دي مرا عاشقکي گفت غزل مي‌گويي

دي مرا عاشقکي گفت غزل مي‌گويي شاعر : انوري گفتم از مدح و هجا دست بيفشاندم هم دي مرا عاشقکي گفت غزل مي‌گويي حالت رفته دگر باز نيايد ز عدم گفت چون گفتمش آن حالت گمراهي رفت که مرا شهوت و حرص و غضبي بود بهم غزل و مدح و هجا هرسه بدان مي‌گفتم کز کجا وز که و چون کسب کنم پنج درم اين يکي شب همه شب در غم و انديشه‌ي آن که کند وصف لب چون شکر و زلف به خم وان دگر روز همه روز در آن محنت و بند که زبوني به کف آرم که ازو آيد کم وان سه ديگر چو سگ خسته تسليش...

شنبه، 28 اسفند 1389

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

دي مرا عاشقکي گفت غزل مي‌گويي

شاعر : انوري

گفتم از مدح و هجا دست بيفشاندم هم		دي مرا عاشقکي گفت غزل مي‌گويي
حالت رفته دگر باز نيايد ز عدم		گفت چون گفتمش آن حالت گمراهي رفت
که مرا شهوت و حرص و غضبي بود بهم		غزل و مدح و هجا هرسه بدان مي‌گفتم
کز کجا وز که و چون کسب کنم پنج درم		اين يکي شب همه شب در غم و انديشه‌ي آن
که کند وصف لب چون شکر و زلف به خم		وان دگر روز همه روز در آن محنت و بند
که زبوني به کف آرم که ازو آيد کم		وان سه ديگر چو سگ خسته تسليش بدان
باز کرد از سر من بنده‌ي عاجز به کرم		چون خدا اين سه سگ گرسنه را حاشاکم
بس که با نفس جفا کردم و با عقل ستم		غزل و مدح و هجا گويم يارب زنهار
چون زدي باري مردانه بيفشار قدم		انوري لاف زدن سيرت مردان نبود
که نه بس دير سر آيد به تو بر اين دو سه دم		گوشه‌اي گير و سر راه نجاتي بطلب
تا نماني ز کار دل محروم		کارها را طلب مکن غايت
طلب‌الغايه اي برادر شوم		زيرکان اين مثل نکو زده‌اند
نه چو ما بلکه قايم و قيوم		به خدايي که قائمست به ذات
جان ز غم مظلمست و تن مظلوم		که مرا در فراق خدمت تو
تا که گشتم ز خدمتت محروم		باز مرحوم روزگار شدم
روزگارش چنين کند مرحوم		هرکه محروم شد ز خدمت تو