قوت دل ز عقل و جان باشد

قوت دل ز عقل و جان باشد شاعر : اوحدي مراغه اي قوت تن ز آب و نان باشد قوت دل ز عقل و جان باشد تن خالي فروغ و نور دهد خانه خالي بود، حضور دهد جان طلب ميکني، دليري کن علم جويي، به ترک سيري کن تا نگردد دلت چو تن تيره سر خاري بخور، مشوه خيره آفت عقل؟ نفس پروردن صيقل نفس چيست؟ کم خوردن صفت روزه راز داشته‌اند خلق را بر نماز داشته‌اند به جزين آتش خليلي نيست بهتر از جوع بر دليلي نيست ترک اين سفره و نواله دهد آتشي کو بهار و لاله دهد...