بود روزي مسيح و يارانش

بود روزي مسيح و يارانش شاعر : اوحدي مراغه اي دانش اندوز و راز دارانش بود روزي مسيح و يارانش فاش ميگفت و پس نهان ميکرد سخن عشق را بيان ميکرد خسته ديدند و اشک بارانش در ميان سخن چو يارانش گفت: فرداست روز نار و خليل خواستندش نشان عشق و دليل پاي بر دستگاه دار نهاد روز ديگر چو رخ بکار نهاد عشق را اين دليل بس باشد گفت: اگر در ميانه کس باشد صلب خود را صليب‌ساي کند هر که او روي در خداي کند جان او بر فلک سوار نشد تا تنش پاي بند دار...