مهر است يا زرين صدف خرچنگ را يار آمده

شاعر : خاقاني

خرچنگ ناپروا ز تف، پروانه‌ي نار آمده		مهر است يا زرين صدف خرچنگ را يار آمده
معجون سرطاني نگر داروي بيمار آمده		بيمار بوده جرم خور سرطانش داده زور و فر
در کاخ مه دامن کشان يک مه به پروار آمده		آن کعبه‌ي محرم نشان، وان زمزم آتش فشان
از خشت زر خاوري ميناش دينار آمده		هر سنگ را گر ساحري کرده صبا ميناگري
بر کرکسان بين در هوا پرواز دشوار آمده		شمع روان بين در هوا آتش فشان بين در هوا
در مغز افعي مهره بين چون دانه‌ي نار آمده		خورشيد زرين دهره بين صحراي آتش چهره بين
بر آينه‌ي اسکندري خاکستر انبار آمده		روي سپهر چنبري بگرفت رنگ اغبري
از آتش گردون سيه چون داغ قصار آمده		هر فرش سقلاطون که مه صباغ او بوده سه مه
هم مطبخ و هم خوان زر هم ميده سالار آمده		آفاق را از جرم‌خور هم قرص و هم آتش نگر
گلگون صراحي بين در او بلبل به گفتار آمده		گر بلبل بسيار گو، بست از فراق گل گلو
بر مي گلاب ناب نه چون اشک احرار آمده		گر مي‌دهي ممزوج ده، کاين وقت مي ممزوج به
با ساقي فرخنده فر زو خانه فرخار آمده		کافور خواه و بيدتر، در خيش‌خانه باده خور
وز مي گلستان کن دو لب آنجا که اين چار آمده		ماورد و ريحان کن طلب توزي و کتان کن سلب
پيرامنش ده ماه نو هر سال يک بار آمده		گه‌گه کن از باغ آرزو آن آفتاب زرد رو
دفع وبا را جام شه ياقوت کردار آمده		چرخ از سموم گرمگه، زاده و با هر چاشتگه
با طاعن مهر ملک طاعون سزاوار آمده		ترياق ما چهر ملک، پور منوچهر ملک
فخر دو عالم چون پدر وز عالمش عار آمده		خاقان اعظم چون پدر شاه معظم چون پدر
خورشيد در ديدار او چون ذره ديدار آمده		گردون دوان در کار او چون سايه در زنهار او
از نعل اسبش هر زمان ياقوت مسمار آمده		از بوس لب‌هاي سران بر پاي اسب اخستان
سنقر به هندستان شده، طوطي به بلغار آمده		عدلش بدان سامان شده کاقليم‌ها يکسان شده
دادش چو باد عيسوي تعويذ انصار آمده		رايش چو دست موسوي در ملک برهاني قوي
پيکان او خياط دين دل‌دوز کفار آمده		شمشير او قصار کين شسته به خون روي زمين
هوشنگ هارون درش، جم حاجب بار آمده		سام نريمان چاکرش، رستم نقيب لشکرش
خصمان سفلي چار زن، پيشش پرستار آمده		مردان علوي هفت تن، درگاه او را نوبه زن
وز راي گيتي داورش گيتي نمودار آمده		باتيغ گردون پيکرش گردون شده خاک درش
کز خسروان باستان در صحف اخبار آمده		با دولت شاه اخستان، منسوخ دان هر داستان
عقرب ز پيکان ساخته تنين ز سوفار آمده		تيرش که دستان ساخته، زو رجم شيطان ساخته
آن را که حصن جان پاک از نور انوار آمده		او نور و بدخواهانش خاک از ظلمت خاکي چه باک
تيرش چو تيغ حيدري از خلد ابرار آمده		بر تير او پرپري صرصر صفت در صفدري
پيکانش چون پر مگس در چشم اشرار آمده		اشرار مشتي بازپس، رانده به کين او نفس
چون عنکبوتي در ميان پروانه‌ي غار آمده		ناکرده مکر مکيان جان محمد را زيان
بهر عيار ملک و دين راي تو معيار آمده		اي خانه دار ملک و دين تيغت حصار ملک و دين
در خانه‌ي اسلاميان عدل تو معمار آمده		پيشت صف بهراميان بسته غلامي را ميان
وز خصم منحوست فلک، چون بخت بيزار آمده		اي چنبر کوست فلک، کرده زمين بوست فلک
پيکان نصرت را به کين عزم تو هنجار آمده		نيکان ملت را به دين، ياد تو تسبيح مهين
در شانت آيات ظفر، از فضل دادار آمده		بادت ز غايات هنر بر عرش رايات خطر
سرهاي بدخواهانت را هم رمح تو دار آمده		تابع فلک فرمانت را، دربان ملک ايوانت را
تا ابلق ايام را از چرخ مضمار آمده		لاف از درت اسلام را فال از برت اجرام را
دولت هميشه يار من با بخت بيدار آمده		از مدح تو اشعار من رونق فزا در کار من
با آب کار مدح تو الفاظم ابکار آمده		من جان سپار مدح تو صورت نگار مدح تو
صد عنصري در پيش من شاگرد اشعار آمده		امروز احرار زمن خوانندم استاد سخن

مهر است يا زرين صدف خرچنگ را يار آمده

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته