تو مرا گر پياده‌ام منکوه

تو مرا گر پياده‌ام منکوه شاعر : انوري که مرا از پيادگي گله نيست تو مرا گر پياده‌ام منکوه پاي‌بند طويله و گله نيست جنبش آسمان به نفس خودست که ترا جاي لاف و مشغله نيست در سواري تو لاف فخر مزن حرکت جز به سعي زلزله نيست تو چو کوهي و در مفاصل کوه کو به نوعي از جهان فرسوده نيست نيست يک تن در همه روي زمين در زمانه هيچ شخص آسوده نيست نيست بي‌غصه به گيتي هيچ کار کار گيتي بر کسي پيموده نيست رنده مي‌بايد چنانک آيد ز پيش ...