تا يک شبه در وثاق تو نانست | | آلودهي منت کسان کم شو |
هر نفس که از نفوس انسانست | | راضي نشود به هيچ بد نفسي |
کانجا همه چيز نيک ارزانست | | اي نفس به رستهي قناعت شو |
کاين منت خلق کاهش جانست | | تا بتواني حذر کن از منت |
در مايهي نفس نقص نقصانست | | زين سود چه سود اگر شود افزون |
چون مرجع تو به عالم جانست | | در عالم تن چه ميکني هستي |
وانرا بدهد طريق احسانست | | شک نيست که هرکه چيزکي دارد |
احسان آنست و سخت آسانست | | ليکن چو کسي بود که نستاند |
در ناستدن هزار چندانست | | چندان که مروتست در دادن |