مرکب راه را فرو کش تنگ

مرکب راه را فرو کش تنگ شاعر : اوحدي مراغه اي که برون شد ز شهر پيش آهنگ مرکب راه را فرو کش تنگ پيش کوران حديث چاه مگوي سخن هول آن دو راه مگوي راه تاريک و دوله بر دوله شب تاريک و ديو و بيغوله گو: منه رخ به راه بي‌توشه رفتني کيست اندرين گوشه؟ چاره‌ي امن و باز رست کند تا جوازي مگر به دست کند نقل اگر نيست، هم شرابم ده ساقي، از جام جم شرابم ده مهر بي نيست جز مي و مستي در چنين حيرت و تهي‌دستي غم خورم، غم، که کار بازي نيست کاروان...