معشوقه به رنگ روزگارست

معشوقه به رنگ روزگارست شاعر : انوري با گردش روزگار يارست معشوقه به رنگ روزگارست نوعي ز جفاي روزگارست برگشت چو روزگار و آن نيز بس کينه‌کش و ستيزه‌کارست بس بوالعجب و بهانه‌جويست گر محتشم و بزرگوارست اين محتشميست با بزرگي آري همه خمر با خمارست بوسي ندهد مگر به جاني وان نيز که هست جفت خارست در باغ زمانه هيچ گل نيست هر چند که يار بر کنارست اي دل منه از ميان برون پاي نوميدترست اميدوارست اميد مبر کز آنچه مردم کاريست که آن نه در...