوناکس (Lovenox)؛
مسکن‌های عضلات اسکلتی (Skeletal Muscle Relaxer)، مانند سیکلوبنزاپرین (Cyclobenzaprine) با نام‌های تجاری امریکس (Amrix) و فلکسریل (Flexeril)؛
سایر ادرارآورها مانند آمیلوراید (Amiloride) با نام تجاری میدامور (Midamor)؛
نوراپی‌نفرین (Norepinephrine)؛
مکمل‌های پتاسیم. 3
پی نوشت:
1.www.darooy.ir
2.www.doctoreto.com
3.www.chetor.com
