دزد را پيش رخت راه مده

دزد را پيش رخت راه مده شاعر : اوحدي مراغه اي خرنه‌اي خرس را کلاه مده دزد را پيش رخت راه مده موي چون ميبري به پيشاني؟ از سري با چنان پريشاني کاول الفکر آخرالعمل با تو ميگويد آن حکيم ولي ترک را جبه، کرد را دستار مده، اي خواجه، بي‌گرو زنهار مرده خود توبه کرد از آب و ز نان زنده را توبه ده، که دارد جان مشنو گر به جان کند توبه آنکه از بهر نان کند توبه سر ديوانه در کلاه آورد نتوان ديو را به راه آورد مدهش توبه، کز مصادره جست روستايي...