پر دلي بايد از عوايق دور

پر دلي بايد از عوايق دور شاعر : اوحدي مراغه اي تا درين خلوتش دهند حضور پر دلي بايد از عوايق دور سخن آب و نان نينديشد پر دلي کو ز جان نينديشد تا چه گردد ز وقت زاينده؟ گشته تسليم ره نماينده روي دل کرده در سراي الست تحفه‌ي جان نهاده بر کف دست تن به مرگ آشنا فرو برده سر به درياي «لا» فرو برده تخته بيرون برد به ساحل «هو» تا چو در وي کند سعادت رو واردات جمال را راقب خاطري تيز و فکرتي ثاقب به نظرهاي خاص پيوسته در بر وي حواس بر بسته...