عاشقان درد کش را دردي ميخانه ده شاعر : اوحدي مراغه اي از قدح کاري نيايد، بعد ازين پيمانه ده عاشقان درد کش را دردي ميخانه ده بادهاي گر ميدهي، بر ياد آن جانانه ده جان ما بر باد خواهد رفت، ساقي، يکزمان طوطيان را شکر آر و ماکيان را دانه ده هر حريفي را به قدر حال او تيمار کن و آن دگرها را سبکتر سر به سوي خانه ده چون شود خوابت گران دست سبک روحي بگير يک زمان در دست اين آشفتهي ديوانه ده آن سر زلف چو زنجير، ار چه کاري مشکلست پرتو آن شمع بين...