قدمت بقعه، بیش از صد سال می باشد و تا کنون در چند نوبت بازسازی و مرمت شده است. بقعه فعلی، عبارت است از اتاقی نوساز و بتونی به ابعاد 4.30 در 6.10 متر که به جای اتاق گچی قبلی بنا شده است. دیوارهای خارجی، دارای پوشش سیمان سفید و داخلی آن ابتدا تا ارتفاع ۱۰ سانتی متر سنگ قرنیز، سپس بعد از نازک کاری با گچ، تا ارتفاع ۹۰ سانتی متر با رنگ سبز، رنگ آمیزی شده است. در ضلع جنوبی اتاق، سه طاقچه به عرض 1.40 متر و در ضلع غربی هم دو طاقچه به عرض ۹۰ و ۱۰۰ سانتی متر تعبیه شده است. بقعه دارای دری آهنی، به عرض یک متر می باشد که در ضلع شرقی جای دارد و در جلوی آن، سگویی گچی ساخته اند. بقعه گنبد ندارد اما بر فراز آن دو و گنبدک فلزی مشاهده می شود. در وسط اتاق، قبری است که روی آن صندوقی به چوبی و نوساز به ابعاد ۲۲۲ در ۱۷ و ارتفاع ۶۲ سانتی متر نصب شده است.روی صندوق را با پارچه های سبز پوشانده اند.
به باور برخی از آگاهان محلی، خفته در این مکان از نوادگان حضرت امام کاظم علیه السلام و از همراهان احمد بن موسی علیه السلام است که بعد از شهادت ایشان به این مکان - که در آن زمان از نقاط آباد جنوب بوده است - پناه آورده و در همین مکان رخ در نقاب خاک کشیده و مدفون شده است. گروهی هم بر این باورند که شاهزاده محمد، از نسل حضرت امام زین العابدین علیه السلام و از اولاد امیر دیوان است. با توجه به این که مردم منطقه به نوادگان حضرت زین العابدین علیه السلام شاهزاده می گویند و نیز با عنایت به این که امیر دیوان که خود از نسل حضرت زین العابدین علیه السلام است در فاصله ای نه چندان دور، حوالی همین شاهزاده مدفون است، شاید نظر دوم صحیح باشد.
شاهزاده محمد، مورد احترام و تعظیم خاص اهالی روستای کناری و روستاهای مجاور است. ایام پنج شنبه و تعطیلات به زیارتش می روند و کراماتی هم از وی نقل می کنند.
در ایامی که هوا معتدل و اراضی و تپه ماهورهای اطراف بقعه سرسبز و پوشیده از گل های رنگارنگ می شود، از سایر نقاط بخش بردخون هم، عده ای برای زیارت و سیاحت به این مکان می آیند.
بقعه، دارای امکاناتی نظیر آشپزخانه با وسایل پخت و پز، زائر سرا، چاه آب و آب انبار است. جاده ای خاکی که طول آن حدود ۵۰۰ متر است؛ بقعه را به جاده آسفالته کناری - بردخون وصل می کند. در جوار بقعه، علاوه بر قبور مردگان و غسالخانه، تعدادی درخت کنار و کهور هم کاشته شده است.
منابع:
1. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، فرهنگ جغرافیایی آبادی های کشور جمهوری اسلامی ایران، ج ۱۱۱ (خورموج) ص ۹۰.
2. گفتگو باحاج حسین کبکانی، معمر و مطلع، ساکن وحدت آباد، مورخ ۱۳۸۵/5/2
٣. گفتگو با حاج حیدر احمدی، معمر و مطلع، ساکن کناری، مورخ ۱۳۸۵/5/7
۴. گفتگو با حاج علی مغدان زاده، معمر و مطلع، ساکن آبکش، مورخ ۱۳۸۶/9/1
5. مشاهدات نگارنده، مورخ ۱۳۸۶/8/25
منبع: زیارتگاه‌های استان بوشهر، دفتر سوم، غلامحسین هادی نژاد دشتی، انتشارات وثوق، چاپ اول، قم، 1388ش، صص 98-96
