نسيم صبح، کرم باشد آن چنان که تو داني

نسيم صبح، کرم باشد آن چنان که تو داني شاعر : اوحدي مراغه اي گذر کني ز بر من به نزد آنکه تو داني نسيم صبح، کرم باشد آن چنان که تو داني سلام من برساني، بدان زبان که توداني پيام من برساني، بدان صفت که تو گويي درافگني سخن من بدان ميان که تو داني چو راز با کمرش در ميان نهي بشگرفي که: بازده دل ما را بدان نشان که تو داني به گوشه‌اي کشي آن زلف را به رفق و بگويي کني دريغ دل اين شکسته آن که تو داني خبر کني لب او را که: اي ز راه ستيز که: در غمت نفسي...