اگر چه باده فرح بخش و باد گلبيز است
شاعر : حافظ
به بانگ چنگ مخور مي که محتسب تيز است |
|
اگر چه باده فرح بخش و باد گلبيز است |
به عقل نوش که ايام فتنه انگيز است |
|
صراحي اي و حريفي گرت به چنگ افتد |
که همچو چشم صراحي زمانه خونريز است |
|
در آستين مرقع پياله پنهان کن |
که موسم ورع و روزگار پرهيز است |
|
به آب ديده بشوييم خرقهها از مي |
که صاف اين سر خم جمله دردي آميز است |
|
مجوي عيش خوش از دور باژگون سپهر |
که ريزهاش سر کسري و تاج پرويز است |
|
سپهر برشده پرويزنيست خون افشان |
بيا که نوبت بغداد و وقت تبريز است |
|
عراق و فارس گرفتي به شعر خوش حافظ |
|