او شوي چو خود را تو از ميانه بر گيري او شوي چو خود را تو از ميانه بر گيريشاعر : اوحدي مراغه اي در بها بيفزايي، تا بهانه بر گيرياو شوي چو خود را تو از ميانه بر گيريپا و سر چو گم گردد سنگ و شانه برگيريسنگ و شانهاي بايد تا ز پا و سر گوييگردنت زند گر سر ز آستانه برگيريگر مقيم درگاهي خاک شو، که در ساعتگر ز دام در خوفي دم ز دانه برگيريدام شرک را دانه جز تو کس نميبينمتا ز راه دربندي دل ز خانه برگيريدر سلوک اين منهج گر به صدق ميکوشيهم چمان برون آيي، هم چمانه برگيريگر چوما نه بيبرگي ساغري بياشاميگر صواب ميجويي اين ترانه برگيرياوحدي، خطا باشد قول جز درين پرده