هر شبي تا به سحر زار بگريم ز غمت

هر شبي تا به سحر زار بگريم ز غمت شاعر : اوحدي مراغه اي اندکي خسبم و بسيار بگريم ز غمت هر شبي تا به سحر زار بگريم ز غمت خفته باشي تو، چو بيدار بگريم ز غمت رحمت آري، اگر اين گريه ببيني، ليکن بروم بر گل و بر خار بگريم ز غمت خار خار گل رويت، چو به باغي بروم بر دل تنگ به خروار بگريم ز غمت دل من بي‌رسن زلف تو چون سنگ شود \N بر سر کوي تو، از شوق تو، من هر نفسي در غمت زار بگريم من و از بي‌مهري . . . اوحدي دوش مرا گفت: بکن چاره‌ي خويش بازخندي...