اي بزرگي که دين يزدان را

اي بزرگي که دين يزدان را شاعر : انوري لقبت صد کمال نو دادست اي بزرگي که دين يزدان را ميوه و گوشتي فرستادست دان که من بنده را خداوندي اندر اين فصل ميوه ننهادست ميوه در ناضج اوفتاد و کسي زانکه رعنا و محتشم زادست گوشتي ماند و من درين ماندم چه عجب نه لبش ز بيجادست لبش آهنگ کاه مي‌نکند کز علفها همينت آمادست گفتم اي گوسفند کاه بخور در کديه خداي بگشادست گفت جو، گفتمش ندارم، گفت اينت محنت که با تو افتادست گفتمش آخر از که خواهم جو...

شنبه، 28 اسفند 1389

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

اي بزرگي که دين يزدان را

شاعر : انوري

لقبت صد کمال نو دادست		اي بزرگي که دين يزدان را
ميوه و گوشتي فرستادست		دان که من بنده را خداوندي
اندر اين فصل ميوه ننهادست		ميوه در ناضج اوفتاد و کسي
زانکه رعنا و محتشم زادست		گوشتي ماند و من درين ماندم
چه عجب نه لبش ز بيجادست		لبش آهنگ کاه مي‌نکند
کز علفها همينت آمادست		گفتم اي گوسفند کاه بخور
در کديه خداي بگشادست		گفت جو، گفتمش ندارم، گفت
اينت محنت که با تو افتادست		گفتمش آخر از که خواهم جو
که ولي نعمتي بس آزادست		گفت خواه از کمال دين مسعود
کين زبان بسته‌ام زبان دادست		منعما مکرما درين کلمات
کز شره بر دو پاي استادست		به کرم ايستادگي فرماي
تير تقدير را روان کردست		به خدايي که از کمان قضا
خازن نقد آسمان کردست		چشمه‌ي آفتاب رخشان را
دورم از روي تو چنان کردست		کز نحيفي و ناتواني و ضعف
هرچه گويم فزون از آن کردست		که مرا دور بودن از رويت
غم هجر تو بر چه سان کردست		نتوان شرح داد آنکه مرا